Η πρώτη ερωτική ιστορία που δημοσιεύουμε στην ενότητα προέρχεται από τη Φανή. Γνωρίσαμε τη Φανή και τον σύζυγό της Γιάννη στο πλαίσιο της δραστηριότητάς μας με ΖΕΥΓΑΡΙΑ. Τους βοηθήσαμε να υλοποιήσουν μια φαντασίωσή τους και η Φανή έγραψε τη συναφή διήγηση σεξ. Η διήγηση ήταν πολύ δημοφιλής. Έτσι οι επισκέπτες ζήτησαν να πάρουμε μια ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ και να δημοσιεύσουμε και άλλες ερωτικές ιστορίες από τη Φανή. Η Φανή ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους και μας έστειλε την ερωτική ιστορία που ακολουθεί.

Η ερωτική ιστορία αφορά σε μια εμπειρία ομαδικού σεξ (παρτούζα) που βίωσε, όταν ήταν φοιτήτρια, με την αδερφή της Μαρία. Η σεξουαλική δραστηριότητα των φοιτητριών, ως γνωστόν, είναι πολύ έντονη. Οι περισσότερες γυναίκες έζησαν τις πιο πικάντικες σεξουαλικές τους δραστηριότητες την εποχή που ήταν φοιτήτριες. Στο διαδίκτυο μπορείτε να διαβάσετε πολλές ερωτικές ιστορίες φοιτητριών, όπως η “Παρτούζα με τις Φοιτήτριες και τη Σπιτονοικοκυρά” του flock.gr και η “Δυο Φοιτήτριες σε Τρίο” του erotikes-istories.

Η ερωτική ιστορία της Φανής αποτελεί παράδειγμα του έντονου χαρακτήρα της σεξουαλικής ζωής των φοιτητριών και είμαστε σίγουροι ότι θα την απολαύσετε. Όπως και η προηγούμενη διήγηση σεξ της Φανής, είναι αναλυτική, πλήρης και πολύ ερωτική. Η ερωτική ιστορία έχει χωριστεί σε ενότητες για να μπορέσετε να τη διαβάσετε πιο εύκολα. Απολαύστε την!

Πρόλογος

Όπως ανέφερα λεπτομερώς σε άλλη ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ μου, που έχει δημοσιευτεί στο τμήμα ΖΕΥΓΑΡΙΑ της ιστοσελίδας, η αδερφή μου η Μαρία και εγώ, το καλοκαίρι του 1993, επιστρέφαμε από τις διακοπές μας στο Ναύπλιο. Έξω από την Κόρινθο το αυτοκίνητό μας έμεινε από ιμάντα. Χάρις στη βλάβη αυτή γνωρίσαμε τον Αλέξανδρο και τον Γιώργο, με τους οποίους κάναμε παρτούζα στο σπίτι του δεύτερου. Την επόμενη μέρα τα παιδιά μας προσκάλεσαν να περάσουμε μερικές μέρες όλοι μαζί στο Λουτράκι.

Η Θλίψη της Τελευταίας Μέρας

Εκείνο το πρωί ξύπνησα με βαριά καρδιά. Είχα περάσει υπέροχα τις τελευταίες μέρες και κατά τη διάρκειά τους τα όποια προβλήματά μου έμοιαζαν μικρά και μακρινά. Ωστόσο, τότε που είχε έρθει η ώρα επιστρέψουμε στην Αθήνα, τα προβλήματα άρχιζαν να υψώνονται πάλι σαν βουνά στα άπειρα φοιτητικά μου μάτια. Με το που θα επέστρεφα πίσω, έπρεπε να αρχίσω την προετοιμασία για τις εξετάσεις μου. Οι εξετάσεις του Σεπτεμβρίου είναι ο εφιάλτης όλων των φοιτητών και δεν βιαζόμουν να τον ζήσω. Οι εξετάσεις αυτές και κάτι άλλα θέματα της μητέρας μου, μου έριχναν τη διάθεση.

Ο Γιώργος κοιμόταν ακόμα δίπλα μου. Σηκώθηκα, έκανα ένα ντους και φόρεσα τα ρούχα της παραλίας. Στο μεταξύ ο Γιώργος είχε ξυπνήσει και χαμογελαστός με προσκάλεσε να ξαπλώσω δίπλα του για να χουζουρέψουμε λίγο. Γνωρίζοντας ότι δεν είχε σκοπό μόνο το χουζούρεμα, αρνήθηκα ευγενικά και κατέβηκα στο χώρο που σερβιριζόταν το πρωινό.

Η αδερφή μου η Μαρία βρισκόταν ήδη εκεί, καθισμένη στο αγαπημένο της γωνιακό τραπεζάκι με θέα τη παραλία. Έπινε το γάλα της και ατένιζε τη θάλασσα. Φαινόταν ήρεμη, χαμένη στις σκέψεις της, με το γνωστό της ύφος που διέπνεε έντονη σιγουριά και συγκρατημένη ευδαιμονία. Αυτό το ύφος της Μαρίας που αντικατοπτρίζει τα κυρίαρχα στοιχεία της προσωπικότητάς της είναι που πάντα θαύμαζα σ’ αυτή. Μόνο που την βλέπεις σε κάνει να νιώθεις ότι όλα σου τα προβλήματα θα βρουν λύση και ίσως αυτό είναι το μυστικό της επαγγελματικής της επιτυχίας.

Η Μαρία Ανεβάζει τη Διάθεση

Κάθισα δίπλα της και την καλημέρισα. Εκείνη μου χαμογέλασε και, λες και είχε διαβάσει τη σκέψη μου, μου είπε:

– “Σε βλέπω κατσούφα σήμερα Φανή. Τελευταία μέρα, από αύριο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του, ε;”

– “Άσε με ρε Μαρία, μόλις γυρίσουμε έχω ένα κάρο δουλειές να κάνω.”

– “Καλά, όταν γυρίσουμε βλέπουμε. Σήμερα θα το ευχαριστηθούμε. Ξέχνα τη σιλουέτα σου για λίγο και παράγγειλε για όλους το αγαπημένο μας πρωινό. Στο μεταξύ, εγώ θα πάρω το μπαμπά, να του πω ότι είμαστε καλά και περνάμε τέλεια με τις συμφοιτήτριές σου.”

– “Λες να καταλάβει ότι του λέμε ψέματα;”

– “Μόνο αν εσύ κάνεις καμιά χαζομάρα, όταν γυρίσεις σπίτι και σε πάρει χαμπάρι.”,

απάντησε η Μαρία ρίχνοντάς μου ένα φαρμακερό βλέμμα. Κατόπιν, σηκώθηκε και πήγε προς τη ρεσεψιόν για να τηλεφωνήσει (τότε δεν υπήρχε η ευκολία των κινητών).

Παράγγειλα τέσσερεις διπλές μερίδες αυγά ομελέτα με τριμμένη γραβιέρα, μανιτάρια, πιπεριά, διπλό μπέικον και χωριάτικα λουκάνικα. Θυμάμαι ότι πεινούσα πολύ εκείνη την ημέρα. Από τότε που ήμαστε παιδιά, όταν το προηγούμενο βράδυ δεν είχαμε φάει καλά, μας έφτιαχνε η γιαγιά μας το πρωινό αυτό. Ακόμα και σήμερα, όταν η Μαρία και εγώ θέλουμε να φάμε κάτι ιδιαίτερο για πρωινό, παραγγέλνουμε την ίδια σπέσιαλ ομελέτα.

Μέχρι να έρθει η παραγγελία είχαν κατέβει ο Αλέξανδρος με το Γιώργο και είχε γυρίσει η Μαρία από το τηλέφωνο. Καθίσαμε για αρκετή ώρα τρώγοντας, πίνοντας πορτοκαλάδες, συζητώντας και γελώντας. Η ευθυμία της παρέας άλλαξε σιγά-σιγά τη διάθεση μου και με έκανε να αποφασίσω να ξεχάσω την επόμενη μέρα και να ζήσω στο έπακρο την τρέχουσα.

Στη λίμνη της Βουλιαγμένης

Μετά το πρωινό η Μαρία είπε στα παιδιά ότι δε θέλαμε να πάμε για μπάνιο στο Λουτράκι, αλλά στη λίμνη της Βουλιαγμένης. Ήξερα ότι το έκανε για μένα. Έκρινε, πολύ σωστά όπως αποδείχθηκε, ότι ένα γαλήνιο φυσικό περιβάλλον θα με έκανε να ηρεμήσω πολύ περισσότερο από την γεμάτη με κόσμο παραλία. Πήραμε το αμάξι των παιδιών και ξεκινήσαμε για τη λίμνη.

Ακόμα θυμάμαι πόσο όμορφα ήταν. Ξαπλώσαμε απόμερα και χαλαρώσαμε μέχρι το απόγευμα. Πότε-πότε βουτούσαμε και βγαίναμε να στεγνώσουμε. Άδειασα τελείως από το στρες. Δεν ξεχνώ αυτό το συναίσθημα. Ξαπλωμένη με κλειστά μάτια στον ήλιο, το μυαλό μου τελείως άδειο, γύρω μου να ακούγονται μόνο τα τζιτζίκια και κάθε τόσο να νιώθω το απαλό χάδι ή το υγρό φιλί πότε του Αλέξανδρου και πότε του Γιώργου.

Ο Στράτος από τον Στρατό

Γύρω στις επτά γυρίσαμε στο Λουτράκι και κάτσαμε για απογευματινό καφέ, αφού κανείς δεν πεινούσε ακόμα. Καθώς καθόμασταν μας πλησίασε μια παρέα από τρεις άνδρες, συνομήλικους περίπου με τα παιδιά. Ο Γιώργος σηκώθηκε και αγκάλιασε έναν από αυτούς.

– “Στράτο! Τι κάνεις ρε παιδί μου; Πως από εδώ;”

“Γεια σου ωρέ Γιώργοου παλιοουσειρά! Διακοουπές μι φίλ’ς.”

“Δεν σου είπα, πριν απολυθώ, ρε μαλάκα, ότι αν κατέβεις Πελοπόννησο να μου τηλεφωνήσεις;”

“Έχασα τοου τηλέφωνόου σου. Πέρασαν κι τόσα χρόνια. Όμ’ς, αν κατιτίς είναι τυχερόου, βλέπ’ς που γίνεται.”

“Ελάτε, καθίστε μαζί μας. Οι καφέδες κερασμένοι.”

Η παρέα των τριών κάθισε στο τραπέζι μας. Ο Γιώργος έκανε τις συστάσεις και παραγγείλαμε όλοι καφέδες. Ο Στράτος και οι δυο άλλοι της παρέας, που δεν θυμάμαι τα ονόματα τους (στις διηγήσεις που κάνω στον Γιάννη τους λέω Μήτσο και Κίτσο και το ίδιο θα κάνω και εδώ), ήταν καλά παιδιά, αλλά τελείως μπαστουνόβλαχοι. Τραχείς, αμόρφωτοι και άξεστοι, γελούσαν και μιλούσαν δυνατά με έντονη βλάχικη προφορά χειρονομώντας, χωρίς να νοιάζονται για τους γύρω. Από την άλλη μεριά ήταν μάλλον όμορφοι και αρκετά γυμνασμένοι. Αυτό που μου άρεσε πάνω τους ήταν η χαλαρότητα με την οποία αντιμετώπιζαν την καθημερινότητα, η απλότητα της σκέψης τους και το γεγονός ότι ο χαρακτήρας τους ήταν ένα ανοικτό βιβλίο. Δεν έκρυβαν τίποτα, δεν προσποιούνταν και δεν μεγαλοποιούσαν καταστάσεις ή συμβάντα.

Η κουβέντα ήταν κυρίως γύρω από τη θητεία των ανδρών στο στρατό και γύρω από τις δουλειές τους. Δεν ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά ήταν ελαφριά και χαλαρή, κάτι που μου άρεσε. Την μέρα εκείνη αυτό που ήθελα ήταν κάτι ανάλαφρο και ευχάριστο, όχι μια φιλοσοφική συζήτηση για την κοινωνία και τον άνθρωπο.

Μπουνταλάδες Άνδρες

Αφού ήπιαμε τους καφέδες, ο Στράτος πρότεινε να πάμε για φαγητό σε κάποια χασαποταβέρνα. Δεχτήκαμε και πήγαμε όλοι μαζί για παϊδάκια. Μόλις παραγγείλαμε, ο Στράτος με το Γιώργο σηκώθηκαν να πλύνουν τα χέρια τους. Η Μαρία και εγώ ακολουθήσαμε μετά από λίγο.

Οι τουαλέτες ανδρών και γυναικών ήταν εφαπτόμενες και διαχωρίζονταν από έναν λεπτό πρόχειρο ξύλινο χώρισμα που επέτρεπε να ακούγονται καθαρότατα οι συνομιλίες. Έτσι, μπορούσαμε να ακούμε τον Γιώργο και το Στράτο που μιλούσαν. Η Μαρία μου έκανε με το δάκτυλό της νόημα να μη κάνω θόρυβο.

– “Τι παίζει ωρέ μι τα γκοουμινάκια; Μια χουφτών’ς τη μια, μια χουφτών’ς την άλλη και τοου ίδιοου ο Αλέξανδροους.”

– “Είναι κάτι πουτανάκια Αθηναίες αδερφές. Η μία φοιτήτρια, η άλλη δικηγόρος. Χάλασε το αμάξι τους και μέχρι να φτιαχτεί τις φέραμε στο Λουτράκι για διακοπές και γαμήσια.”

– “Και δεν έχει ο καθείς σας απόου μια;”

– “Όχι, πηδάμε όποια θέλουμε, όποτε θέλουμε και όσο θέλουμε. Έτσι δεν υπάρχει λόγος να τσακωνόμαστε, ούτε αυτές, ούτε εμείς.”

– “Τι λες τώουρα ωρε αδέρφι μ’! Γαμώου τις φάσ’ς. Απόου τοου στρατόου που σι θυμάμ’, πάντα σου τύχιναν οι καλύτερες φάσ’ς.”

– “Γιατί, θες να τις γαμήσεις;”

– “Αν θέλωου λέει; Δεν έχω ξαναγαμήσ’γραμματιζούμενη Αθηνία. Αλλά τι θα γίν’ με τους φίλ’ς μου;”

– “Ας γαμήσουν και αυτοί αν θέλουν, αλλιώς να περάσουν τη νύχτα μόνοι τους.”

– “Θα το κάν’ς αυτόου τοου πράμα για μένα αδερφέ μ’; Είσαι ψυχή. Και οι γκόουμενες θα θένε; “

– “Καριόλες είναι, θα θέλουν και με το παραπάνω. Μόλις φάμε, τις πάμε στο ξενοδοχείο μου και τις ξεφτιλίζουμε στον πούτσο.”

– “Και τα κάν’ν όουλα;”

– “Εννοείται, σου είπα είναι καριόλες. Μόνο που η μεγάλη δε δίνει κώλο και η μικρή δεν κάνει καλά τσιμπούκια.”

– “Μi καύλωσ’ς.”

– “Παίξτο έξυπνα και θα γαμήσεις το βράδυ όσο θες.

Ο Στράτος και ο Γιώργος βγήκαν από τις τουαλέτες γελώντας.

Το Σχέδιο των Γυναικών

Η Μαρία με ρώτησε τι ήθελα να κάνουμε. Σε κανονικές συνθήκες θα είχα θυμώσει με τα σχόλια του Γιώργου. Εκείνη τη στιγμή όμως είχα φτιαχτεί από όσα άκουσα και κυρίως από τη λαχτάρα του Στράτου να συνευρεθεί μαζί μας.

– “Κανονικά θα σου έλεγα να τους αφήσουμε σύξυλους για να μαλακιστούν μόνοι τους, αλλά έχω όρεξη για σεξ.”

– “Και εγώ έχω διάθεση για τρέλες. Όμως, πρέπει να προσέξουμε. Αν βγει βρώμα ότι πηδιόμαστε, θα πλακώσει όλη η επαρχεία στην Αθήνα και ο μπαμπάς θα πάθει έμφραγμα.”

– “Έχεις δίκιο Μαρία. Ας περάσουμε το βράδυ στο δωμάτιό μας. Θα πω ότι μου ήρθε περίοδος.”

– “Δεν είπα αυτό ρε χαζοβιόλα. Αφού θέλουμε να περάσουμε καλά, θα περάσουμε. Αυτό που λέω είναι ότι αύριο εξαφανιζόμαστε. Δεν έχουμε δώσει επίθετο στα παιδιά. Δεν μπορούν να μας βρουν από το αμάξι γιατί ακόμα είναι στο όνομα του παλιού ιδιοκτήτη. Θα ζητήσουν σίγουρα τηλέφωνο πριν φύγουμε. Αν τους δώσουμε τον παλιό αριθμό της θείας Γιώτας, που έχει πεθάνει, δεν θα καταφέρουν να μας βρουν.”

– “Και αν δουν το όνομα του παλιού ιδιοκτήτη από την άδεια και πάνε στο σπίτι του;”

– “Ο τύπος που το αγόρασα μου είπε πως θα πήγαινε στο εξωτερικό για μεταπτυχιακά. Κράτησα το αμάξι και την ασφάλεια στο όνομά του γιατί ήταν φτηνότερα. Αυτός είναι από Κρήτη και έμενε στο νοίκι. Δεν θα βρουν τίποτα. Εσύ, έχεις πει σε κανέναν το επώνυμό σου και που ακριβώς μένεις; Μήπως πρόσεξες κανέναν τους να ψάχνει τα πράγματά σου.”

– “Όχι, δεν έχω πει τίποτα και το πορτοφόλι μου με την ταυτότητα και το δίπλωμα το έχω πάντα μαζί μου.”

“Θυμάσαι το τηλέφωνο της θείας Γιώτας; Μην πούμε διαφορετικό νούμερο.”

– “Το θυμάμαι 8677…”

– “Ωραία, άσε με να κάνω παιχνίδι. Κοίτα να δεις πόσο ηλίθιος μπορεί να γίνει ένας καυλωμένος άνδρας και μάθαινε…”

Δεν κατάλαβα εκείνη τη στιγμή τι εννοούσε η Μαρία. Φρεσκαριστήκαμε, πλυθήκαμε και επιστρέψαμε στο τραπέζι.

Μια Δίκαιη Τιμωρία…

Πριν προλάβω να κάτσω στην καρέκλα μου, η Μαρία, στηριζόμενη με τους αγκώνες της στο τραπέζι, έσκυψε προκλητικά προς τα εμπρός και πήρε ένα δικηγορίστικο ύφος που έκανε του πάντες να παγώσουν. Άλλο ταλέντο της Μαρίας: Αν σε κοιτάξει έντονα νομίζεις ότι διαβάζει το μυαλό σου και χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.

– “Προσέξτε με λίγο αγοράκια. Ακούσαμε τα πάντα στις τουαλέτες. Μας θεωρείτε πουτάνες και θέλετε να μας γαμήσετε; Πολύ ωραία. Επειδή όμως είστε μαλάκες, βάλτε από μια κουταλιά αλάτι, από μια κουταλιά πιπέρι και δυο δάκτυλα λάδι στα νερά σας. Μετά πιείτε τα μονορούφι, ζητείστε μας συγνώμη που είστε τόσο μαλάκες και σηκωθείτε επιτόπου να πάμε στο ξενοδοχείο να βγάλουμε τα μάτια μας. Όσοι δε συμφωνούν με την πρόταση, ας μείνουν με το πουλί στο χέρι. Η Φανή και εγώ φεύγουμε με τους υπόλοιπους. Αν κανείς δε συμφωνεί, κανένα πρόβλημα. Πάμε μόνες μας με ταξί στο δωμάτιό μας, αύριο γυρίζουμε Αθήνα και χαρήκαμε για τη γνωριμία.”

Οι άνδρες σάστισαν. Ο Κίτσος, που μάλλον ήταν κοιλιόδουλος, ρώτησε αφελώς:

“Κι η παραγγελιά;”

Ο Στράτος του έριξε ένα διπλό φάσκελο.

“Να μπρε ‘σύ και η παραγγελιά σ’. Έχουν δίκιοου οι κοπέλ’ς να λέν όουτι είσ’ μαλάκ’ς. Πλερώουνωου εγώου τη παραγγελιά. Κάν’ ότι είπαν κι έλ’ να φύγουμι ή μείν’ ιδώ, φάε όουσα παΐδια μποουρείς κι βάλ’ στοουν κώλ’ σ’ τα υπόλοιπα.”

Ο Κίτσος παρέμεινε αποσβολωμένος. Ο Στράτος σηκώθηκε, έριξε μπόλικο αλάτι, πιπέρι και λάδι στο νερό του, το κατέβασε μονορούφι και μας κοίταξε με αηδιασμένο ύφος:

– “Συγνώμ” που είμ’ τόουσοου μαλάκ’ς. Πάωου να πλερώσ’ κι έρχομι να φύγουμι”

Σηκώθηκε σαν σίφουνας και πήγε προς το εσωτερικό της ταβέρνας. Οι υπόλοιποι τον μιμήθηκαν. και ένας- ένας έπινε το νερό με το αλατοπίπερο και το λάδι και μας ζητούσε συγνώμη που ήταν μαλάκας.

Ο Αλέξανδρος Δεν Γλιτώνει!

Ο Αλέξανδρος προσπάθησε να αποφύγει τη μοίρα των υπολοίπων.

– “Έλα τώρα ρε Μαρία. Εγώ δεν είπα τίποτα και σας έχω φερθεί τέλεια.”

– “Όταν άκουσες τους υπόλοιπους να λένε τις γυναίκες που συνοδεύεις πουτάνες αντέδρασες; Τσακώθηκες για πάρτη μας; Του έκανες έστω μια παρατήρηση; Όχι βέβαια. Ή μήπως πριν γυρίσουμε στο τραπέζι δε λέγατε όλοι μαζί ότι είμαστε καριόλες και θα μας γαμήσετε; Φέρθηκες και εσύ σαν μαλάκας, άρα ισχύουν τα ίδια και για σένα. Αν δε θες, είσαι ελεύθερος να πας στο άλλο δωμάτιο μόνος σου.”

Ο Αλέξανδρος κατάλαβε ότι η Μαρία δεν σήκωνε διαπραγματεύσεις και έκανε ακριβώς ότι οι υπόλοιποι. Στο μεταξύ είχε επιστρέψει και ο Στράτος. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του Γιώργου και φύγαμε. Ομολογώ ότι δεν περίμενα να κάνουν ότι τους είπε η Μαρία. Τελικά, όμως, όταν ένας άνδρας θέλει να γαμήσει, μπορείς να τον κάνεις ότι θες. Πήρα και κράτησα αυτό το μάθημα.

Σκληρά Προκαταρκτικά

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο πολύ γρήγορα, γιατί ο Γιώργος οδηγούσε σα ραλίστας. Στη διαδρομή οι άνδρες μας φούχτωναν παντού, μας φιλούσαν και μας έλεγαν ότι θα μας γαμήσουνε μέχρι το πρωί. Μόνο ο Μήτσος δεν έλεγε τίποτα γιατί είχε πάθει ντελίριο με το στήθος μου και δεν έβγαζε το στόμα του από τις ρώγες μου. Μόλις φτάσαμε οι άνδρες μας σήκωσαν στα χέρια και σαν τρελοί μας μεταφέρανε από το δωμάτιο. Ήταν σε κατάσταση παροξυσμού, ιδίως οι τρεις βλάχοι, οι οποίοι μιλούσαν στην τοπική τους διάλεκτο και έβγαζαν κραυγές ενθουσιασμού. Η ανυπομονησία τους ήταν τόση που μας είχαν βγάλει τα σουτιέν του μαγιό πριν ακόμα μπούμε στο ξενοδοχείο. Καθώς περνούσαμε σηκωτές και ημίγυμνες από το φουαγιέ, ο ρεσεψιονίστας μας κοίταζε με ένα βλέμμα ανάμικτο από αποδοκιμασία και ζήλια. Φοβήθηκα ότι θα καλέσει το 100 ή ότι θα μας πετάξει έξω, αλλά δεν έκανε τίποτα.

Δεν κατάλαβα για πότε βρέθηκα γυμνή στο δάπεδο του δωματίου. Πάνω μου ήταν τρεις από τους άνδρες. Ο Μήτσος με φιλούσε και ο Γιώργος με τον Στράτο με χούφτωναν και με έγλυφαν. Ένιωθα τη γλώσσα και τα δάκτυλα τους στον κόλπο και τον πρωκτό μου και άκουγα τα βογγητά και τα σχόλια τους. Στην αρχή αισθανόμουν λίγο περίεργα, όμως γρήγορα υγράνθηκα και άφησα την κατάσταση να εξελιχθεί.

Η Μαρία είχε ξαπλώσει και αυτή στο δάπεδο λίγα μέτρα παραπέρα. Ο Κίτσος είχε χώσει το κεφάλι του στα σκέλια της και ο Αλέξανδρος την έγλυφε στο στήθος. Η Μαρία τους παρακινούσε να τη γλύψουν πιο έντονα, δίνοντας οδηγίες πότε στον έναν και πότε στον άλλο. Ξαφνικά ένιωσα να πετάω. Όχι, δεν ήταν από οργασμό. Με είχαν σηκώσει στα χέρια και με μεταφέρνανε στο κρεβάτι. Με ξάπλωσαν ανάσκελα και πέταξαν από πάνω τους ότι ρούχα φορούσαν ακόμα.

Τρεις Ορμάνε στη Φανή

Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τον Μήτσο και το Στράτο γυμνούς. Ο Μήτσος θυμάμαι ότι είχε πολύ μικρό πούτσο. Έμοιαζε περισσότερο με όργανο παιδιού, παρά ενήλικα. Αντίθετα, του Στράτου ήταν τόσο θεόρατος, που μέχρι σήμερα είναι η μεγαλύτερη και πιο χονδρή ψωλή που έχω δει ποτέ. Ήταν και οι τρεις ερεθισμένοι. Ο Μήτσος πρόλαβε και μπήκε πρώτος μέσα μου. Ήταν σαν κάποιος να μου έβαζε δάκτυλο και όχι πούτσα. Ο Γιώργος και ο Στράτος πλησίασαν στο πρόσωπό μου και ο Γιώργος μου έβαλε το καυλί του στο στόμα. Του το έπιασα με το ένα χέρι από τ’ αρχίδια και του έκανα πίπα.

– “Χύνωου μωουρή, χύνωουουου”

Η βλάχικη προφορά του Στράτου, μου έφερε γέλιο. Όπως είχα την πούτσα του στο στόμα, πνίγηκα και κατάπια το χύσι του. Μου κόπηκε η ανάσα και με έπιασε ένας επιπόλαιος ξερόβηχας. Δεν είχα ξανακάνει κατάποση σπέρματος. Ο Στράτος τραβήχτηκε και ανασήκωσα λίγο το κορμό μου για να συνέλθω.

– “Αχ ναι, με σκίζεις Μήτσο, λιώνω…”

Τον ενθάρρυνα περισσότερο για να τελειώσει γρήγορα, παρά επειδή μου άρεσε. Ο Γιώργος μου ξανάβαλε το καυλί του στο στόμα.

– “Φτιάξε με μωράκι μου, να δεις γαμήσι που θα φας”

Αφού καθάρισα το λαιμό μου, ξεκίνησα πάλι να πιπώνω το Γιώργο. Ο Μήτσος κατέβαλε φιλότιμες, αλλά μάλλον αποτυχημένες, προσπάθειες να με γαμήσει δυνατά. Ευτυχώς, τέλειωσε γρήγορα και πήρε ο Γιώργος τη θέση του.

Ο Γιώργος γαμάει τη Φανή

Ο Γιώργος έκανε πάντα καλό σεξ και ήταν ότι καλύτερο μετά τον Μήτσο. Σήκωσα ψηλά τα πόδια μου και έκλεισα τα μάτια για να το απολαύσω. Ο Γιώργος ξεκίνησε να μπαινοβγαίνει μέσα μου χαλαρά. Η αίσθηση ήταν φοβερή. Μου τον έβαζε μέχρι μέσα και καθώς έβγαινε κινούσε κυκλικά τη λεκάνη του. Μετά ξανάμπαινε απότομα και ένιωθα το καυλί του να πιάνει πάτο και τ’ αρχίδια να χτυπάνε στο κάτω μέρος του κόλπου μου. Ο πρώτος οργασμός ήρθε πολύ γρήγορα. Τέντωσα σαν τόξο το κορμί μου.

Ο Γιώργος έμεινε ακίνητος με τον πούτσο του χωμένο στο μουνί μου. Μόλις χαλάρωσα, με φίλησε και ξεκίνησε πάλι να παλινδρομεί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω πόσο όμορφα ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Νόμιζα πως θα λιποθυμήσω από ηδονή. Ο Γιώργος αύξησε το ρυθμό του βογκώντας και σφίγγοντας με δύναμη το στήθος

– “Σε γαμώ καριόλα, σου ξεσκίζω το παλιόμουνό σου.”

Ο Γιώργος έπιασε τη λεκάνη μου και με ανασήκωσε. Είχε τόση δύναμη που το μισό μου σώμα δεν ακουμπούσε στο κρεβάτι. Το πάθος του ήταν μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά που κάναμε έρωτα.

– “Θα στο ξεχαρβαλώσω πουτάνα.”

Έγινε πολύ βίαιος και μπαινόβγαινε με μεγάλη ορμή. Ήμουν τόσο υγρή και ο Γιώργος με γαμούσε τόσο γρήγορα που δεν καταλάβαινα πότε ήταν μέσα μου και πότε έξω. Με έπιασε μια σκοτοδίνη λίγο πριν έρθω σε έναν ανεπανάληπτο οργασμό. Όταν συνήλθα ο Γιώργος είχε βγει. Το σώμα μου ήταν γεμάτο ιδρώτα και σπέρμα.

Μια Μεγάλη Πούτσα για τη Φανή

Πριν προλάβω καλά-καλά να συνέλθω, ο Στράτος, που όσο με πηδούσε ο Γιώργος τον έπαιζε, με γύρισε ανάσκελα και με ανασήκωσε. Στηρίχτηκα στα γόνατα και πρότεινα τη λεκάνη μου. Ο Στράτος ρύθμισε το ύψος της, έφτυσε την παλάμη του και άλειψε το καυλί του.

– “Άνοιξε μπρε μάνα μ’ τα πρέκια σ’.”

Έκανα ότι μου ζήτησε και μετά ο Στράτος κρατώντας τον πούτσο του με το ένα χέρι, μου τον φόρεσε αργά. Ένιωσα τον κόλπο μου να τεντώνεται τελείως καθώς το όργανό του εισχωρούσε. Όταν μπήκε, όσο περισσότερο μπορούσε, κάθισε για λίγο ακίνητος και μετά άρχισε να παλινδρομεί βογκώντας.

– “Καλό μ’νί έχεις μπρε, στενό. Γουστάρω.”

Με τέτοιο μέγεθος πούτσα, όλοι οι κόλποι θα φαίνονταν στενοί στο Στράτο. Είχα ακούσει από φίλες ότι όταν κάνεις έρωτα με κάποιον που τον έχει μεγάλο πρέπει να είσαι χαλαρή για να μην πονέσεις. Έτσι, χαλάρωσα όσο μπορούσα και άφησα το Στράτο να πάρει πάνω του τα πάντα.

Οι Μεγάλες Πούτσες Είναι Γλυκιές

Δεν μπορώ να πω ότι εκείνη τη στιγμή πονούσα πολύ, αλλά σίγουρα καταλάβαινα ότι κάτι πολύ μεγάλο μπαινόβγαινε στον κόλπο μου. Ο Στράτος σιγά-σιγά αύξανε το ρυθμό του βογκώντας.

– “Ιχαα, τι μ’νί μαρκαλάω.”

Ο Στράτος μιλούσε με κομμένη ανάσα και όσο η ώρα περνούσε τόσο χρησιμοποιούσε περισσότερο στην τοπική του διάλεκτο:

– “Μάν’ μ’ βατεύω αγραμματισμένου μ’νί.”,

– “Ω ρε αμπλώχνω Αθηναία.”,

– “Mατσάλα μ’ τα ‘ρχιδια μπρε, να σβαρνάω το μ’νι σου”,

Και άλλα πολλά που δεν θυμάμαι. Με χάλαγε λίγο που άκουγα βλαχοπροφορά, αλλά η σκέψη ότι ο Στράτος εκπλήρωνε ένα “όνειρο ζωής” και η θέρμη του με αποζημίωναν.</π>

Είχα πολλούς οργασμούς. Στην ηλικία αυτή μου ήταν πολύ εύκολο να έρθω σε οργασμό, τώρα συνήθως μια, που και που δυο, άντε πολύ σπάνια τρεις φορές σε μια συνεύρεση. Ο Στράτος είχε πάθει τέτοια ταραχή μαζί μου που τα τελευταία λεπτά αντί να μιλάει έβγαζε ένα διαρκές ουρλιαχτό. Λίγο πριν τελειώσει τραβήχτηκε και έχυσε στα κωλομέρια και τη μέση μου. Θυμάμαι ότι η ποσότητα σπέρματος που έβγαλε ήταν τόσο μεγάλη που ένιωσα σαν κάποιος να είχε μου πετάξει ένα χλιαρό φλιτζάνι ελληνικό καφέ. Δεν ξέρω αν όλοι που τον έχουν μεγάλο παράγουν τόσο σπέρμα, ο Στράτος πάντως, παρόλο που ήταν η δεύτερη φορά που τελείωνε, έβγαλε απίστευτα πολύ και πηχτό σπέρμα. Μετά έπεσε ανάσκελα στο κρεβάτι λαχανιασμένος και κάθιδρος.  Ο Γιώργος είχε ανοίξει στο τέρμα τον ανεμιστήρα. Το αεράκι του ήταν ευεργετικό.

Η Μαρία Διαλύει τον Κίτσο

Τη ίδια στιγμή η Μαρία είχε καβαλήσει τον Κίτσο στο πάτωμα και ανεβοκατέβαινε με απίστευτη ταχύτητα και σφοδρότητα πάνω στο καυλί του. Ο Αλέξανδρος κείτονταν αποκαμωμένος πιο πέρα. Θαύμασα για άλλη μια φορά την αντοχή και την ενεργητικότητα της Μαρίας. Είχε βγάλει δυο άντρες τελείως νοκάουτ.

– “Μη χύσεις ρε πούστη μέχρι να τελειώσω γιατί, μάρτυς μου ο Θεός, θα στον ξεριζώσω και θα σου τον δώσω να τον φας.”

– “Ούι, Ούι, δεν δυναμ’, Ούιιι.”

Ο Κίτσος κλαψούριζε με κλειστά τα μάτια και είχε σφίξει το πρόσωπό του από την προσπάθεια.

– “Μη με απογοητεύσεις βλαχαδερό γιατί θα σε μουνουχίσω σαν βόδι. Ξέρεις πως κάνουν τα βόδια όταν τους τον κόβουν; Σκάσε και άσε με να χύσω.”

Η Μαρία μας άφησε όλους με ανοικτό στόμα καθώς αύξησε το ήδη ξέφρενο ρυθμό της. Δεν μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι μια κοπέλα της ηλικίας της μπορεί να συντονίσει τόσο επιδέξια και αποτελεσματικά το σώμα της.

– “Χυυυυυύνωωωωω”

Η στριγκλιά της Μαρίας τρύπησε στο τύμπανό μου σαν βελόνα. Έκατσε ακίνητη για λίγο και μετά σηκώθηκε χωρίς το παραμικρό λαχάνιασμα και κάθισε δίπλα μου στο πλάι του κρεβατιού. Ο Κίτσος κουλουριάστηκε σαν μωρό πιάνοντας με το ένα χέρι τ’ αρχίδια του. Η Μαρία έριξε ένα βλέμμα κατανόησης στον ταλαίπωρο Κίτσο και μετά σηκώθηκε, τον χάιδεψε και τον βοήθησε να σηκωθεί.

– “Έλα αγόρι μου να κάνουμε ένα μπανάκι και θα γίνεις περδίκι.”

Ο Κίτσος την ακολούθησε σχεδόν υποβασταζόμενος.

Ο Κίτσος Πεινάει&lt

Μέχρι να τελειώσουν η Μαρία και ο Κίτσος, ο Αλέξανδρος με το Γιώργο και το Στράτο ντύθηκαν πρόχειρα και πήγαν στο άλλο δωμάτιο του ξενοδοχείου για να κάνουν μπάνιο. Ο Μήτσος είχε αράξει δίπλα μου στο κρεβάτι και με ρωτούσε αν μου άρεσε. Φυσικά, δεν του είπα την πραγματική μου γνώμη. Τον κολάκεψα όσο μπορούσα πιο ρεαλιστικά. Ο Μήτσος φάνηκε να με πιστεύει, γεγονός που μου έδωσε μεγάλη χαρά γιατί έβλεπα πόσο ανάγκη είχε για επιβεβαίωση.

Μετά από κανένα δεκάλεπτο η Μαρία και ο Κίτσος βγήκαν από το μπάνιο. Ο Κίτσος ήταν σαφώς καλύτερα, όχι όμως και περδίκι όπως του είχε υποσχεθεί η Μαρία.

– “Ρε κουρίτσια, νιούθω σαν λιμασμένου ζουλάπι. Αφήστε μι να φάω κάτιτίς.”

Η Μαρία μου έκλεισε πονηρά το μάτι και δεν του χάλασε το χατίρι.

– “Έλα, ναι, σου αξίζει. Υπάρχει ένα σουβλατζίδικο στα 800 μέτρα. Εμείς θα πάρουμε από δυο τυλιχτά με έξτρα γύρο και θα μοιραστούμε μια πατάτες. Ντύσου και τράβα δίπλα να ρωτήσεις και τους άλλους τι θέλουν. Μετά, πετάξου να φέρεις να φάμε και μην αργήσεις πολύ γιατί μπορεί να κλείσει το σουβλατζίδικο. Πάρε αυτά τα λεφτά. Αν δεν σε φτάσουν βάλε τα υπόλοιπα.”

Ο Κίτσος υπάκουσε σαν πιστό σκυλάκι. Η Μαρία τον είχε του χεριού της. Είμαι σίγουρη ότι αν του ζητούσε να πάει στο σουβλατζίδικο φορώντας φουστάνι και γόβες θα το έκανε και μάλιστα πρόθυμα. Φοβερός τύπος η Μαρία.

Σχέδια για το Βράδυ

Όταν έφυγε ο Κίτσος, έστειλα τον Μήτσο να κάνει μπάνιο και κάθισα λίγο με την αδερφή μου να τα πούμε:

– “Τέλεια ήταν. Το τελευταίο βράδυ θα μας μείνει αξέχαστο. Εσύ πέρασες καλά;”

Η Μαρία χαμογέλασε.

– “Είδες που στεναχωριόσουν για το μαλάκα το Χάρη που σε παράτησε; Αυτός έχασε.”

– “Δίκιο έχεις, ούτε που τον έχω σκεφτεί τις τελευταίες μέρες.”

Η Μαρία πήρε το σοβαρό της ύφος και με κοίταξε διαπεραστικά.

– “Ελπίζω να παίρνεις τα αντισυλληπτικά που σου έχω δώσει. Μην έχουμε τρεχάματα στην Αθήνα.”

– “Κάθε πρωί, όπως μου είπες. Τι θα κάνουμε μετά;”

– “Θα τσιμπήσουμε και ύστερα πάρε εσύ δυο και πήγαινε στο δίπλα δωμάτιο. Πιάστηκε η μέση μου στο πάτωμα.”

– “Είναι σχεδόν μεσάνυκτα, δε θα κοιμηθούμε;”

– “Τι λες ρε Φανή τώρα; Από αύριο ξεκινάμε τη ρουτίνα και δε θα ξεμυτίσουμε για μήνες. Ας περάσουμε όσο καλά γίνεται σήμερα.”

– “Μαρία, δεν έχεις τύψεις που το αγόρι σου είναι στο στρατό και εσύ κάνεις ότι κάνεις;”

– “Αχ ρε Φανή, πότε θα μάθεις; Και ο Μίλτος θα με κερατώσει. Δεν άκουσες τις ιστορίες των παιδιών από το στρατό; Όλοι…»

Η Μαρία σταμάτησε απότομα τη φράση της γιατί ο Μήτσος είχε βγει από το μπάνιο. Σηκώθηκα και πήγα να κάνω και εγώ ένα ντουζάκι.

Όταν βγήκα είχαν έρθει τα φαγητά. Έβαλα το μαγιό μου που ήταν παρατημένο στο πάτωμα και έφαγα τα σουβλάκια μου πολύ λαίμαργα. Πεινούσα γιατί είχα να φάω από το πρωί. Επιπλέον, η οδοντόβουρτσά μου ήταν στο δίπλα δωμάτιο και δεν είχα μπορέσει να πλύνω τα δόντια μου. Χρειαζόμουν, λοιπόν, κάτι για να διώξει την αλκαλική γεύση του σπέρματος από το στόμα μου και το σουβλάκι ήταν ότι έπρεπε. Οι υπόλοιποι χλαπάκιζαν και αυτοί το φαγητό τους σχεδόν αμάσητο. Δεν ξέρω αν ήταν από την πείνα ή επειδή βιάζονταν να συνεχίσουν τα ερωτικά παιχνίδια.

Αλλαγή Φρουράς

Μόλις τελειώσαμε, κάποιοι άναψαν τσιγάρο και, αφού συζητήσαμε για κανένα εικοσάλεπτο, η Μαρία μου έδωσε με το βλέμμα της το σύνθημα να πάω δίπλα.

– “Παιδιά, εδώ είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν πάμε μερικοί στο άλλο δωμάτιο να έχουμε λίγη περισσότερη άνεση;”

Οι άνδρες κοιτάχθηκαν λίγο αμήχανα. Δεν ήξεραν με ποια από τις δυο μας να πάνε. Η Μαρία μίλησε αποφασιστικά:

– “Ελάτε, αλλαγής φρουράς που λέτε στο στρατό. Ο Αλέξανδρος και ο Κίτσος δίπλα με τη Φανή, οι υπόλοιποι εδώ με μένα.”

Ο Κίτσος κοίταξε τη Μαρία με ικετευτικό ύφος:

– “Αχ, να μείνου μαζί σ’.; Θα κάνοου ότι μι πεις.”

Ο Στράτος πήρε το λόγο πριν η Μαρία προλάβει να μιλήσει.

– “Iγώου θέλωoυ κώλοου, θα πάωου με την Φανή που τονε δίν’.”

– “Ωραία, πήγαινε εσύ με τον Αλέξανδρο και τη Φανή δίπλα. Οι υπόλοιποι να μείνουν εδώ. Και εσύ Κίτσο, ετοίμασε τη γλώσσα σου. Θα κάνεις το μουνί και τον κώλο μου να λάμψουν από καθαριότητα.”

Ο Κίτσος πήρε ένα υπάκουο υποτακτικό βλέμμα. Οι υπόλοιποι θέλαμε να γελάσουμε, αλλά κρατηθήκαμε. Σηκώθηκα να πάω στο διπλανό δωμάτιο. Ο Στράτος και ο Αλέξανδρος με ακολούθησαν.

Σπέσιαλ Γλείψιμο

Μπήκα στο δωμάτιο και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Οι άνδρες έπεσαν πάνω μου και άρχισαν να με φιλάνε και να με χαϊδεύουν παντού. Ο Στράτος ήταν τριχωτός και καθώς τριβόταν πάνω μου ένιωθα μια ιδιότυπη αίσθηση ζεστασιάς. Ο Αλέξανδρος επικεντρώθηκε στο πάνω μέρος του σώματός μου, πότε φιλώντας με, πότε χαϊδεύοντας και πότε γλύφοντας το στήθος μου. Μου ψιθύριζε στ’ αυτί ερωτόλογα λέγοντάς μου πόσο όμορφη ήμουν, πόσο τον καύλωνα και τι θα κάνει στον κώλο μου. Ο Στράτος με φιλούσε στην κοιλιά και σιγά-σιγά κατέβηκε προς τον κόλπο μου. Ένιωσα το δάκτυλό του να τρίβει απαλά την κλειτορίδα μου. Μου άρεσε η αίσθηση και άνοιξα όσο μπορούσα τις μπουτάρες μου, για να τον διευκολύνω.

Ο Στράτος έπαιξε λίγο το μουνάκι μου με τα δάκτυλά του και μετά άρχισε να με γλύφει τρυφερά. Τα γένια λίγων ημερών του Στράτου μου άφηναν γλυκές ανατριχίλες καθώς έτριβε το πρόσωπό του στον κόλπο μου. Ταυτόχρονα, ο Αλέξανδρος με φίλαγε και μου έγλυφε το στήθος. Δεν άργησα να χαλαρώσω και να αφεθώ στην υπέροχη αίσθηση.

Οι άνδρες ήταν φανερό ότι ήθελαν να με περιποιηθούν και δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να τους χαλάσω τα σχέδια. Υγράνθηκα πάρα πολύ και ήθελα να τελειώσω, όμως δεν μπορούσα, ίσως γιατί είχα πολλούς οργασμούς νωρίτερα. Ωστόσο, ερεθιζόμουν τρομερά και κάθε χιλιοστό του κορμιού μου επιθυμούσε τον οργασμό που δεν ερχόταν.

Ανεπανάληπτος Οργασμός

Κάποια στιγμή κατέβηκε και ο Αλέξανδρος προς τα κάτω. Δυο άνδρες με έγλυφαν στον κόλπο και τον πρωκτό και ο οργασμός που έμοιαζε να είναι τόσο κοντά, δεν ερχόταν με τίποτα. Αντίθετα, ο ερεθισμός μου όλο και μεγάλωνε. Ήταν κάτι που δεν μπορούσα να αντέξω για πολύ. Ανασηκώθηκα και άρχισα να χτυπάω τους άνδρες στο κεφάλι και στο πρόσωπο λέγοντάς τους να σταματήσουν. Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε και με ακινητοποίησε, όσο ο Στράτος συνέχιζε να με γλύφει.  Δεν ξέρω για πόση ώρα ούρλιαζα και χτυπιόμουν μέχρι που ήρθε σαν νάμα εξ ουρανού ο πολυπόθητος οργασμός.

– “Μι πιτσίλ’σε τη μούρ’!”

Ο Στράτος είχε μείνει έκπληκτος από τα υγρά που εκτόξευσα. Σταμάτησε να με ερεθίζει και εξέταζε με το χέρι του το σεντόνι που είχε γίνει μουσκίδι.

Ο Αλέξανδρος άφησε τα χέρια μου. Οι καρποί μου με πονούσαν από τη δύναμη που είχε βάλει για να με κρατήσει ακίνητη. Ο κόλπος μου ήταν μουδιασμένος και ένιωθα έναν πόνο κλειτορίδα και τα μουνόχειλά μου. Ίσως ήταν επειδή τα αξύριστα γένια του Στράτου ήταν πολύ σκληρά για το ασυνήθιστο σε τέτοιας έντασης γλείψιμο μουνί μου. Γύρισα λίγο στο πλάι για να ηρεμήσω. Ο Αλέξανδρος ξάπλωσε δίπλα μου και ο Στράτος πήγε στο μπάνιο να πλύνει το πρόσωπό του. Ένιωθα τα μάτια μου βαριά και τα έκλεισα λίγο να ξεκουραστούν.

Η Ώρα του Κώλου

Μόλις επέστρεψε ο Στράτος χτύπησε δυνατά τα χέρια του και έτριψε τις παλάμες του.

– “Ξυπνήστε, ξυπνήστε μπρε. Ξέρετε τι ώουρα είναι; Η ώουρα του κώλου!”

Η φωνή του μου τρύπησε τ” αυτιά. Ήμουν πτώμα γιατί δεν είχα ξεκουραστεί όλη τη μέρα. Ένιωσα το χέρι του Αλέξανδρου στα κωλομέρια μου.

– “Και τι κώλος, πρώτης τάξης. Εγώ τον ξεπαρθένεψα πριν έξι μέρες και του έμαθα όλα τα μυστικά”

– “Ε, ας του μάθου κι εγού λίγα. Κάτι ξέρου κι εγού από κώλοου”

Δεν είχα και πολύ όρεξη, αλλά δεν μπορούσα και να αρνηθώ. Εξάλλου, τα παιδιά με είχαν περιποιηθεί άψογα και επιπλέον είχα τύψεις που τελείωσα στο πρόσωπο του Στράτου.

Ανασηκώθηκα και περίμενα οδηγίες. Ο Αλέξανδρος πήρε την πρωτοβουλία.

– “Άσε με εμένα να πάω πρώτος να της ανοίξω λίγο την κωλότρυπα και πήγαινε μετά εσύ που τον έχεις μεγάλο. Μην την διαλύσουμε την κοπέλα.”

Ο Αλέξανδρος νόμιζε ότι πόναγα όταν με έπαιρνε από πίσω γιατί έπαιζα λίγο θέατρο όταν το κάναμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν πόναγα, ούτε όταν με πήδαγε αυτός, ούτε όταν με πήδαγε ο Γιώργος που τον είχε μεγαλύτερο από τον Αλέξανδρο. Ωστόσο, δεν ήξερα τι θα ένιωθα όταν θα μου έβαζε ο Στράτος το θωρηκτό Ποτέμκιν στον κώλο. Έτσι, η ιδέα του Αλέξανδρου μου φάνηκε καλή.

– “Αχ, ναι, πρώτα ο Αλέξανδρος. Και με το μαλακό παιδιά, σιγά-σιγά.”

Ο Στράτος στραβομουτσούνιασε λίγο. Προφανώς ήθελε να με πάρει όσο ακόμη ήμουν σφικτή, αλλά, σεβόμενος την άποψη της πλειοψηφίας, υποχώρησε και άφησε τον Αλέξανδρο να με γαμήσει πρώτος.

Ο Αλέξανδρος Ροντάρει τον Κώλο

Πήρα τη κλασσική στάση στα γόνατα και περίμενα τον Αλέξανδρο να ξεκινήσει. Εκείνος με πλησίασε και μου είπε ότι σήμερα ήθελε κάτι άλλο. Προτιμούσε να με γαμήσει ανάσκελα για να βλέπει τις εκφράσεις του προσώπου μου.

– “Ωχ”, σκέφτηκα, “τώρα θα είναι πιο δύσκολο να παίξω θέατρο.”

Γύρισα ανάσκελα. Ο Αλέξανδρος ήρθε από πάνω μου, έπαιξε λίγο τον πούτσο του και όταν ερεθίστηκε αρκετά, πήρε τα πόδια μου στους ώμους και κατεύθυνε με το χέρι το καυλί του στην κωλότρυπά μου.

Άρχισε να πιέζει δυνατά. Ζάρωσα λίγο τα μούτρα μου για να πιστέψει ότι ζοριζόμουν. Όταν ένιωσα ότι μπήκε έριξα μια στριγκλιά και άρχισα να τον σπρώχνω στο στήθος.

– “Αχ, Άαααουουουουου! Βγααααάλτην, πονάααειιιιιι”

– “Έλα μωράκι μου τώρα, λίγο υπομονή. Τελευταία μέρα είναι, μη μου το χαλάς”

Ο Αλέξανδρος άρχισε να παλινδρομεί δυνατά. Τον άφησα να ακολουθήσει το ρυθμό του, ρίχνοντας που και που καμιά ψεύτικη κραυγή.

– “Άουτς, πιο σιγά, με τσούζει.”

– “Δεν πειράζει, καλό σου κάνει. Καριόλα.”

Ο Αλέξανδρος συνέχισε να με πηδάει όσο πιο δυνατά μπορούσε, σφίγγοντας  και τσιμπώντας με μανία το στήθος μου. Πόνεσα πολύ από τα άγρια τσιμπήματα του Αλέξανδρου και μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια.

Οι κραυγές και τα δάκρυά μου ερέθισαν περισσότερο τον Αλέξανδρο, προφανώς επειδή νόμιζε ότι οφείλονταν στο πρωκτικό σεξ. Ευτυχώς, γιατί παράτησε το στήθος μου και επικεντρώθηκε στις παλινδρομήσεις του.

– “Να πουτάνα, τι σου κάνω, πάρε σκρόφα. Σου σκίζω την κωλότρυπα μωρή καριόλα. Να ξεκωλιάρα, να μωρή ξέμουνη, να. Πάρτα στην κωλάρα σου ψωλομαζώχτρα.”

Το υβρεολόγιο του Αλέξανδρου δεν είχε τέλος. Γενικώς, δεν με πειράζει κάποιος στο σεξ, ιδίως στο πρωκτικό, να πει καμιά κουβέντα παραπάνω, όμως οι χαρακτηρισμοί του Αλέξανδρου με ενόχλησαν. Σταμάτησα τη ψεύτικη ανταπόκριση στις προσπάθειές του και περίμενα να τελειώσει, πράγμα που δεν άργησε.

Ο Στράτος Έτοιμος για Κώλο

Ο Αλέξανδρος έφυγε από πάνω μου και ξάπλωσε φαρδύς πλατύς δίπλα μου στο κρεβάτι αναστενάζοντας και βογκώντας.

– “Θα μου λείψει τέτοιος κώλος. Πάνω που τον είχα συνηθίσει θα τον χάσω”

Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξανδρος είχε ιδιαίτερη αδυναμία στον κώλο μου. Εννιά στις δέκα φορές που κάναμε έρωτα αυτές τις μέρες, ζητούσε κώλο. Όταν τον είχα ρωτήσει την προηγούμενη μέρα γιατί προτιμούσε πρωκτικό, μου είπε ότι το προτιμούσε επειδή θεωρούσε τον κώλο μου κάτι σαν δικό του δημιούργημα, καθώς ήταν αυτός που τον είχε ξεπαρθενιάσει. Ηλίθιες ανδρικές νοοτροπίες…

Ο Στράτος που, μέχρι τότε περίμενε υπομονετικά, πήρε το λόγο.

– “Για να ειδώ κι εγού αν αξίζει ο κώουλος όσου λες”

Με πλησίασε και με βοήθησε να στηθώ στα τέσσερα. Στη συνέχεια γονάτισε πίσω μου και μου έφτυσε δυο-τρεις φορές την κωλότρυπα.

Κράτησα την ανάσα μου, καθώς φοβόμουν το μέγεθος του Στράτου. Ένιωσα την κορυφή του οργάνου του να ακουμπά τον πρωκτό μου. Ήταν έτοιμος να μπει, όταν ξαφνικά ακούστηκαν χτύποι στην πόρτα. Ο Αλέξανδρος πετάχτηκε σαν ελατήριο, φόρεσε το σορτσάκι του και πήγε να ανοίξει. Εγώ και ο Στράτος σκεπαστήκαμε με ένα σεντόνι.

Ο Ρεσεψιονίστας Επεμβαίνει

Μόλις άνοιξε η πόρτα, μπήκε στο δωμάτιο ο ρεσεψιονίστας με άγριες διαθέσεις.

– “Τι θα γίνει ρε σεις, οι πελάτες διαμαρτύρονται. Υπάρχουν και παιδιά εδώ. Είμαστε σοβαρή επιχείρηση και αύριο το αφεντικό θα φωνάζει, μόλις μάθει ότι το κάνατε μπουρδέλο.”

– “Να διασκεδάσουμε είπαμε λίγο.”

– “Τι λίγο ρε πατριώτη; Από τις δέκα που ήρθατε έχετε χαλάσει τον κόσμο. Έκανα υπομονή. Τώρα, όμως, πρέπει να σας ζητήσω να σταματήσετε και όσοι δεν είναι πελάτες να φύγουν.”

Ανάλογη συζήτηση, αλλά πιο έντονη, γινόταν και έξω από το άλλο δωμάτιο. Άκουγα τη Μαρία να λέει σε κάποιον υπάλληλο ότι δεν μπορεί να μας διώξει, αν δεν γίνει καταγγελία στην αστυνομία και αν το ξενοδοχείο φώναζε στην τουριστική αστυνομία η Μαρία θα απαιτούσε να γίνει άμεσα παραβολή μεταξύ των πελατών και των βιβλίων του ξενοδοχείου. Η κατάσταση φαινόταν να βγαίνει εκτός ελέγχου. Ευτυχώς, ο Αλέξανδρος ήταν πιο ψύχραιμος και συγκαταβατικός.

Ο Αλέξανδρος Σώζει την Κατάσταση

Ο Αλέξανδρος χαμογέλασε στον μαινόμενο ρεσεψιονίστα. Μετά, άνοιξε το τσαντάκι του, πήρε το πορτοφόλι του και είπε στον ρεσεψιονίστα να μπει μέσα και να κλείσει την πόρτα. Με γαλήνιο ύφος άρχισε να μιλά στον ρεσεψιονίστα, ο οποίος είχε λίγο μαλακώσει.

– “Κοίτα να δεις φίλε μου. Κάναμε λίγη φασαρία και έχεις δίκιο να φωνάζεις. Όμως, ζούμε μια σπάνια εμπειρία και δεν θέλουμε να τελειώσει ακόμα. Τρεις από εμάς δεν είναι πελάτες. Έχεις άδεια δωμάτια;”

– “Όχι, είναι όλα πιασμένα.”

– “Πες πως είχες. Οι τέσσερεις που είμαστε πελάτες πληρώνουμε 2.500 δραχμές τη βραδιά, για κάθε δωμάτιο. Πάρε 6.000 και θεώρησέ ότι είμαστε όλοι πελάτες. Αν θες, δώσε τα στο αφεντικό σου, αν θες μοιράσου τα με τον άλλο. Δεν με νοιάζει. Θα κάνουμε ησυχία τώρα και οι υπόλοιποι πελάτες θα πάψουν να γκρινιάζουν. Αύριο, όλοι θα έχουμε φύγει μέχρι το μεσημέρι και τα πάντα θα έχουν ξεχαστεί μέχρι το απόγευμα. Αν έρθουν αστυνομίες θα γίνει περισσότερος ντόρος γιατί θα τρέχουμε στα τμήματα, στα δικαστήρια και στις εφορίες για μήνες. Είμαι σίγουρος ότι τα αφεντικό σου δεν θα θέλει τέτοιου είδους μπλεξίματα. Εκτός από σένα και τον άλλο δίπλα, πόσοι ακόμα υπάλληλοι είναι εδώ;”

– “Μια καθαρίστρια.”

– “Ωραία, πάρε ένα ακόμα χιλιάρικο, δώσε της το και πες της να κάνει ότι δεν ακούει. Τι λες; Βγαίνουμε όλοι κερδισμένοι ή τρέχουμε σε αστυνομίες;”

Ο ρεσεψιονίστας κοίταξε για λίγο τα χρήματα.

– “Κάντα δέκα και θα κάνω ότι μπορώ.”

– “Πάρε οκτώ και ρύθμισε τα πάντα.”

Ο ρεσεψιονίστας βούτηξε τα χρήματα, έκλεισε το μάτι στον Αλέξανδρο και αφού του είπε να κάνουμε ησυχία έφυγε από το δωμάτιο. Σύντομα σταμάτησαν και οι φωνές της Μαρίας από το άλλο δωμάτιο.

– “Καλά ξεκουμπίδια”

Ο Αλέξανδρος έριξε μια μούντζα στην πόρτα και όλοι αρχίσαμε να γελάμε.

Η Σειρά του Στράτου

Μόλις ηρεμήσαμε ο Στράτος κατέβασε το σορτς του. Η τεράστια πούτσα του πρόβαλε σε όλο της το μεγαλείο.

– “Για να ιδώ αν μι αφήσουν να γαμήσωου λίγου κώουλο”

Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε για να αφήσει χώρο στον Στράτο και εγώ ξαναστήθηκα στα τέσσερα. Ο Στράτος, όμως, μου ζήτησε να καθίσω στο κρεβάτι και να τον πιπώσω λίγο για να φτιαχτεί. Κάθισα στην άκρη του κρεβατιού. Ο Στράτος πλησίασε όρθιος δίπλα μου. Του τον έπαιξα λίγο, τον πήρα στο στόμα και άρχισα να τον γλύφω. Σιγά-σιγά ο πούτσος του Στράτου σκλήρυνε και όταν ήταν έτοιμος ο Στράτος τον τράβηξε.

– “Κάνε τώουρα μια καλή τούρλα μπρε να σου τουνε φερμάρου.”

Ξαναστήθηκα στα τέσσερα και άνοιξα διάπλατα με τα χέρια τα κωλομέρια μου. Ο Στράτος αντί να έρθει πίσω μου, μου ζήτησε να σηκώσω πιο πολύ τη λεκάνη μου και μετά άνοιξε τα πόδια του και τα λύγισε ώστε να βρεθεί ακριβώς πάνω μου.

– “Αυτού είναι του καβαλητό. Θα δεις πόσου βαθιά θα μπει το καυλί μου στου κωουλάντεροού σου.”

Από τη θέση που ήταν δεν μπορούσα να δω τι ακριβώς έκανε ο Στράτος. Δάγκωσα ένα μαξιλάρι για να μην κάνω κατά λάθος θόρυβο, χαλάρωσα τελείως και περίμενα.

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα άρχισα να αισθάνομαι μια ολοένα και αυξανόμενη πίεση στον πρωκτό μου. Το αίσθημα δεν ήταν οδυνηρό, αλλά σίγουρα ήταν πρωτόγνωρο. Η πίεση σιγά-σιγά έγινε τόσο δυνατή που τα γόνατά μου άρχισαν να τρέμουν. Το βάρος του Στράτου έπεφτε όλο στη μέση μου. Ξαφνικά ένιωσα κάτι πολύ μεγάλο μέσα στον κώλο μου και την πίεση να σταματά. Έβγαλα ένα μουγκρητό ανακούφισης και μετά ένα παρατεταμένο ψεύτικο πνιχτό κλαψούρισμα πόνου.

Μια τεράστια Πούτσα στον Κώλο

Ο Στράτος έμεινε για λίγο ακίνητος. Δεν ένιωθα καθόλου το σώμα του. Βαστούσε το κιγκλίδωμα του κρεβατιού για να στηρίζεται και απλώς άφηνε το βάρος του όσο χρειαζόταν για να εισχωρεί στον πρωκτό μου. Ούτε ακροβάτης να ήταν. Δεν ξέρω πως μπορούσε να διατηρεί την ισορροπία του, ελέγχοντας ταυτόχρονα το σώμα του σε αυτήν την τόσο άβολη στάση. Πάντως σε ένα πράγμα είχε δίκιο. Σ’ αυτήν τη στάση το ανδρικό όργανο μπαίνει πράγματι πολύ βαθιά. Ο Στράτος εισχωρούσε και εισχωρούσε και εκεί που έλεγα ότι είχε φτάσει όσο βαθιά γινόταν, εισχωρούσε ακόμα πιο πολύ! Όταν πια έφτανε όσο πιο μέσα γινόταν, άρχιζε η αντίθετη διαδικασία και ένιωθα το όργανο του να ακολουθεί την μακριά πορεία της εξόδου. Το αίσθημα κατά την έξοδο έμοιαζε σαν εκείνο που έχει κανείς όταν πάει τουαλέτα, ενώ κατά την είσοδο δεν έμοιαζε σαν κάτι άλλο γνώριμο.

Γενικά, δεν ήταν ούτε ευχάριστο, ούτε δυσάρεστο. Υπήρχε μια μικρή ενόχληση κατά μήκος των τοιχωμάτων του πρωκτού μου σε κάθε παλινδρόμηση όταν άλλαζε φορά η κίνηση του οργάνου, η οποία διαρκούσε πολύ λίγο και μια ακόμη, λίγο εντονότερη, στην είσοδο του πρωκτού που την ένιωθα τεντωμένη και ανοικτή. Πέρα από αυτά, τίποτα άλλο. Περίμενα να πονέσω στ’ αλήθεια εξαιτίας του μεγέθους του Στράτου, αλλά ευτυχώς κάτι τέτοιο δε συνέβη.

Γαμήσι στον Κώλο

Χαλάρωσα και άφησα το Στράτο να πάρει το παιχνίδι πάνω του, βγάζοντας ένα πνικτό μουγκρητό σε κάθε του παλινδρόμηση. Ο Στράτος, αντίθετα με προηγουμένως, δεν ήταν πολύ ομιλητικός. Κάθε φορά που έφτανε στο βαθύτερο σημείο της εισχώρησης έλεγε ένα μπάσο “Ι νάαα” ή ένα “Παρτ’ μουωρή” και κρατούσε ένα αξιοσημείωτα σταθερό ρυθμό. Συνέχισε έτσι για πάρα πολύ ώρα, ή τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκε.

Προσωπικά, έβλεπα την όλη κατάσταση ως βαρετή και γελοία. Βαρετή γιατί δεν υπήρχαν εναλλαγές και γελοία γιατί οι ήχοι που ακούγονταν στο δωμάτιο ήταν ένα φαιδρό:

– “Ινάαα, ωχ, Ιναάα, γκουχ, Παρτ΄ μουωρή, ωχ, Ιναα, άουτς, Πάρτ” μουωρή, γκουχ.”

Όμως, ο Στράτος και ο Αλέξανδρος δεν είχαν την ίδια άποψη και φαίνονταν να ευχαριστιόνται πολύ.

Ο Αλέξανδρος είχε καθίσει σε μια ελεεινή πλαστική πολυθρόνα πλάι στο κρεβάτι με ανοικτά τα σκέλια και τον έπαιζε παρακολουθώντας το θέαμα. Ο Στράτος είχε ερεθιστεί πολύ και ένιωθα το καυλί του να έχει γίνει πάρα πολύ σκληρό καθώς μπαινόβγαινε στον κώλο μου.

Κάποια στιγμή, ο Στράτος βγήκε από μέσα μου, ήρθε πίσω μου, ξαναμπήκε και άρχισε να με πηδάει πολύ γρήγορα χτυπώντας με ταυτόχρονα στα κωλομέρια. Τα πρώτα χτυπήματα δεν ήταν τόσο δυνατά, γρήγορα όμως το βαρύ χέρι του Στράτου φρόντισε κάθε χτύπημα να μοιάζει με τσίμπημα τσούχτρας. Παρότι δεν το περίμενα, μου άρεσε το αίσθημα και συμμετείχα με πνιχτές κραυγές πόνου και βογγητά. Ο Στράτος έπαιρνε θάρρος και γινόταν πιο βίαιος

– “Γαμουώ αφράτου κώουλο, γαμουώ ρε πούστη μου, γαμουώ”

Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε για να έχει καλύτερη θέα. Κάθισε δίπλα μου στο κρεββάτι και ξανάρχισε να βαρά μαλακία.

– “Όλον τον πήρες μωρή άρρωστη ξεσκίστρα. Γουστάρω”

Ο Στράτος έχυσε μέσα στον κώλο μου και παρέμεινε ακίνητος. Ένιωσα το όργανό του να ξεφουσκώνει και να αποσύρεται.

Το Αποτέλεσμα του Γαμησιού στον Κώλο

Ο Στράτος δεν με άφησε να ξαπλώσω. Μου είπε να μείνω ακίνητη και μου τέντωσε τα κωλομέρια.

– “Της τουνε ξεπάτουσα. Κοίτα πουόσου της τον άνοιξα. Χωουνί έγινε! Δες τα χύσ’ που τρεχ’ν προς το μ’νί της!”

Ο Αλέξανδρος ήρθε πίσω μου και άρχισε να τον παίζει πιο γρήγορα μέχρι που έχυσε έξω από κωλότρυπά μου.

– “Πάρε και τα δικά μου φλόκια πουτανάκι!”

Ο Στράτος κράτησε τα κωλομέρια μου για λίγο ανοικτά για να θαυμάσουν οι άνδρες το έργο τους και μετά έπεσε σαν πέτρα στο κρεββάτι. Ο Αλέξανδρος ξανακάθισε στην πλαστική πολυθρόνα και άναψε ένα τσιγάρο.

Σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα. Μου είχε έρθει ανάγκη, μάλλον από το γαμήσι του Στράτου. Θυμάμαι ότι όταν σκούπιζα τον πρωκτό μου ένιωθα τσούξιμο. Μετά έκανα ένα ζεστό ντους. Στα κατακόκκινα κωλομέρια μου φαίνονταν οι δακτυλιές από τις παλάμες του Στράτου. Τα πόδια μου πονούσαν από την άβολη στάση. Το ζεστό νεράκι, όμως, ήταν βάλσαμο για το σώμα μου. Το ένιωθα να μπαίνει μέσα στον πρωκτό μου και να τον ανακουφίζει. Λίγο το σαπούνι με έτσουζε, αλλά ένιωσα πολύ καλύτερα. Παρότι δεν είχα πονέσει στο γαμήσι, φαίνεται ότι ο Στράτος μου είχε ανοίξει πολύ τον κώλο. Τον ένιωθα να χάσκει. Λόγω απειρίας φοβήθηκα ότι η κωλότρυπά μου θα μείνει για πάντα έτσι, όμως μέχρι το επόμενο πρωί είχε γίνει σχεδόν όπως πριν. Βγήκα έξω και ξάπλωσα δίπλα στον Στράτο. Με πήρε σχεδόν αμέσως ο ύπνος.

Η Μαρία Παίρνει Τηλέφωνο

Τον γλυκό μου ύπνο διέκοψε το διαπεραστικό κουδούνισμα του τηλεφώνου. Θυμάμαι σαν σε όνειρο τον Αλέξανδρο να το σηκώνει. Κοίταξα το ρολόι μου. Ήταν τέσσερις και μισή τα ξημερώματα. Φοβήθηκα ότι θα ήταν πάλι ο ρεσεψιονίστας, αλλά είδα θολά τον Αλέξανδρο που χαμογέλασε όταν το σήκωσε.

– “Είναι η αδερφή σου για σένα”.

Πήρα το τηλέφωνο. Η Μαρία είχε εύθυμη διάθεση.

– “Έλα ρε Φανή, σε πήρε ο ύπνος;”

– “Ρε Μαρία ξέρεις τι ώρα είναι; Νυστάζω πολύ.”

– “Καλά, καλά. Ντύσου, ρίξε λίγο νερό στα μούτρα σου και έλα στο δωμάτιο μου.”

– “Παράτα με ρε Μαρία τέτοια ώρα.”

– “Έλα ρε Φανή, υποσχέθηκα κάτι στα παιδιά. Δεν θα αργήσουμε, σε μισή ώρα το πολύ θα ονειρεύεσαι πάλι.”

– “Είπα νυστάζω. Άσε με ήσυχη επιτέλους.”

Έκλεισα το τηλέφωνο και γύρισα πλευρό. Δυστυχώς, όμως, έχω ένα μεγάλο ελάττωμα. Αν ξυπνήσω και εκνευριστώ, δε μπορώ να ξανακοιμηθώ με τίποτα. Στριφογύρισα λίγο στο κρεβάτι και σηκώθηκα βρίζοντας θεούς και δαίμονες. Ως και οι άνδρες με φοβήθηκαν και παραμέριζαν στο πέρασμα μου χωρίς να πουν κουβέντα. Κατόπιν πλύθηκα, φόρεσα το μαγιό μου, βρόντηξα την πόρτα πίσω μου και έφυγα για το άλλο δωμάτιο.

Η Υπόσχεση της Μαρίας

Μόλις μπήκα, ο Γιώργος, ο Μήτσος και ο Κίτσος φύγανε και μείναμε μόνες με τη Μαρία.

– “Καλά ρε Μαρία, δε σέβεσαι τίποτα; Είμαστε όρθιες από τις οκτώ το πρωί. Παραλίγο να περάσουμε τη νύκτα στο τμήμα. Αύριο έχουμε ταξίδι. Και εκεί που πήγα μα ηρεμήσω λίγο με ξυπνάς;”

– “Εντάξει, δίκιο έχεις, αλλά τα παιδιά μου ζήτησαν κάτι και δεν ήθελα να τους χαλάσω το χατίρι. Έλα τώρα, αύριο μόλις γυρίσουμε και τακτοποιήσεις τα πράγματά σου, κοιμήσου όσο θες.”

Η τσαντίλα μου εκείνη τη στιγμή δεν περιγράφεται. Ωστόσο, δεν μπορούσα να κρατήσω κακία στη Μαρία. Το ναζιάρικο ύφος που χρησιμοποιεί κάθε φορά που θέλει κάτι από εμένα με ρίχνει πάντα.

Ξεφύσηξα από θυμό, ήπια μια γουλιά από ένα φρικτό στιγμιαίο καφέ που είχε φτιάξει η Μαρία. Αφού καλμάρισα για λίγο, ενημέρωσα τη Μαρία ότι δεν είχα όρεξη για άλλο σεξ και τη ρώτησα τι ακριβώς υποσχέθηκε για να δω αν μπορώ να συμμετάσχω.

– “Είπα στα παιδιά ότι κάναμε διπλό τσιμπούκι στον Γερμανό που γνωρίσαμε στην παμπ προχθές και ήθελαν και αυτοί. Τους είπα ναι, γιατί έκαναν τα πάντα που τους ζήτησα. Εννιά οργασμούς είχα.”

– “Ρε Μαρία, είσαι γαϊδούρα. Επειδή εσύ πηδήχτηκες καλά, πρέπει εγώ να κάνω τσιμπούκια στις πέντε το πρωί;»

– “Εντάξει, λάθος μου. Τώρα όμως έγινε. Έλα, ξέρεις πόσο μου αρέσει να κάνω στοματικό και να βλέπω τους άνδρες να τρελαίνονται. Εξάλλου, εγώ θα κάνω σχεδόν τα πάντα. Εσύ απλώς ανέλαβε να τους γλύφεις και να τους κάνεις μασάζ στ’ αρχίδια, όπως έκανες στο Γερμανό.”

Μάζεψα ότι υπομονή και ότι αντοχή μου είχε μείνει και είπα στη Μαρία εντάξει, αλλά να τελειώνουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται για να ξεκουραστούμε όσο μπορούμε περισσότερο.

– “Μην ανησυχείς, θα τους ξεπετάξουμε σε λιγότερο από μια ώρα.”

Η Μαρία σχημάτισε τον αριθμό του άλλου δωματίου και είπε να περάσει ο πρώτος.

Τσιμπούκι στον Κίτσο

Ο Κίτσος, ο υποτακτικός της Μαρίας, διάβηκε πρώτος την πόρτα. Η Μαρία τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε στο κρεβάτι.

– “Ξάπλωσε μωράκι μου εσύ, κλείσε τα μάτια σου και άσε μας να σε κάνουμε να πετάξεις στα σύννεφα.”

Ο Κίτσος ακολούθησε την Μαρία, ξάπλωσε και αφέθηκε στις περιποιήσεις μας. Η Μαρία του ξεκούμπωσε και του κατέβασε μέχρι το γόνατα το παντελόνι. Μετά πήρε στα χέρια της την πούτσα του και άρχισε να του την παίζει. Μόλις του τεντώθηκε λίγο μου έδωσε το σύνθημα να αρχίσω το τσιμπούκι. Ξεκίνησα να ερεθίζω με τη γλώσσα μου την ουρήθρα του. Ο Κίτσος έβγαλε έναν αναστεναγμό ηδονής και χαλάρωσε τελείως. Όλοι του οι μυς έγιναν μαλακοί σας βαμβάκι. Πήρα το καυλί του στο στόμα μου και ξεκίνησα να τον πιπώνω. Το όργανο του ήρθε σε πλήρη στύση. Μετά από λίγη ώρα κατέβηκα προς τ’ αρχίδια και άρχισα να του τα γλύφω βάζοντας μπόλικο σάλιο. Η Μαρία ανέλαβε το καυλί του. Το πήρε στο στόμα και άρχισε να κάνει μια από τις φοβερές πίπες της. Η Μαρία στο στοματικό δεν παίζεται, μπορεί να αναστήσει και νεκρό με το τσιμπούκι που κάνει. Τα δίνει πραγματικά όλα. Ο Κίτσος έπαθε ντελίριο. Μούγκριζε σαν ζώο, βόγκαγε σαν τραυματίας τροχαίου και αναστέναζε σαν μοιρολογήτρα.

Όταν κατάλαβα ότι θα τελείωνε, έσφιξα δυνατά τα αρχίδια του Κίτσου για να φύγει και η τελευταία σταγόνα σπέρματος που ήταν διαθέσιμη. Η Μαρία ρούφηξε τελείως ότι έβγαλε ο Κίτσος και άφησε την πούτσα του να ξεφουσκώσει στο στόμα της. Ο Κίτσος παρέμεινε ακίνητος σαν νεκρός. Εκείνη τη στιγμή θα μπορούσαμε να τον δείρουμε, να τον κλέψουμε, ακόμα και να τον σφάξουμε σαν αρνί, χωρίς να βγάλει άχνα. Συνέχισα να του χαϊδεύω μαλακά τα αρχίδια όσο η Μαρία τον φιλούσε και του έλεγε γλυκόλογα.

Οι Επόμενοι Παίρνουν Σειρά

Μετά από κανένα πεντάλεπτο, η Μαρία είπε στον Κίτσο να ντυθεί και να πάει στο άλλο δωμάτιο να φωνάξει τον επόμενο. Ο Κίτσος σηκώθηκε με μεγάλη απροθυμία και ντύθηκε. Πριν φύγει ρώτησε τη Μαρία αν μπορεί να έχει το τηλέφωνό της. Εκείνη του έδωσε το παλιό τηλέφωνο της θείας Γιώτας, λέγοντάς του συνωμοτικά να μην το δώσει σε κανέναν άλλο. Ο Κίτσος έφυγε για το άλλο δωμάτιο πετώντας στα σύννεφα. Καρμπόν σκηνικό παίχθηκε και με τους υπόλοιπους. Είναι πραγματικά απίστευτο πως άνδρες διαφορετικού χαρακτήρα, καταγωγής και μορφώσεως έχουν ακριβώς την ίδια αντίδραση στο σεξ.

Ο Στράτος Θέλει Κάτι Παραπάνω…

Μοναδική εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα ήταν ο Στράτος, ο οποίος φρόντισε να μπει τελευταίος.

– “Ρε κουρίτσια, ιγώ θα ήθελα κατιτίς παραπάνω.”

– “Σαν τι παραπάνω;”

“Να, μετά του διπλόου τσιμπούκ” μια να ανέβ’ πά στο μπούτσον μου και η άλλη να μου ματσαλάει τ”αρχίδια. Του ίδα σε μια τσοντ’ και θέλω να το καν’ “

Η Μαρία του είπε εντάξει και ο Στράτος πέταξε τα ρούχα του στο πάτωμα και ξάπλωσε στο κρεβάτι.

Ξεκινήσαμε όπως στους άλλους. Είχα περιέργεια αν η Μαρία μπορέσει να κάνει τα ίδια κόλπα με το στόμα της σε μια τόσο μεγάλη πούτσα. Αποδείχθηκε ότι μπορούσε και μάλιστα μια χαρά. Πήρε το καυλί του Στράτου ολόκληρο στο στόμα της κάνοντας γρήγορες και επιδέξιες κυκλικές κινήσεις όσο εγώ του έγλυφα τ’ αρχίδια. Αντίθετα με μένα που θεωρώ ακόμα και τώρα το στοματικό αναγκαίο κακό, η Μαρία το ευχαριστιέται και γι’ αυτήν αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ερωτικής πράξης.

Μόλις ο Στράτος ήρθε σε πλήρη στύση, η Μαρία μου είπε να κάτσω στο πρόσωπό του γονατιστά. Ο Στράτος άρχισε να μου κάνει ένα φοβερό γλειφομούνι με ένταση ανάλογη εκείνης που τον πίπωνε η Μαρία. Παρότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ευχαριστιόμουν ιδιαίτερα τη φάση, το γλειφομούνι του Στράτου με έφτιαξε και μου ανέβασε τη διάθεση.

– “Γλείψε την κλειτορίδα μου, βάλε τη γλώσσα πιο μέσα, ναι, γουστάρω, ααααχ”.

Μούγκριζα από ηδονή καθώς έγλυφε με πάθος και έφτυνε το ανοιχτό μου υγρό μουνάκι.  Ο Στράτος δεν έμεινε ασυγκίνητος στις προτροπές μου, αλλά δυστυχώς σταμάτησε μάλλον σύντομα και απότομα.

– “Σταμάτ’ το τσιμπούκι, μωουρή, γιατί θα χύσωου πριν γαμήσωου.”

Απορώ και που άντεξε τόση ώρα, χωρίς να τελειώσει, με την πίπα της Μαρίας.

Ο Στράτος Παραδίδεται

Η Μαρία σηκώθηκε και πήρε τη θέση μου.

– “Γλύψε και μένα τώρα. Εσύ Φανή γάμησέ τον.”

Μετακινήθηκα προς τα πίσω, καβάλησα τον πούτσο του Στράτου και άρχισα να ανεβοκατεβαίνω.

– “Έτσι, μπρε να βλέπωου τις βυζάρες σου να κουνιούντ”.

Ο Στράτος συνέχισε να γλύφει τη Μαρία, βάζοντάς της κωλοδάκτυλο και ρίχνοντας ανάμεσα από το σκέλια της Μαρίας καυλωμένες ματιές σε μένα. Όσο η ώρα περνούσε, παρότι προσπαθούσα να διατηρώ το ρυθμό μου, ένιωθα τον πούτσο του Στράτου να γίνεται λιγότερο σκληρός. Προφανώς, δεν τον γαμούσα σωστά και ο Στράτος ξεκαύλωνε. Ποτέ δεν ήμουν καλή στο να είμαι από πάνω. Χαλάστηκα και έχασα και εγώ την καύλα μου.

Ευτυχώς, πριν πέσει η πούτσα του Στράτου τελείως, είδα τη Μαρία που σηκωνόταν από το γλειφομούνι και της παραχώρησα τη θέση μου. Εκείνη του τον έπαιξε λίγο, τον έφτυσε και τον καβάλησε με πλάτη στο πρόσωπο του Στράτου. Κατόπιν, άρχισε να τον γαμάει σαν μανιακή, ενόσω εγώ του χάιδευα και του έγλυφα τα αρχίδια. Ο Στράτος είδε τον ουρανό με τ’ άστρα. Άρχιζε να βογκάει, να τρέμει και να φωνάζει.

– “Σκάσε ρε μαλάκα γιατί, αν έρθει ξανά ο ρεσεψιονίστας, θα τον πιπώσω και μετά θα τον βάλω να σε γαμήσει.”

Η Μαρία έκανε μια μικρή παύση. Όταν η Μαρία εκστομίσει κάποια απειλή, όσο τρελή και αν φαίνεται, όλοι την παίρνουν στα σοβαρά. Ο Στράτος ηρέμησε, σκούπισε τον ιδρώτα του και δάγκωσε το πανωσέντονο. Μετά η Μαρία συνέχισε την αμείλικτη δράση της.

Αν άκουγε κανείς το Στράτο, θα νόμιζε ότι τον βασανίζουν. Μούγκριζε και έβγαζε ασυνάρτητες κραυγές, με μια παραμορφωμένη πνιχτή φωνή, εξαιτίας του πανωσέντονου που είχε στο στόμα. Προσωπικά, ένιωθα λίγο αμήχανα. Το στόμα μου, καθώς έγλυφα τ’ αρχίδια του Στράτου, βρισκόταν λίγα εκατοστά από το μουνί της Μαρίας. Μπορούσα να το μυρίσω και να δω τα υγρά του. Το να είναι κανείς σε τόσο στενή επαφή με το μουνί της αδερφής του είναι πολύ άβολο. Ωστόσο, συνέχισα να ερεθίζω με το στόμα μου τ’ αρχίδια του Στράτου.

Ο Στρατός Λιποθυμάει

Είδα ότι η Μαρία αύξανε το ρυθμό της και κατάλαβα ότι γρήγορα θα ερχόταν σε οργασμό. Σταμάτησα το γλείψιμο και άρχισα να ζουλάω τ’ αρχίδια του Στράτου με όλη μου τη δύναμη, αδιαφορώντας για τα έντονα μουγκρητά του. Σε λίγο ένιωσα το χέρι μου να υγραίνεται από τον οργασμό της Μαρίας και ύστερα από κανένα δίλεπτο την πούτσα του Στράτου να πέφτει.

Η Μαρία κατέβηκε και ξάπλωσε δίπλα στο Στράτο, ο οποίος είχε πάρει ένα απλανές βλέμμα και κοιτούσε το ταβάνι. Η όψη του με το σεντόνι ακόμα στο στόμα ήταν πραγματικά πολύ αστεία. Ακόμα και τώρα, όταν μου έρχεται στο νου γελάω και στεναχωριέμαι που τότε δεν υπήρχε facebook να τον φωτογραφίσω. Η Μαρία, τον άφησε λίγο ήσυχο και όταν είδε ότι αυτός δεν κινούταν του έριξε δυο-τρία ελαφριά σκαμπίλια. Ο Στράτος δεν αντέδρασε. Η Μαρία στην αρχή το πήρε ελαφρά, μετά όμως ανησύχησε και του έριξε ένα φλιτζάνι νερό, ρωτώντας τον αν είναι καλά. Ευτυχώς, η ψυχρολουσία τον συνέφερe. Εστίασε το βλέμμα του και της χαμογέλασε.

– “Δεν έχωου ματαζήσει τέτοιοου πράμα.”

H Μαρία του ανταπέδωσε τη φιλοφρόνηση και μετά του έδωσε να καταλάβει ότι έπρεπε να φύγει. Ο Στράτος σηκώθηκε με δυσκολία, ντύθηκε και έφυγε, παίρνοντας το τηλέφωνο της μακαρίτισσας για σουβενίρ. Μόλις μείναμε μόνες στο δωμάτιο ξαπλώσαμε χωρίς να πούμε ούτε μια κουβέντα. Ήμασταν εξαντλημένες.

H Επόμενη Μέρα

Λαγοκοιμήθηκα μέχρι που χτύπησε το ρολόι. Σηκώθηκα οκνηρά και κάθισα στην άκρη του κρεβατιού. Το κεφάλι μου ήταν βαρύ από την αϋπνία και το σώμα μου πιασμένο. Έκανα ένα ζεστό ντουζ για να ξεπιαστώ. Μετά το ντουζ ένιωθα ένα μυρμήγκιασμα ανάμικτο με μούδιασμα και αρκετό πόνο στην είσοδο του κόλπου μου. Το ανέφερα στη Μαρία, η οποία μου είπε ότι ήταν φυσικό και να μην ανησυχώ. Το είχε πάθει και αυτή την πρώτη φορά που έκανε έρωτα με παρατεταμένη διάρκεια. Μου έδωσε μια κολπική αλοιφή που κρατούσε μαζί της και μου είπε να τη βάζω τρεις φορές την ημέρα, να φοράω μόνο βαμβακερά εσώρουχα τις επόμενες δυο-τρεις μέρες και να πλένομαι στη ευαίσθητη περιοχή με χαμομήλι μέχρι να νιώσω καλύτερα. Παρά την αγωγή, οι ενοχλήσεις και το τσούξιμο κράτησαν γύρω στη βδομάδα, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν μπορούσα να κάτσω ίσια σε καρέκλα και περπατούσα σαν συγκαμένη. Μικρές παρενέργειες μια ιδιαίτερης ανάμνησης…

Ντύθηκα στα γρήγορα και πήγα στο άλλο δωμάτιο να μαζέψω τα πράγματά μου. Ο Γιώργος και ο Αλέξανδρος είχαν ήδη σηκωθεί και ετοιμαστεί. Με ρώτησαν αν θέλαμε να παραγγείλουν πρωινό. Τους είπα ότι έπρεπε να φύγουμε το συντομότερο γιατί είχαμε να πάμε να πάρουμε το αμάξι μας από το γκαράζ του Γιώργου και μετά να οδηγήσουμε για Αθήνα. Με άφησαν να πακετάρω και κατέβηκαν να πληρώσουν το ξενοδοχείο και να φέρουν κοντά το αυτοκίνητο του Γιώργου. Μόλις ετοιμάστηκα πήρα τη Μαρία και κατεβήκαμε στο ισόγειο. Τα παιδιά μας περίμεναν, πήραν τα πράγματά μας, τα φόρτωσαν στο αμάξι και φύγαμε.

Η Μαρία Δεν Χαρίζεται

Καθώς βαδίζαμε προς την έξοδο όλο το προσωπικό του ξενοδοχείου, από τον υπεύθυνο της βάρδιας μέχρι τις καθαρίστριες, μας κοιτούσε υποτιμητικά και κουνούσε το κεφάλι με αποδοκιμασία και αποστροφή. Προφανώς μας θεωρούσαν τσούλες. Δεν τους κράτησα κακία γιατί πράγματι φερθήκαμε σαν τσούλες το προηγούμενο βράδυ. Ωστόσο, μου κακοφάνηκε η στάση τους, γιατί ως ξενοδόχοι έπρεπε να φερθούν με επαγγελματισμό. Στο κάτω-κάτω πληρώσαμε στο ακέραιο το λογαριασμό μας. Δεν ήταν σωστό να προπηλακίζουν έμμεσα δυο νεαρά κορίτσια.

Η Μαρία, ωστόσο, δεν άφησε την προσβολή να πέσει στο πάτωμα. Λίγο πριν βγούμε, κοντοστάθηκε, γύρισε προς τα πίσω, τους έκανε τη γνωστή χειρονομία με το τεντωμένο μεσαίο δάκτυλο, φωνάζοντας δυνατά:

– “Ναι, ρε υποκριτές. Είμαστε κορίτσια με όλη τη ζωή μπροστά μας, χαιρόμαστε την κάθε μέρα, ευχαριστιόμαστε το γαμήσι και σας έχουμε γραμμένους!”

Όλοι έμειναν κάγκελο. Στις μεταξύ μας συζητήσεις, με τη Μαρία αναφερόμαστε στη φάση αυτή ως «Η Ηρωική Έξοδος των Ακόλαστων». Γελάμε μέχρι σήμερα με το ύφος των παρευρισκομένων όταν είδαν τη Μαρία να τους κάνει τη χειρονομία και άκουσαν τη γνώμη της γι’ αυτούς.

Μια Νέα Αρχή

Η μέρα εκείνη που φύγαμε από το Λουτράκι σήμανε το τέλος των πιο ερωτικών διακοπών της ζωής μου. Όμως, στη συνείδησή μου εκείνη η μέρα δεν έχει μείνει σαν το τέλος μιας ανεπανάληπτης εμπειρίας. Τη θυμάμαι  σαν την απαρχή υιοθέτησης μιας νέας φιλοσοφίας απέναντι στη ζωή. Κατά τη διάρκεια των λίγων εκείνων ημερών είχα απομυθοποιήσει πολλές μου εμμονές, σφυρηλάτησα μια ξεχωριστή σχέση με τη αδερφή μου και έμαθα τόσα πολλά για την ενδόμυχη ψυχολογία των ανθρώπων. Χωρίς υπερβολή οι διακοπές εκείνες με οδήγησαν σε αναθεώρηση όλων των απόψεων που μέχρι τότε είχα για την κοινωνική ζωή. Αξιολογώντας τα όσα έζησα τις μέρες εκείνες υπό το πρίσμα του σήμερα, δεν μετανιώνω για τίποτα. Αν γύριζε ο χρόνος πίσω, θα έκανα πάλι τα ίδια ή ακόμα και περισσότερα.