Μια Διαφορετική Πρόκληση

Η υλοποίηση της φαντασίωσης του ζευγαριού αυτού, μας έφερε αντιμέτωπους με μια διαφορετική πρόκληση. Συνήθως η δυσκολία έγκειται στο να πεισθεί κάποιο μέλος του ζευγαριού να συμμετάσχει στην εκάστοτε φαντασίωση του έτερου μέλους. Στην προκειμένη περίπτωση, είχαμε να κάνουμε με ένα ζευγάρι που είχε καταλήξει ότι θα ζήσει τη φαντασίωσή του. Μπορεί κάθε μέλος του ζευγαριού να είχε τους δικούς του λόγους, αλλά υπήρχε συναίνεση ως προς την υλοποίηση της φαντασίωσης. Ωστόσο, το ζευγάρι ήθελε να ζήσει τη φαντασίωση με ένα συγκεκριμένο άτομο, τον Σωτήρη της ΠΑΡΤΟΥΖΑΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2006. Ο Ζήσης, για λόγους που εξηγούνται στην ερωτική ιστορία της εμπειρίας, ήθελε να συμμετάσχει ο Σωτήρης και μόνο αυτός. Αυτό δεν ήταν εύκολο.

Με το Σωτήρη είχαμε χάσει κάθε επαφή από το 2006. Προσπαθήσαμε να τον εντοπίσουμε μέσω ενός κινητού και μέσω Email. Δυστυχώς, το κινητό που μας είχε δώσει είχε διακοπεί και δεν λάβαμε απάντηση στα Email μας. Προσπαθήσαμε επίσης να πείσουμε το Ζήση να μας αφήσει να βρούμε κάποιον άλλο που θα έπαιρνε τη θέση του Σωτήρη. Όμως δεν τα καταφέραμε.

Γινόμαστε Ντεντέκτιβ…

Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, για να γίνει η φαντασίωση του ζευγαριού πραγματικότητα ήταν να εντοπίσουμε το Σωτήρη. Έτσι από «προξενήτρες» μετατραπήκαμε σε ντετέκτιβ. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να εντοπίσεις ένα συγκεκριμένο άτομο στο χάος της Αθήνας, ειδικά όταν το μόνο που γνωρίζεις είναι το μικρό του όνομα και ότι δουλεύει σε ταξί. Η προσπάθειά μας διήρκεσε αρκετούς μήνες. Απευθυνθήκαμε μέσω ενός γνωστού μας ταξιτζή στον ΣΑΤΑ και σε κάποιους φίλους αστυνομικούς. Βάλαμε μια αγγελία στα προσωπικά της χρυσής ευκαιρίας. Ρωτήσαμε την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας του Σωτήρη. Παρά τις προσπάθειές μας, όμως, δεν καταφέραμε να βρούμε τον Σωτήρη. Έτσι και καθώς ο Ζήσης δεν ενδιαφέρονταν για κανέναν άλλον, αφήσαμε την υπόθεση να λιμνάζει. Όταν, όμως, κάτι είναι γραπτό να γίνει, εμφανίζεται πάντα ένας από μηχανής Θεός που βοηθάει να υπερπηδηθούν τα όποια εμπόδια.

Στην περίπτωσή μας ο από μηχανής Θεός ακούει στο όνομα Παύλος. Πρόκειται για ένα γείτονά μας, που δουλεύει σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Μια μέρα, εκεί που συζητάγαμε στο ασανσέρ, μου ήρθε η φαεινή ιδέα να του πω ότι ψάχνω ένα φίλο από το στρατό που δεν θυμάμαι επώνυμο, αλλά έχω ένα παλιό του κινητό. Ο Παύλος, παρότι εργάζεται σε άλλη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, μου είπε ότι θα το έψαχνε. Πράγματι, τρεις-τέσσερεις μέρες μετά, ο Παύλος μου χτύπησε την πόρτα και μου έδωσε το επώνυμο και τη διεύθυνση του Σωτήρη, καθώς επίσης και το νέο του κινητό. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αφού, όταν είχαμε απευθυνθεί στην εταιρεία του Σωτήρη, μας είχαν αποκλείσει κάθε πιθανότητα. Ο λόγος ήταν ότι επρόκειτο για προσωπικά δεδομένα. Χάρις στον Παύλο, ωστόσο, καταφέραμε να επικοινωνήσουμε με το Σωτήρη. Έτσι μπορέσαμε, αφενός να κάνουμε τη φαντασίωση της Διονυσίας και του Ζήση πραγματικότητα, αφετέρου να έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στην ιστοσελίδα την ερωτική ιστορία της εμπειρίας.

Ερωτική Ιστορία και Φωτογραφίες

Η ερωτική ιστορία γράφτηκε από τον Ζήση. Είναι εξαιρετική γιατί είναι η μόνη ερωτική ιστορία που έχουμε διαβάσει που βασίζεται στο χιούμορ. Πραγματικά, φτιάχνει τη διάθεση και διασκεδάζει τον αναγνώστη. Όσο και αν ψάξαμε στο διαδίκτυο, σε σελίδες όπως το xstream, το Μήλο News, το erotikes-istories και το flock, δεν βρήκαμε παρόμοια. Σίγουρα θα γελάσετε και θα περάσετε όμορφα διαβάζοντάς τη.

Για τις φωτογραφίες της Διονυσίας, που είχαμε δημοσιεύσει στην παλιά μας ιστοσελίδα, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι η Διονυσία έχει έναν από τους καλύτερους κώλους. Είναι μεγάλος, στρογγυλός και χωρίς πολλή κυτταρίτιδα. Δεν ξέρουμε αν είναι τόσο σφικτός όσο η Κωλάθρα της Μαρίας. Ωστόσο, είναι ένας κώλος που δεν θα άφηνε ασυγκίνητο τον μέσο άνδρα. Δυστυχώς, οι φωτογραφίες δεν επαναδημοσιεύονται στην ιστοσελίδα που επισκέφτεστε. Oι λόγοι εξηγούνται στην κεντρική σελίδα με τις ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ.

Δίδαγμα για τους επίδοξους μπερμπάντηδες: Αν νομίζετε ότι δεν είναι δυνατόν να εντοπιστείτε από κάποιον ή κάποια, επειδή του ή της έχετε δώσει μόνο το κινητό σας τηλέφωνο (συμβολαίου ή κάρτας), πλανάσθε πλάνην οικτράν. Όχι μόνο οι Αρχές που είναι λογικό, αλλά και ο οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφερόμενος μπορεί να σας εντοπίσει. Απλά είναι θέμα χρόνου…

Πρόλογος

Ένα Ιδιότυπος Γάμος

Το παραδέχομαι, δεν είμαι ο φοβερός γαμιάς με την εικοσάποντη πούτσα. Το μόνο 20 που είδα ήταν στους βαθμούς του Λυκείου. Δεν είμαι Δον Ζουάν και δεν έχω γαμήσει μοντέλα. Το μόνο μοντέλο που γνωρίζω, είναι του αυτοκινήτου μου. Δεν παντρεύτηκα κάποια ιέρεια του σεξ. Η γυναίκα μου, όχι απλά δεν είναι ιέρεια, αλλά δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο. Ο γάμος μου δεν βασίζεται στο πάθος, τουλάχιστον στο σεξουαλικό, ή στην αγάπη. Αν μου ζητούσε κανείς να εξηγήσω γιατί δε χωρίζουμε, θα έλεγα ότι η απόφαση να παραμείνουμε μαζί οφείλεται:

• Στα παιδιά,
• Στο σύνδρομο Στοκχόλμης που έχουμε αναπτύξει, κυρίως εγώ απέναντι στη Διονυσία και
• Στο γεγονός ότι κανείς μας δεν έχει την οικονομική άνεση να διατηρεί ένα ευπρεπές επίπεδο ζωής από μόνος του.

Έτσι, ο γάμος μου είναι συμβατικός και αποτελεί περισσότερο βάρος, παρά αμοιβαία επικερδή σχέση.

Με αυτά τα δεδομένα, θεωρώ περιττό να αναφερθώ λεπτομερώς στην ερωτική μου ζωή. Λέω μόνο ότι μουνί βλέπω μόνο σε φωτογραφίες, κώλο μόνο στα όνειρά μου και έχω κάνει τον πούτσο μου λάστιχο. Αν εύρισκα τρόπο να εκμεταλλευθώ την ενέργεια που παράγω όταν μαλακίζομαι, δεν θα χρειαζόταν να ξαναπληρώσω τη ΔΕΗ. Μπορεί να έχω μπει στα ρεκόρ Γκίνες, ως ο άνθρωπος που έχει τραβήξει τις περισσότερες μαλακίες στον κόσμο. Μόνο πέντε από τα σαράντα πέντε χρόνια της ζωής μου είχα πρόθυμο ερωτικό σύντροφο. Τα υπόλοιπα, ζητιάνευα από τη Διονυσία μια συνεύρεση, χειρότερη ερωτικά και από επίσκεψη σε μπουρδέλο της Λιοσίων. Όταν κατάλαβα ότι δεν είχε νόημα να πέφτω τόσο χαμηλά, περιορίστηκα στις μια-δυο συνευρέσεις το τρίμηνο που πρόσφερε η Διονυσία.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι αυτό που έγινε τα Χριστούγεννα του 2013, ήταν εντελώς ανέλπιστο. Η μόνη εξήγηση, για την τύχη μου, είναι ότι ο Άγιος Βασίλης με μπέρδεψε με κάποιον ανήλικο συνονόματο.

Ένας Καυγάς Δημιουργεί Υποψίες

Το καλοκαίρι του 2013, η Διονυσία ετοιμαζόταν να φύγει με τα παιδιά για διακοπές. Κάθε χρόνο, πριν φύγει για διακοπές, γίνεται καυγάς. Η Διονυσία ξέρει ότι για μένα ο χρόνος που είναι μακριά, είναι χρόνος ευχαρίστησης. Θέλει, λοιπόν, να μου το χαλάσει όσο μπορεί. Στον συγκεκριμένο καυγά, η Διονυσία παραπονιόταν για την ποσότητα και την ποιότητα του σεξ που της έκανα. Με απείλησε μάλιστα και ότι αν η κατάσταση δεν άλλαζε, θα εύρισκε εραστή.

Το να παραπονιέται η Διονυσία για το σεξ, είναι σαν να παραπονιέται ένας δημόσιος υπάλληλος ότι δεν έχει αρκετή δουλειά. Η παρατήρησή της δεν κόλλαγε με τίποτα. Έτσι, δυο τινά μπορούσαν να ισχύουν: Η Διονυσία

• είτε με τέσταρε για να δει τις αντιδράσεις μου και να τσεκάρει αν έχω εξωσυζυγική σχέση,
• είτε είχε ήδη εραστή και προσπαθούσε να βρει ένα πρόσχημα για να δικαιολογηθεί στον εαυτό της.

Ως επαγγελματίας μαλάκας που είμαι, θεώρησα ότι ίσχυε το πρώτο και έκανα ότι μπορούσα για να την καθησυχάσω. Μέχρι και ανθοδέσμη με τριαντάφυλλα, παρότι της άξιζε ανθοδέσμη με γαϊδουράγκαθα, της έστειλα. Όμως, αποδείχτηκε ότι ίσχυε το δεύτερο και, σαν γνήσιος κερατάς, ήμουν ο τελευταίος που το μάθαινε. Όταν το κατάλαβα, αισθάνθηκα αρχικά οργή και αργότερα μια απέραντη δίψα για εκδίκηση.

Η Σχεδίαση της Εκδίκησης

Στάδιο Πρώτο

Όπως είπα η Διονυσία με έχει οδηγήσει να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής στη μαλακία. Μια από τις ιστοσελίδες που επισκέπτομαι για να μαλακίζομαι είναι Η Κωλάθρα της Μαρίας. Εμπνεόμενος από την περίπτωση του ζευγαριού ΝΑΤΑΛΙΑ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ, αποφάσισα να ξεφτιλίσω τη Διονυσία και μετά να έχω μια προσωπική ζωή ξέχωρη από αυτήν. Ωστόσο, ήξερα ότι η Διονυσία θα πάλευε μέχρις εσχάτων να κρατήσει και την οικογενειακή σιγουριά και τη χαρά του εραστή στα σκέλια της. Οι βδέλλες δεν ξεκολλάνε από το θύμα του οποίου το αίμα ρουφούν, παρά μόνο αν τις καυτηριάσεις. Κάτι ανάλογο με την καυτηρίαση χρειαζόταν και στην περίπτωσή μου. Το τέχνασμα που μηχανεύτηκα ήταν τόσο έξυπνο που επιβεβαιώνει πλήρως την λαϊκή ρήση “Ποτέ μην υποτιμάς έναν αποφασισμένο μαλάκα”.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να προσλάβω έναν ντετέκτιβ για να μου εξασφαλίσει αδιάσειστες αποδείξεις της απιστίας της Διονυσίας. Ο ντετέκτιβ δεν άργησε να μου τις φέρει, αφού η Διονυσία μου τα φόραγε, ακόμα και στην εξοχή που ήταν. Μόλις παρέλαβα τις αποδείξεις αυτές συνέβησαν δυο πράγματα:

• Πρώτον ελάφρυνε η ψυχή μου, επειδή πλέον είχα το πάνω χέρι και
• Δεύτερον ελάφρυνε η τσέπη μου κατά 5000€.

Το μπουγιουρντί με έτσουξε πολύ, αλλά η ελάφρυνση της ψυχής πάντα έχει χρηματικό τίμημα. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και οι παπάδες παίρνουν λεφτά στα νεκροταφεία για τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των κεκοιμημένων. Αποδεχόμενος την σκληρή αυτή πραγματικότητα, ξεπέρασα το χρηματικό σοκ. Πλέον ήμουν έτοιμος να εφαρμόσω το υπόλοιπο σχέδιο.

Στάδιο Δεύτερο

Ζήτησα από τη Διονυσία να αφήσει τα παιδιά στο εξοχικό με την αδερφή της και να έρθει για μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Σκόπευα με το που έρθει να της δείξω τις αποδείξεις και να την αναγκάσω να υποκύψει στο σχέδιό μου. Όταν, όμως, είδα την απάθειά της, μου ήρθε η ιδέα να δοκιμάσω το θράσος της.

Της είπα, λοιπόν, ότι δεν είχε συμβεί τίποτα, αλλά ότι ήθελα να έρθει στην Αθήνα γιατί μου είχε λείψει. Η Διονυσία είναι τέλεια ηθοποιός και προσποιήθηκε την κολακευμένη. Μου έλεγε πόσο γλυκός ήμουν. Καλά λένε ότι το κέρατο είναι γλυκό!

Συνέχισα όλη την υπόλοιπη μέρα το παιχνίδι μου. Της έκανα κομπλιμέντα, την έβγαλα για φαγητό και το βραδάκι της ζήτησα να κάνουμε σεξ. Καθώς ήμασταν ξαπλωμένοι της είπα ότι θα βάλω μια τσόντα για να φτιαχτεί ατμόσφαιρα. Όμως, αντί για τσόντα, έβαλα το DVD του ντετέκτιβ που την έδειχνε στο κρεβάτι να τον παίρνει πισωκολλητά.

Η έκφρασή της άξιζε κάθε ευρώ που πλήρωσα στον ντέντεκτιβ για το DVD. Τα μάτια της είχαν πεταχτεί από τις κόγχες, το στόμα της είχε μείνει ορθάνοιχτο και το πρόσωπό της είχε γίνει κόκκινο σαν τον κώλο της μαϊμούς. Το πρόσωπο της Διονυσίας, σε κανονικές συνθήκες, είναι πάλι σαν κώλος μαϊμούς, αλλά λευκό. Γίνεται κόκκινο, όχι όταν ντρέπεται, αλλά όταν νευριάζει. Της ήρθε κεραμίδα, γιατί δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ένας μαλάκας του βεληνεκούς μου την είχε στο χέρι.

Την άφησα για κανένα λεπτό και της είπα ότι δεν με ένοιαζε που με κεράτωνε. Αλλά, αν ήθελε να μην στείλω με ταχυδρομείο το βίντεο σε όλους τους γνωστούς μας, θα έκανε ότι της ζητούσα. Μετά της είπα να τα μαζέψει, να πάει σε κανένα ξενοδοχείο και το πρωί να γυρίσει στο εξοχικό. Η Διονυσία πήγε κάτι να πει, αλλά της έκατσα ένα σκαμπίλι και την πέταξα έξω από το σπίτι.

Στάδιο Τρίτο

Ήταν ώρα για το επόμενο μέρος του σχεδίου. Άφησα τη Διονυσία να βράζει στο ζουμί της. Έστειλα Email στην Κωλάθρα της Μαρίας, ζητώντας να λάβουμε μέρος με τη Διονυσία στη φάση με τα ΖΕΥΓΑΡΙΑ. Έγραψα ότι ήθελα κάποιος πραγματικά αισχρός τύπος να πηδήξει την Διονυσία από κώλο και εγώ απλώς να βλέπω. Τα παιδιά μου πρότειναν το Γιάννη, από την περίπτωση του ζευγαριού ΝΑΤΑΛΙΑ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Παρότι είχα εμπνευστεί από τη φάση του, είχα καταλήξει στον Σωτήρη από την ΠΑΡΤΟΥΖΑ ΙΟΥΝΙΟΥ 2006. Μου άρεσε ότι ήταν λαϊκός και τρελαμένος με το πρωκτικό σεξ. Ήξερα ότι θα φερθεί χυδαία και σκληρά. Ήταν ιδανικός, γιατί επρόκειτο για τον τύπο άνδρα που απεχθάνεται η μυγιάγγιχτη, καταγόμενη από τα Φάρσαλα, αμόρφωτη “αριστοκράτισσα” Διονυσία. Παρότι ο Κώστας η Μαρία μου εξήγησαν ότι ήταν δύσκολο να εντοπίσουν το Σωτήρη, επέμεινα. Ήμουν σίγουρος ότι θα τον εύρισκαν αργά ή γρήγορα και έτσι τους παρακάλεσα να κάνουν ότι μπορούν και περίμενα.

Περιμένοντας, τηλεφώνησα στη Διονυσία στο εξοχικό και της είπα να κάνει ένα τατουάζ με χέννα στον αστράγαλο, όπως οι πουτάνες. Της έδωσα ραντεβού σε ένα ξενοδοχείο, για να της φωτογραφίσω τον κώλο. Κατά τη φωτογράφιση η Διονυσία έκλαιγε και ζητούσε συγνώμη, ζητώντας μου να μην τη φωτογραφίσω γυμνή. Όντας μαλάκας εκ φύσεως, τη λυπήθηκα και τη φωτογράφισα μόνο με εσώρουχα, όμως αργότερα έβγαλα και μερικές φωτογραφίες χωρίς εσώρουχα.

Η Εκδίκηση

Ο Σωτήρης Eντοπίζεται

Η αναμονή για τον εντοπισμό του Σωτήρη κράτησε κοντά τρεις μήνες. Όταν έλαβα το Email από τον Κώστα με το τηλέφωνο του Σωτήρη, ένιωσα σαν να κέρδιζα το ΛΟΤΟ. Πήρα αμέσως το Σωτήρη και τον ενημέρωσα περί τίνος πρόκειται. Εκείνος μου απάντησε ότι ευχαρίστως θα γαμούσε τη Διονυσία και εμένα, αν ήθελα. Τον ευχαρίστησα για την προσφορά και, αφού αποσαφήνισα πλήρως ότι ο κώλος μου ήταν εκτός της συμφωνίας, του έκλεισα ραντεβού. Του είπα να περάσει από το σπίτι μου, το βράδυ της 27 Δεκεμβρίου στις οκτώ. Ναι, θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία και την ώρα, δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

Εκείνη την Παρασκευή είχα φροντίσει να κρατήσει η μάνα μου τα παιδιά και είχα πει στην Διονυσία να ετοιμαστεί ψυχολογικά. Δεν της άφησα κανένα περιθώριο για συζήτηση. Της ξεκαθάρισα ότι, αν έκανε πίσω, ήμουν έτοιμος να πάρω τα πράγματά μου και να φύγω από το σπίτι. Εκείνη το διαισθάνθηκε και μου είπε ότι θα έκανε ότι ήθελα.

Μπορεί να με θεωρείτε σκληρό και άδικο. Σκεφτείτε, ωστόσο, ότι στους τρεις μήνες της αναμονής δεν έκανε καμιά κίνηση από την Διονυσία να μου δείξει μεταμέλεια. Επιπλέον, διαπίστωσα προσωπικά ότι βρέθηκε τον εραστή της, τουλάχιστον μια φορά, την περίοδο αυτή. Πρόκειται για μια εγωκεντρική σκύλα που έχει πειστεί ότι για την απιστία της φταίω αποκλειστικά εγώ. Μια τέτοια γυναίκα δεν είναι για λύπηση, είναι μόνο για φτύσιμο και ξερά γαμήσια. Ο Σωτήρης ήταν το φάρμακο…

Ο Σωτήρης Kαταφθάνει

Ο Σωτήρης ήρθε στο σπίτι γύρω στις 9. Του είχα ζητήσει να είναι αισχρός και να φέρεται στη Διονυσία όσο πιο πρόστυχα μπορεί. Για το Σωτήρη το να φέρεται πρόστυχα είναι, όπως απέδειξε η εξέλιξη των γεγονότων, δεύτερη φύση. Όταν χτύπησε το κουδούνι είπα στη Διονυσία να ανοίξει. Ο Σωτήρης, που τον έβλεπα πρώτη φορά, ήταν γύρω στα σαράντα με καράφλα, λεπτό μουστάκι και αρκετά περιττά κιλά. Το πρόσωπό του δεν ήταν αποκρουστικό, όμως ήταν σίγουρα κάτω από το μέσο όρο σε ομορφιά. Η όλη του εμφάνιση παρέπεμπε σε κλασσικό κωλομπαρά. Έμοιαζε σαν τον Τούρκο που ήθελε να γαμήσει τον Πήτερ Ο’ Τούλ, στο φιλμ «Λώρενς της Αραβίας».

Ο Σωτήρης μπήκε στο σπίτι σαν κόκορας στο κοτέτσι και έδωσε στην Διονυσία ένα τυλιγμένο πακέτο.

– “Είναι γιαούρτια για να περιποιήσεις τον κώλο σου μετά το γαμήσι που θα φας.”

– “Ευχαριστούμε Σωτήρη. Καλύτερα όμως θα ήταν να έφερνες τζατζίκι που καίει κιόλας.”

Η Διονυσία κοκκίνισε από τα νεύρα της. Το πρόσωπό της είχε μια ανάμεικτη έκφραση θυμού, αμηχανίας και σιχασιάς. Τότε σιγουρεύτηκα ότι η απόφασή μου να επιμείνω στο Σωτήρη ήταν σωστή. Η Διονυσία δεν τον πήγαινε ούτε στο ελάχιστο. Ο Σωτήρης θρονιάστηκε στον καναπέ.

– “Γεια χαρά νταν Ζήση, πως πάει;”

– “Καλά, πως σου φαίνεται η Διονυσία;”

– “Έχω γαμήσει καλύτερες. Τι κώλος είναι αυτός; Είναι μεγαλύτερος από την πλατεία Συντάγματος.”

– “Έχει πάρει κάποια κιλά, αλλά έχει θαυμαστές. Σου είπα ότι με κερατώνει;”

– “Τι λες τώρα, υπάρχουν άτομα που τη θέλουν για γκόμενα; Εγώ δεν θα την ήθελα.”

– “Δηλαδή δεν θα τη γαμήσεις;”

– “Θα το κάνω για ψυχικό. Δεν έχω γαμήσει τίποτα εδώ και μια βδομάδα.”

Ο Σωτήρης έπαιζε το ρόλο του τέλεια, ή μάλλον δεν έπαιζε κανέναν ρόλο. Ήταν ο εαυτός του, έλεγε αυθόρμητα τις σκέψεις του και οι σκέψεις του ήταν τέλειες για την περίσταση.

Καφές Γιοκ

Η Διονυσία δεν ερχόταν να κάτσει μαζί μας, είχε όμως στήσει αυτί, άκουγε τα πάντα και έβραζε από θυμό. Είμαι σίγουρος ότι, αν μπορούσε, θα μας σκότωνε και τους δυο. Ζούσα σε όνειρο, η Διονυσία ήταν στριμωγμένη σαν φοράδα στο στάβλο. Δεν μπορούσα να αντισταθώ στην επιθυμία να τη εκνευρίσω περισσότερο.

– “Διονυσία, φτιάξε δυο καφέδες μέτριους και μη βάλεις βιτριόλι μέσα”.

Η Διονυσία έβαλε το μπρίκι να φτιάξει καφέδες.

– “Σωτήρη ας πιούμε το καφεδάκι και μετά θα τη γαμήσεις. Διονυσία και νερό, στέγνωσε το στόμα μας.”

– “Μη φέρεις νερό για μένα, δεν πειράζει που στέγνωσε το στόμα μου. Έτσι κι αλλιώς ασάλιωτα θα σε γαμήσω.”

Η Διονυσία έγινε έξαλλη και μέσα στην τσαντίλα της έριξε από απροσεξία το μπρίκι από το γκαζάκι.

– “Σιγά θα κάψεις το σπίτι.”

– “Άει στο διάολο εσύ και ο μαλάκας που έφερες.”

– “Ο μόνος μαλάκας στο σπίτι είμαι εγώ, αλλά όχι για πολύ. Θες να φύγει ο Σωτήρης; Πες το μου τώρα και θα φύγει, Τις συνέπειες τις ξέρεις.”

– “Είσαι γουρούνι. Φτιάξε εσύ καφέδες. Πάω στο δωμάτιο. Πείτε τους καφέδες και ελάτε να τελειώνουμε.”

Ο Σωτήρης δεν πτοήθηκε.

– “Γδύσου, στήσου και έρχομαι.”

Η Διονυσία έφυγε και μας άφησε μόνους. Καθίσαμε κανένα τεταρτάκι, ίσα για να βράσει η Διονυσία στο ζουμί της και μετά σηκωθήκαμε να πάμε στο δωμάτιο.

Στήσιμο για Γαμήσι

Η Διονυσία βρισκόταν στο δωμάτιο και έκοβε βόλτες νευρικά. Όταν μπήκαμε μας κοίταξε με ένα υποτιμητικό και ειρωνικό ύφος.

– “Δεν είπαμε να γδυθείς; Έλα τέλειωνε και στήσου. Πως τη θες Σωτήρη;”

– “Ξαπλωτή μπρούμυτα, να μη βλέπω τη φάτσα της, με χαλάει.”

Η Διονυσία δάκρυσε. Ήταν η πρώτη και τελευταία αυθόρμητη συναισθηματική αντίδραση που έχω δει από αυτή στη μέχρι σήμερα ζωή μας. Έσκυψε το κεφάλι της για να κρύψει την αδυναμία της, έβγαλε τα ρούχα της και ξάπλωσε κατά μήκος στο κρεβάτι. Ο Σωτήρης επιθεώρησε τα κωλομέρια της.

– “Ο λόφος του Στρέφη και ο Λυκαβηττός!”

Κρατήθηκα να μη γελάσω. Πολύ πετυχημένη παρατήρηση, αν και νομίζω ότι οι εν λόγω λόφοι μάλλον θα διαμαρτύρονταν για τον παρομοίωση…

Ο Σωτήρης έβγαλε τα ρούχα του. Τα προσόντα του, αν και μεγαλύτερα από το μέσο όρο, δεν ήταν εντυπωσιακά, αλλά για την περίσταση αρκούσαν. Ο Σωτήρης έπαιξε λίγο τον πούτσο του και μετά καβάλησε πάνω στην Διονυσία. Μου έκανε εντύπωση ότι ήρθε γρήγορα σε στύση, εγώ θέλω περισσότερο χρόνο.

– “Ωραία μυρίζεις. Μπράβο, έκανες μπάνιο. Εγώ δεν έχω κάνει από την Τρίτη.”

Εγώ του είχα ζητήσει να έρθει βρώμικος. Ξέρω ότι η Διονυσία είναι σαλταρισμένη στο θέμα καθαριότητας και ήθελα να την πικάρω.

Πρώτο Γαμήσι

Ο Σωτήρης ξάπλωσε πάνω από τη Διονυσία κατά μήκος και της ζήτησε να ανοίξει τα πόδια της. Κατόπιν κατεύθυνε την πούτσα του πάνω στην κωλότρυπα της Διονυσίας και έμεινε για λίγο ακίνητος.

– “Μη σφίγγεσαι. Άσε ελεύθερο τον κώλο σου και σπρώξε με την κωλότρυπα σαν να θες να χέσεις.”

Η Διονυσία είχε μείνει ακίνητη. Η έκφρασή της ήταν σαν να περίμενε κάτι: λίγο εξεταστική, λίγο ανήσυχη, λίγο νευριασμένη.

– “Σου είπα, κάνε τη σούφρα σου σαν να χέζεις. Σπρώξε σαν να θες να βγάλεις το σκατό.”

H Διονυσία φαινόταν να προσπαθεί. Ο Σωτήρης είχε ανασηκωθεί λίγο και απλώς πίεζε ελαφρά τον πούτσο του πάνω στην κωλότρυπα της Διονυσίας υποστηρίζοντας τον με τη χούφτα του. Κάποια στιγμή έπεσε με το βάρος του πάνω στη Διονυσία.

– “Λουκουμάς! Μπήκα σαν τον κλέφτη στο σπίτι…”

Μάλλον σαν το πουλί στο δόκανο μπήκε, αλλά όπως και να είχε ο σκοπός επιτεύχθηκε.

Η Διονυσία δεν έβγαλε άχνα. Το μόνο που έκανε ήταν να γουρλώσει τα μάτια της όταν ο Σωτήρης μπήκε μέσα της και μετά να τα κλείσει περιμένοντας με σφιγμένα χείλη το Σωτήρη να τελειώσει. Ο Σωτήρης κουνιόταν πάνω κάτω δίνοντας που και που οδηγίες.

– “Έλα λίγο πιο τούρλα. Έτσι, ναι. Μη σφίγγεις την κωλότρυπα, σπρώξε πιο πολύ. Μαθαίνεις. Πιο ψηλά η λεκάνη να μπει όλος μέσα. Μπράβο ξεκωλιάρα μου.”

Το ύφος του έμοιαζε περισσότερο με επιστήμονα που επιτελεί το έργο του παρά με άτομο που ευχαριστιέται το σεξ. Κράτησε αρκετή ώρα διατηρώντας έναν σταθερό ρυθμό, όχι πολύ γρήγορο αλλά ούτε και αργό. Η Διονυσία ήταν ακίνητη όλη την ώρα και παλλόταν κάθε φορά που προσγειωνόταν ο Σωτήρης στο σώμα της. Η αναπνοή της ήταν αργή και σχεδόν δεν ακουγόταν.

Δεν Μάτωσε…

Όταν ο Σωτήρης έχυσε, η Διονυσία ξεφύσηξε δυνατά και άρχισε να αναπνέει κανονικά. Μόλις ο Σωτήρης βγήκε από μέσα της, η Διονυσία άνοιξε τα κωλομέρια της.

– “Σπρώξε να βγουν τα χύσια, γουστάρω να τα βλέπω να πετάγονται από μέσα.”

Δεν έβλεπα την κωλότρυπα της Διονυσίας από εκεί που βρισκόμουν.

– “Μάτωσε Σωτήρη;”

– “Όχι ρε Ζήση. Οι χονδρές σπάνια ματώνουν. Έχει συνηθίσει η κωλάρα τους να βγάζει δυο κιλά σκατό!”

Απογοητεύτηκα λίγο, αλλά μικρό το κακό. Ο Σωτήρης σηκώθηκε από το κρεβάτι και έβαλε το εσώρουχό του.

– “Πάμε λίγο έξω να τα πούμε και όταν ξεκουραστώ θα της ρίξω ακόμα έναν.”

Μουσική στα αυτιά μου. Είπα στην Διονυσία να πλυθεί και να μας περιμένει. Μετά ακολούθησα το Σωτήρη στο σαλόνι.

Διάλειμμα

Καθίσαμε και βάλαμε ένα ποτάκι για να χαλαρώσουμε. Η σκηνή ενός ντυμένου άνδρα να τα πίνει και συζητά με έναν άλλο, ο οποίος φορά μόνο σώβρακο και μόλις πριν λίγο του έχει σοδομίσει τη γυναίκα, φάνταζε πολύ σουρεαλιστική. Αν ζούσε ο μακαρίτης ο Λουίς Μπουνιουέλ θα την συμπεριλάμβανε οπωσδήποτε στην επόμενη ταινία του. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι βαρέθηκα.

Ο Σωτήρης είναι περιβόλι στις διηγήσεις του και έχει πολλές απίθανες συμβουλές να δώσει για το πρωκτικό σεξ. Σκεφτόμουν ότι θα έπρεπε να γράψει βιβλίο. Θυμάμαι ότι μου ήρθε σαν κατάλληλος τίτλος για το βιβλίο το “Εγώ, ο Κωλομπάριος”, κατά το “Εγώ, ο Κλαύδιος”, του Ρόμπερτ Γκρέηβς. Με έπιασαν νευρικά γέλια καθώς φανταζόμουν τον Γκρέηβς να με καταριέται από το υπερπέραν που τόλμησα να κάνω τη σκέψη αυτή. Όταν το είπα στο Σωτήρη, δεν κατάλαβε τι μου είχε φανεί αστείο. Προφανώς δεν είχε διαβάσει το βιβλίο, ούτε ήξερε ποιος ήταν ο Ρόμπερτ Γκρέηβς. Ήπιαμε με την ησυχία μας το ποτό μας και μετά ο Σωτήρης μου είπε να πάμε μέσα να πηδήξει ξανά τη Διονυσία γιατί έπιανε βάρδια νωρίς το πρωί.

Τσιμπούκι

Σηκωθήκαμε και κατευθυνθήκαμε στο υπνοδωμάτιο. Η Διονυσία έβλεπε τηλεόραση και φυσικά δεν χάρηκε καθόλου που μας είδε. Σηκώθηκε βαριεστημένα.

– “Άντε να τελειώνουμε. Τι θες τώρα;”

– “Καταρχήν μια καλή πίπα και μετά να κάτσεις όρθια και να σκύψεις.”

Η Διονυσία πλησίασε το Σωτήρη που στεκόταν όρθιος πλάι στο κρεβάτι. Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού κοντά του, του κατέβασε το εσώρουχο και άρχισε να του τον παίζει.

Η φάτσα της είχε μια έκφραση αηδίας, η οποία έγινε πιο έντονη καθώς πήρε την πούτσα του Σωτήρη στο στόμα.

– “Όσο πιο καλή πίπα κάνεις, τόσο πιο γρήγορα θα χύσω όταν σε γαμήσω.”

Παραδέχομαι ότι ο Σωτήρης ξέρει να δίνει κίνητρα. Η φάτσα της Διονυσίας καθώς έπαιρνε τσιμπούκι στον Σωτήρη ήταν όλα τα λεφτά. Αν είχε την συναισθηματική ικανότητα να νιώθει μεταμέλεια, είμαι σίγουρος ότι το διάστημα της πίπας θα μετάνιωνε την ώρα και τη στιγμή που με κεράτωσε. Φυσικά, η Διονυσία δεν είναι ο τύπος που μετανιώνει, οπότε και εγώ δεν νιώθω καθόλου άσκημα με το πάθημά της.

– “Έτσι, ρούφα, ρούφα. Βάλε κι άλλο σάλιο. Παίξε μου τ’ αρχίδια. Ναι!”

Ο Σωτήρης φαινόταν να ευχαριστιέται. Αντίθετα με προηγουμένως που έμοιαζε πιο πολύ σαν ηθοποιός πορνό που δουλεύει, παρά σαν άνδρας που ηδονιζόταν, τώρα ήταν χαλαρωμένος και βόγκαγε από καύλα. Η αλήθεια ήταν ότι η Διονυσία έκανε καλή δουλειά. Φαίνεται ότι την είχε μάθει ο εραστής της, γιατί σε μένα κάνει χειρότερα τσιμπούκια και από καλόγρια τη Σαρακοστή. Μεταπτυχιακό στις πίπες η Διονυσία, μετά πλείστου επαίνου…

Μια Κατάλληλη Στάση

Μόλις ο Σωτήρης καύλωσε αρκετά, πήρε την Διονυσία από το χέρι και τη σήκωσε από το κρεββάτι.

– “Κάτσε όρθια και σκύψε να πιάσεις τις μύτες τον ποδιών σου, όπως στη γυμναστική του σχολείου.”

Η Διονυσίου έκανε την επίκυψη, χωρίς φυσικά να πιάσει τις μύτες των ποδιών της. Μετά βίας έπιασε τα γόνατα. Ο Σωτήρης ήρθε πίσω της και τις έριξε μερικά σκαμπίλια στα κωλομέρια.

– “Άνοιξέ τα κωλομάγουλα με τα χέρια σου, να βρω τρύπα.”

Η Διονυσία υπάκουσε και περίμενε στωικά. Η στάση που είχε ζητήσει ο Σωτήρης μου άρεσε. Ήταν, αφενός μεν ήταν άβολη για τη Διονυσία, αφετέρου δε μπυ επέτρεπε να βλέπω η φάτσα της.

Δεύτερο Γαμήσι

Ο Σωτήρης μπήκε αμέσως στην κωλότρυπα της Διονυσίας. ίσως γιατί η πούτσα του ήταν σαλιωμένη από το τσιμπούκι. Παρά το γεγονός αυτό, η Διονυσία φαινόταν να ζορίζεται περισσότερο. Τόσο το καλύτερο. Μόλις μπήκε ο Σωτήρης μέσα της, η Διονύσια κατέβασε τα χέρια.

– “Όχι, κράτα τα κωλομέρια ανοικτά, να μπω όλος μέσα.”

Η Διονυσία ξανάνοιξε τα κωλομάγουλά της και ο Σωτήρης συνέχισε το θεάρεστο έργο του. Η Διονυσία πραγματικά ζοριζόταν πολύ. Ήταν φανερό από την έκφρασή της ότι υπέφερε. Επιπλέον, σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, έβγαζε δυνατά μουρμουρητά σε κάθε σπρωξιά του Σωτήρη και που και που του έλεγε να κάνει πιο σιγά.

Παραδέχομαι ότι ο Σωτήρης είναι πολύ καλός στο πρωκτικό. Έσπρωχνε τόσο όσο να μπαίνει, αλλά όχι και πολύ δυνατά ώστε η Διονυσία να μη μπορεί να κρατήσει την ισορροπία της. Η έκφρασή του αντί για ψυχρή και “επαγγελματική” που ήταν προηγουμένως, τώρα ήταν γαλήνια και χαρούμενη. Δεν ξέρω αν αυτό οφειλόταν στο ποτό που τον χαλάρωσε. Ο ρυθμός του Σωτήρη αντί για σταθερός που ήταν προηγουμένως, τώρα ήταν αυξητικός και ακούγονταν παφλασμοί κάθε φορά που το σώμα του έβρισκε τα κωλομέρια της Διονυσίας. Όταν τελείωσε έβγαλε έναν δυνατό αναστεναγμό και ξάπλωσε το ιδρωμένο σώμα του στο κρεβάτι.

Η Διονυσία σηκώθηκε και αφού μάζεψε τα ρούχα της βγήκε από το δωμάτιο.

– “Βάλε απ’ το γιαούρτι που σου έφερα, να δροσιστεί ο κώλος σου. Μέχρι αύριο το βράδυ θα είναι εντάξει.”

Η Διονυσία δεν απάντησε. Ο Σωτήρης έμεινε λίγο ξαπλωμένος ανάσκελα και μόλις ξεκουράστηκε, σηκώθηκε και έβαλε τα ρούχα του. Τον συνόδευσα μέχρι την πόρτα και έκατσα στο σαλόνι. Ήπια ένα ακόμα ποτάκι και είδα τηλεόραση, μέχρι που με πήρε ο ύπνος στον καναπέ. Δεν είχα όρεξη να κοιμηθώ στο ίδιο κρεβάτι με τη Διονυσία, ειδικά τότε που τα παιδιά έλειπαν και δεν υπήρχε λόγος να κρατάμε προσχήματα.

Επίλογος

H σχέση μου με τη Διονυσία συνεχίζει να είναι τυπική. Δε νιώθω τύψεις για ότι έγινε. Μετανιώνω μόνο που δεν απαίτησα να γίνεται η φτιάξη σταθερά κάθε τόσο και όχι μόνο μια φορά. Θα ήθελα να την ξαναζήσω. Θα ήταν ωραίο να κατασκεύαζα μια ιστοσελίδα σαν την Κωλάθρα της Μαρίας και να εύρισκα άτομα να πηδάνε την Διονυσία.

Τέλος πάντων, η συζυγική ζωή μου δεν είναι αυτή που θα ήθελα ή που ονειρευόμουν. Μου λείπει το συναίσθημα και η ψυχική επικοινωνία. Ωστόσο, παρηγορούμαι από το γεγονός ότι δεν είμαι εγώ υπεύθυνος για ότι έγινε. Ελπίζω κάποια στιγμή να γνωρίσω μια άλλη γυναίκα που να μου δώσει σε εξωσυζυγικό πλαίσιο όσα μου στέρησε η Διονυσία. Μέχρι τότε, θα συνεχίσω να ζω μαζί της και στ’ αρχίδια μου αν έχει εραστές.