Ερωτική Ιστορία Μαύρη Αραπίνα
Κατόπιν επιθυμίας της Μαρίας, επισημαίνεται ότι το κείμενο που ακολουθεί δεν έχει υποστεί γραμματολογικές και συνταχτικές παρεμβάσεις από αυτήν, εκτός από τα αποσπάσματα που συνέγραψε η ίδια και φέρουν ανάλογη σήμανση.
Κατά την πενταετία 2005 – 2010 φτάσαμε στο ζενίθ της ερωτικής μας δραστηριότητας. Ήμασταν κοντά στα 40, μια ηλικία κατά την οποία οι ορμές κορυφώνονται. Επιπλέον, η πολυερωτική ζωή που διάγαμε, μας οδήγησε στην διαμόρφωση όλο και πιο ακραίων φαντασιώσεων. Έχοντας εξαντλήσει τις σεξουαλικές προοπτικές που πρόσφερε η παρέα, νιώθαμε την ανάγκη να ανοιχτούμε σε τρίτους. Θέλαμε να επεκτείνουμε την γκάμα των ερωτικών μας συντρόφων, να γνωρίσουμε ανθρώπους με το ίδιο εξεζητημένες σεξουαλικές προσδοκίες. Η παρέα είχε γίνει πια οικογένεια και τα όρια των εμπειριών που μπορούσαμε τα βιώσουμε, αν και εκτενέστατα, ήταν πεπερασμένα.
Η επιθυμία μας να διευρύνουμε τον ερωτικό μας κύκλο, δεν σήμαινε ότι είχαμε βαρεθεί σεξουαλικά την παρέα. Κάθε άλλο, οι ερωτικές μας σχέσεις με αυτήν παρέμειναν αμετάβλητες, το ίδιο και οι δεσμοί που είχαμε αναπτύξει. Όμως, αυτό δεν μας κάλυπτε. Λένε ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη και με την παρέα τρώγαμε πολύ και καλά. Η σεξουαλική μας όρεξη, λοιπόν, μεγάλωσε και εντάθηκε. Πολλοί μπορεί να εκπλήσσεστε, αλλά, όπως έχουμε πει, δεν είμαστε τυπικό δείγμα, σε ότι αφορά στον ερωτικό τομέα. Τόσο η Μαρία, όσο και εγώ ποθούσαμε περισσότερα.
Μαρία
Το κεφάλαιο που ακολουθεί συγγράφηκε από τη Μαρία
Αν έχετε διαβάσει, έστω και επιπόλαια, όσα έχω αναφέρει στην ιστοσελίδα, έχετε καταλάβει ότι στα νιάτα μου υπήρξα νυμφομανής. Ίσως όχι με την ακραία παθολογική έννοια του όρου, αφού, πριν επιδοθώ σε σεξουαλικές επαφές, συνεκτιμούσα τις επιπτώσεις. Αναμφίβολα, όμως, ήμουν εθισμένη στο σεξ και οι ορμόνες μου με οδηγούσαν στην αναζήτηση νέων εμπειριών.
Είχα πλήρη συνείδηση των κινδύνων που διέτρεχα εξαιτίας του πάθους μου και γνώριζα ότι ήταν κοινωνικά κατακριτέο. Έτσι, έκανα υπεράνθρωπες προσπάθειες να το χαλιναγωγήσω και για μια μεγάλη περίοδο τα κατάφερα. Όμως, αυτό έγινε για πρακτικούς και κοινωνικούς λόγους. Δεν είχα την παραμικρή επιθυμία να “θεραπευτώ”. Αντίθετα ήθελα και επεδίωξα να είμαι σε θέση να αφήνω τον εαυτό μου να υποκύπτω στους πόθους μου. Αυτό το κατάφερα το 2000 και έτσι μπόρεσα να υλοποιώ και να καλλιεργώ τις σαρκικές μου ορμές, χωρίς να κρύβομαι.
Λεπτομέρειες για όσα περιληπτικά αναφέρει η Μαρία μπορείτε να διαβάσετε στο ΜΕΡΟΣ 7 της Υποενότητας ΜΑΡΙΑ, καθώς και στο ΜΕΡΟΣ ΑΠΑΡΧΗ της Υποενότητας ΓΑΜΟΣ
Μια νυμφομανής, όπως εγώ, σε ότι αφορά στο σεξ, δεν αρκείται στην ποσότητα και στην ποιότητα. Επιζητά και την ποικιλία. Δεν την φτάνει να έχει συχνές εμπειρίες με συγκεκριμένους άνδρες, έστω και πολλούς, όσο καλοί εραστές και αν είναι αυτοί. Θέλει να συνευρεθεί και με όσους περισσότερους μπορεί, αν είναι δυνατόν με κάθε άνδρα που της αρέσει. Έτσι, παρότι από το 2000 έως το 2005 είχα σεξουαλικές επαφές με 37 άνδρες, επιζητούσα να κάνω σεξ και με ακόμα περισσότερους.
Επιπλέον, ήθελα οι άνδρες με τους οποίους συνευρισκόμουν να είναι προικισμένοι σωματικά. Μου αρέσουν τα μεγάλα ανδρικά μόρια τόσο πολύ, που τα κανονικού, πόσο μάλλον τα μικρού, μεγέθους δεν με καλύπτουν ολοκληρωτικά. Οι άνδρες της παρέας και οι σταθεροί μου εραστές εκτός παρέας, διέθεταν πέη κανονικού μεγέθους. Το σεξ μαζί τους μου άρεσε και με ικανοποιούσε μεν, αλλά χρειαζόμουν και εραστές πιο προικισμένους.
Παρότι με τον Κώστα συζητάγαμε τα πάντα, δεν του είχα εκφράσει την επιθυμία μου να έχω ακόμα περισσότερους εραστές. Ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα που μου έδωσε η μητέρα μου, ήταν να μην προκαλώ την τύχη μου. Και στον σεξουαλικό τομέα, η τύχη μου είχε χαμογελάσει. Η παρέα και η ανεκτικότητα του Κώστα μου επέτρεπαν να απολαμβάνω μια πλούσια, από όλες τις απόψεις, ερωτική ζωή. Είχα τους σταθερούς μου εραστές, σχεδόν όποτε το επιθυμούσα και τα “εξτραδάκια” μου κάθε τόσο. Δεν σκόπευα να διακινδυνεύσω τα πολλά για περισσότερα. Η επιθυμία μου για περισσότερο σεξ άξιζε το ρίσκο.
Ευτυχώς, ο Κώστας πρόσφερε και πάλι διέξοδο. Αυτή είναι η αξία του Κώστα. Σε κάθε πρόβλημα, οποιαδήποτε μορφής, όσο μεγάλο και αν είναι, δίνει λύση. Είναι μοναδικός, τόσο ως χαρακτήρας και προσωπικότητα, όσο και ως σύζυγος.
Κώστας
Ξεκινώντας την δική μου εξιστόρηση, θα ήθελα να επαναλάβω ότι, από το 2000 και έπειτα, ήμουν πλήρως ικανοποιημένος από την ερωτική μου ζωή. Όπως παραδέχτηκα στο ΜΕΡΟΣ 2000-2005 της Υποενότητας ΓΑΜΟΣ, δεν ένιωθα την παραμικρή ανάγκη για επιπλέον σεξ. Καθεμιά από τις γυναίκες της παρέας είχε τη δική της χάρη στο σεξ και όλες μαζί συνέθεταν μια ερωτική πληρότητα. Το μόνο που θα κέρδιζα κάνοντας σεξ με κάποια επιπλέον γυναίκα, θα ήταν η ικανοποίηση της ανδρικής μου ματαιοδοξίας. Αυτό, ωστόσο, ήδη καλυπτόταν σε μεγάλο βαθμό από τις γυναίκες ζευγαριών ή τις ξέμπαρκες, που συμμετείχαν πότε-πότε στις σεξουαλικές δραστηριότητες της παρέας.
Η ανάγκη να διευρύνω τις εμπειρίες μου, προέκυψε από την σεξουαλική δεινότητα της Μαρίας. Οι άλλες γυναίκες της παρέας ήταν πολύ καλές στο σεξ, δεν είχα κανένα παράπονο. Ειδικά μάλιστα η Τασία μου πρόσφερε τις πιο συναισθηματικές ερωτικές εμπειρίες της ζωής μου. Όμως, η Μαρία είχε ένα χαρακτηριστικό που την έκανε να ξεχωρίζει: Ενέπνεε για πολλά και σκληρά γαμήσια. Ακόμα και σήμερα, που εξηνταρίζει, σε όποιον τη γνωρίζει, έρχεται αυθόρμητα η επιθυμία να την γαμήσει από όλες τις τρύπες. Μπορεί να μοιάζει υπερβολή, αλλά έτσι είναι.
Δεν μπορώ να εξηγήσω που οφείλεται αυτό. Η Μαρία ήταν από μικρή αρκετά παρουσιάσιμη, αλλά όχι πανέμορφη. Το σώμα της ήταν πάντα κάτω του μετρίου. Παραταύτα, όλοι θέλανε να την πηδήξουν. Προσέξτε, δεν έγραψα “να της κάνουν έρωτα”, γιατί ελάχιστοι, ίσως ελαχιστότατοι, εμπνέονται για αγάπες και λουλούδια με την Μαρία. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών θέλει να της πετάξει έξω τα μάτια στο γαμήσι. Γι αυτό και ήταν επιτυχημένη ως πόρνη...
Το Έναυσμα της Φαντασίωσης
Στο πλαίσιο των σεξουαλικών δραστηριοτήτων της παρέας, έβλεπα συχνά την Μαρία, να πηδιέται με άλλους. Ειδικά όταν η Νάντια, η Ελίνα και η Τασία ήθελαν να βρεθούν μόνες τους, είχα την ευκαιρία να απολαμβάνω το θέαμα της Μαρίας να βολεύει πολλούς άνδρες ταυτόχρονα. Σαν εμπειρία ήταν πολύ ερεθιστική. Η Μαρία έπαυε για λίγο να είναι η σύζυγος των παιδιών μου και γινόταν η καριόλα της παρέας. Την πηδούσαμε αλύπητα, βρίζοντάς την χυδαία και χύναμε στο πρόσωπο ή στις βυζάρες της. Πολλές φορές τις ρίχναμε ξυλιές στα κωλομέρια με τις παλάμες ή τη ζώνη μας. Η Μαρία όχι απλώς δεν διαμαρτυρόταν, αλλά γούσταρε το σκληρό γαμήσι που έτρωγε.
Οι καταστάσεις αυτές με καύλωναν και ανυπομονούσα την ευκαιρία να τις βιώσω. Δεν λέω ότι δεν μου άρεσε το φυσιολογικό σεξ με την Μαρία. Το ήθελα, ίσως όχι τόσο όσο το σεξ με την Τασία, αλλά σίγουρα το ευχαριστιόμουν και το αποζητούσα. Όμως, το σκληρό ομαδικό σεξ ήταν το ταλέντο της Μαρίας. Εκεί διακρινόταν σε σχέση με τις άλλες και πρόσφερε την μέγιστη ηδονή.
Οι άνδρες της παρέας, χωρίς να εξαιρώ τον εαυτό μου, ήταν μεν αρκετά καλοί στο σκληρό σεξ, αλλά και συγκρατημένοι. Μην ξεχνάτε ότι ήμασταν πρωτίστως φίλοι, κάτι που μας εμπόδιζε να βγάλουμε όλη μας την ένταση. Επιπρόσθετα, κανένας μας δεν είχε μεγάλη ψωλή. Η δική μου των 18 εκατοστών ήταν η μεγαλύτερη της παρέας, μέγεθος ικανοποιητικότατο, αλλά όχι μεγάλο. Τέλος, η Μαρία δεν έδινε κώλο στο ομαδικό σεξ, κάτι που μείωνε την σκληρότητα του γαμησιού. Έτσι, άρχισα να σκέφτομαι πώς θα ήταν αν η Μαρία γαμιόταν σκληρά και από παντού, με πουτσαράδες.
Η Διαμόρφωση της Φαντασίωσης
Στην αρχή η φαντασίωση μου παρέμενε αφηρημένη και απόμακρη. Απλώς την σκεφτόμουν σε αραιά διαστήματα, εντελώς θεωρητικά και χωρίς συγκεκριμένη δομή. Δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα, αφού το σεξ στο πλαίσιο της παρέας ήταν καλό και πολύ. Σιγά-σιγά, ωστόσο, άρχισα να διαμορφώνω μια πιο συγκροτημένη εικόνα για τη φαντασίωση.
Κάπου, μέσα στο καλοκαίρι του 2004, λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία, η Μαρία με άφησε να την πάρω από πίσω. Το πρωκτικό ήταν κάτι που, από όλη την παρέα, μόνο η Μαρία πρόσφερε, αλλά αποκλειστικά σε μένα και πολύ σπάνια. Απόλαυσα, όπως πάντα, την πολύτιμη αυτή εμπειρία και, όταν τέλειωσα, έγειρα ευχαριστημένος στο κρεβάτι δίπλα της. Ξεκινήσαμε να μιλάμε γενικά και αόριστα. Πάνω στη συζήτηση, την ρώτησα πότε την γάμησαν πρώτη φορά από κώλο. Η Μαρία στην αρχή δεν ήθελε να μου πει, όμως τελικά, μετά από πολλές παρακλήσεις, μου έκανε το χατήρι. Δεν μου είπε πολλές λεπτομέρειες, αλλά έμαθα αρκετά ώστε να εξαφτεί η φαντασία μου.
Η Μαρία και η Τασία, όταν ήταν πόρνες, πούλησαν την παρθενιά του κώλου τους, σε έναν επιχειρηματία, τον κο Μάνο, για μια θέση στο ιδιωτικό σχολείο που εργάζονται. Οι εξελίξεις απέδειξαν ότι ήταν μια από τις καλύτερες επενδύσεις που έκαναν. Πέρα από την επαγγελματική τους εξασφάλιση, ο κος Μάνος τους έδινε οικονομικές συμβουλές, μέσω των οποίων, η παρέα και οι στενοί της συγγενείς και φίλοι, βγάλαμε πολλά κέρδη. Λεπτομέρειες για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε στην ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ “Η ΠΑΡΘΕΝΙΑ ΤΗΣ ΚΩΛΑΘΡΑΣ”.
Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες η Μαρία έδωσε την παρθενιά του κώλου της ήταν το κομμάτι που έλειπε από το συγκεχυμένο παζλ της φαντασίωσης μου. Μόλις μου έγιναν γνωστές, η φαντασίωση άρχισε να διαμορφώνεται όλο και πιο ξεκάθαρα. Φαντασιωνόμουν πλέον την Μαρία να γαμιέται σκληρά στον κώλο, από εμένα και άλλους άνδρες, με τεράστιες πούτσες. Καύλωνα με την ιδέα να την βλέπω να σκούζει, καθώς της κάνουμε τον κώλο χωνί από το πολύ γαμήσι.
Μπορεί η φαντασίωση μου να μην μοιάζει ιδιαίτερη ή καυλωτική. Όμως, λάβετε υπόψη ότι η Μαρία δεν αντιδρά στο πρωκτικό σεξ, σαν την μέση γυναίκα. Όπως περιέγραψα λεπτομερέστατα στο ΜΕΡΟΣ 5 της Υποενότητας ΚΩΣΤΑΣ, η Μαρία διαθέτει εξαιρετικά σφικτή κωλοτρυπίδα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η Μαρία να πονάει πολύ στο πρωκτικό. Έτσι, όταν κάποιος την γαμάει από κώλο, δεν ευχαριστιέται απλώς μια σφικτή κωλότρυπα, αλλά απολαμβάνει και το γεγονός ότι η Μαρία ζορίζεται. Θα αποφύγω να επαναλάβω όσα ήδη έχω αναφέρει. Θα περιοριστώ απλά να επισημάνω ότι η εμπειρία του σκληρού πρωκτικού σεξ με την Μαρία είναι ανεπανάληπτη. Συνεπώς, η φαντασίωση μου ήταν και παραμένει τόσο καυλωτική, όσο και μοναδική.
Κυνηγώντας την Φαντασίωση
Από το καλοκαίρι του 2004, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2005, δεν έκανα κάποιο βήμα για να υλοποιήσω την φαντασίωση μου. Ωστόσο, τη σκεφτόμουν όλο και πιο συχνά και όλο πιο έντονα, μέχρι που μου έγινε έμμονη ιδέα. Ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνούσα και η τελευταία πριν κοιμηθώ. Έφτασα σε σημείο να μην ευχαριστιέμαι το σεξ, όσο παλιότερα. Συνειδητοποίησα, λοιπόν, ότι έπρεπε οπωσδήποτε να εκπληρώσω την επιτακτική μου επιθυμία να υλοποιήσω την φαντασίωση.
Καταλάβαινα ότι η Μαρία θα είχε δικαιολογημένες επιφυλάξεις αναφορικά με τη συμμετοχή της στη φαντασίωση. Το πρωκτικό σεξ είναι κάτι που η Μαρία απεχθάνεται. Έτσι, ο μόνος τρόπος να δεχτεί να την γαμήσουν ομαδικά και σκληρά από κώλο, ήταν να λάβει κάποιο σεξουαλικό αντάλλαγμα. Ωστόσο, η Μαρία είχε τα πάντα που θα μπορούσε να έχει μια γυναίκα στο σεξ. Άρα, δεν υπήρχε κάτι παραπάνω που θα μπορούσα να της προσφέρω. Κατά συνέπεια, βρισκόμουν σε αδιέξοδο. Ευτυχώς, ένα τυχαίο συμβάν μου έδωσε τη δυνατότητα να προσδιορίσω το αντάλλαγμα αυτό.
Ένα Τρίο Αποκαλύπτει
Το καλοκαίρι του 2005, είχαμε πάει διακοπές, με την παρέα, τον Δημήτρη και την Αντιγόνη, στην Σύμη. Η χρονιά ήταν για όλους δύσκολη, κάτι που δεν μας είχε επιτρέψει να επιδοθούμε, στο βαθμό που θα θέλαμε, στις σεξουαλικές μας δραστηριότητες. Διαλέξαμε, λοιπόν, το ήσυχο αυτό μικρό νησί, για να έχουμε την δυνατότητα να επικεντρωθούμε στο σεξ.
Ένα βράδυ, ο Δημήτρης και εγώ, πήραμε τρίο την Μαρία. Είχαμε συμφωνήσει να την ικανοποιήσουμε στο έπακρο και έτσι δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Η Μαρία ευχαριστήθηκε πολύ την εμπειρία, ερχόμενη σε πολλούς και έντονους οργασμούς. Καθώς χαλαρώναμε μετά το σεξ, ο Δημήτρης ρώτησε χαριτολογώντας την Μαρία:
- “Δεν μπορείς να πεις, σου κάναμε το καλύτερο γαμήσι, έτσι δεν είναι;”
Η Μαρία χαμογέλασε πονηρά, μας έκλεισε το μάτι και απάντησε με σκέρτσο:
- “Άξιοι, άξιοι και οι δύο! Αν είχατε και μεγαλύτερες ψωλές θα ήσασταν τέλειοι. Ως και σε τσόντα θα μπορούσατε να παίξετε…”
Ο Δημήτρης γέλασε δυνατά, το ίδιο και η Μαρία. Θα γελούσα και εγώ, αλλά ήξερα τη Μαρία καλά. Μπορεί να έκανε το σχόλιο υπό μορφή καλαμπουριού, αλλά μέσα του υπήρχε και μια δόση αλήθειας. Η χροιά της φωνής της και το ύφος της πρόδιδαν την επιθυμία της Μαρίας για σεξ με προικισμένους άνδρες. Ήταν κάτι που σκεφτόταν, αλλά δεν είχε εκφράσει, τουλάχιστον σε μένα. Το μυαλό μου επεξεργάστηκε την πληροφορία και εν ριπή οφθαλμού κατάλαβα ότι είχα βρει το αντάλλαγμα που έψαχνα. Αυθόρμητα γέλασα. Η Μαρία και ο Δημήτρης πίστευαν ότι γελούσα με το χωρατό της Μαρίας. Όμως, γελούσα από χαρά. Η φαντασίωση που με βασάνιζε για μήνες, αποκτούσε προοπτικές να γίνει πραγματικότητα.
Μια Ατυχία Δημιουργεί Ευκαιρία
Το σχέδιο της παρέας ήταν, μετά τις διακοπές στη Σύμη, να φύγουμε κατευθείαν για την πόλη της Μαρίας. Είχαμε αφήσει τα παιδιά στους γονείς των γυναικών και δεν θέλαμε να τους επιβαρύνουμε παραπάνω. Όμως, στην πορεία προέκυψε μια επαγγελματική εκκρεμότητα που έπρεπε να διευθετήσω οπωσδήποτε. Θα χρειαζόμουν δυο πρωινά, κάτι που σήμαινε ότι έπρεπε να μείνω Αθήνα και να πάω αργότερα στην πόλη της Μαρίας.
Αρχικά, όπως θα ήταν φυσικό, νευρίασα, καθώς μου έμενε μόνο μια βδομάδα ακόμα άδεια. Μετά την άδεια, είχα κανονίσει συναντήσεις που δεν μπορούσα να αναβάλλω. Έτσι, οι δυο μέρες που θα έμενα στην Αθήνα ήταν πρακτικά χαμένες μέρες άδειας. Όμως, συνειδητοποίησα ότι η ατυχία αυτή ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μιλήσω στην Μαρία για τη φαντασίωση μου. Στην πόλη της Μαρίας θα ήμασταν διαρκώς είτε με τους γονείς της, είτε με την παρέα. Άρα, δεν θα ήταν εύκολο να βρω ευκαιρία να μιλήσουμε ιδιαιτέρως. Αναγκαστικά, λοιπόν, όταν θα τελείωνε η άδειά μου, θα έφευγα άπραγος. Έτσι, η όποια συζήτηση θα έπρεπε να γίνει όταν θα γύριζε και η Μαρία με τα παιδιά στην Αθήνα. Αυτό δεν το ήθελα, επειδή ήμουν πολύ ενθουσιασμένος από την ιδέα της φαντασίωσης και δεν μπορούσα να περιμένω τόσο πολύ.
Η Τασία παραλίγο να μου χαλάσει τα σχέδια, καθώς προσφέρθηκε να μείνει εκείνη μαζί μου. Για καλή μου τύχη, η Μαρία δεν την άφησε. Το παιδί της Τασίας ήταν πολύ μικρό και την χρειαζόταν περισσότερο από ότι τα δικά μας τη Μαρία. Με τον τρόπο αυτό, η Τασία έφυγε με την υπόλοιπη παρέα και τα παιδιά, ενώ η Μαρία έμεινε μαζί μου.
Συζήτηση Με την Μαρία
Γυρνώντας από τη Σύμη, πέσαμε κατευθείαν για ύπνο. Την επόμενη μέρα, έφυγα νωρίς, για να ρυθμίσω τις επαγγελματικές μου εκκρεμότητες. Γύρισα σπίτι το απόγευμα, κάπως κουρασμένος και πρότεινα στην Μαρία να φάμε κάπου έξω. Εκείνη δεν είχε διάθεση να ντύνεται και έτσι παραγγείλαμε πίτσες, τις οποίες φάγαμε βλέποντας τηλεόραση. Όταν τελειώσαμε και μαζέψαμε τα πιάτα, είπα στην Μαρία ότι ήθελα να της μιλήσω. Κάτσαμε, λοιπόν, στο σαλόνι, βάλαμε ποτά και την ενημέρωσα για την φαντασίωση μου.
Η Μαρία με άκουσε ατάραχη, κάτι που με εξέπληξε. Όμως, μετά σκέφτηκα ότι, έχοντας υπάρξει πόρνη, θα είχε ακούσει πολλές εξεζητημένες προτάσεις. Η δική μου, αν και κάπως ακραία, δεν ήταν κάτι εντελώς διεστραμμένο. Την ρώτησα τη γνώμη της, για όσα της είχα πει. Η Μαρία μου απάντησε με ήρεμο ύφος:
- “Κοίτα, Κώστα, είμαι σε δίλημμα. Το μέρος της πρότασής σου, που αφορά στο πρωκτικό, δεν μου αρέσει. Αντίθετα, το μέρος που αφορά στις παρτούζες με προικισμένους άνδρες, με διεγείρει αφάνταστα. Άσε με να το σκεφτώ. Όπως και να έχει έχω κάποιους όρους.”
- “Σε ακούω, Μαρία μου”
- “Πρώτον, οι συναντήσεις θα γίνονται όχι συχνότερα από μια φορά το τρίμηνο. Δεύτερον, δεν θα μου ζητάς πρωκτικό στο ενδιάμεσο. Τέλος, θα έχω την ελευθερία να κάνω και συναντήσεις με άνδρες, χωρίς εσένα.”
- “Για τα δυο πρώτα εντάξει. Το τρίτο έχουμε ήδη συμφωνήσει εδώ και καιρό.”
- “Ναι, αλλά θα το κάνω όσο συχνά θέλω, με όποιους θέλω, χωρίς να σε ενημερώνω. Εννοείται το ίδιο μπορείς να κάνεις και εσύ.”
Έμεινα για λίγο σκεφτικός, δεν μου άρεσε η προοπτική μια γυναίκα με τις ορέξεις της Μαρίας να αφεθεί εντελώς ελεύθερη. Όμως, ήθελα πολύ να ζήσω την φαντασίωση.
- “Εντάξει. Όταν αποφασίσεις, ενημέρωσε με.”
Η συζήτηση είχε τελειώσει. Κάτσαμε για λίγο μιλώντας για άλλα θέματα και μετά κοιμηθήκαμε.
Η Μαρία Δέχεται
Το υπόλοιπο καλοκαίρι κύλισε ομαλά. Μετά τις διακοπές, γύρισα, με την Νάντια, την Ελίνα και τους συζύγους τους, πίσω στην Αθήνα και ξαναμπήκα στην ρουτίνα. Δεν μου έλειπε ούτε το φαγητό, ούτε η περιποίηση, ούτε και το σεξ, χάρις στην Νάντια και στην Ελίνα. Με είχαν άρχοντα, δεν έπλυνα ούτε ένα ρούχο, δεν σιδέρωσα ούτε ένα πουκάμισο και πηδούσα όποτε ήθελα. Όμως, το μυαλό μου βρισκόταν στην φαντασίωση μου. Αδημονούσα να μάθω την τελική απόφαση της Μαρίας.
Ο Σεπτέμβριος έμελε να μου δώσει δυο μεγάλες χαρές. Η πρώτη αφορούσε στα επαγγελματικά μου. Έκλεισα μια σημαντική και πολύ κερδοφόρα συμφωνία με το Ελληνικό Δημόσιο. Το κατάφερα κυρίως επειδή ήμουν στην Αθήνα τον Αύγουστο, τη στιγμή που άλλοι έκαναν διακοπές. Με την συμφωνία θα είχα ένα σταθερό και σεβαστό εισόδημα τα επόμενα δυο χρόνια. Επιπλέον, οι γνωριμίες που έκανα στο πλαίσιο της συμφωνίας, μου άνοιγαν προοπτικές για άλλες εξίσου σημαντικές συμφωνίες. Θα χρειαζόταν να προσλάβω δυο ικανούς υπαλλήλους, αλλά δεν ανησυχούσα. Θα μου τους εύρισκαν η Νάντια και ο Γιώργος, οι οποίοι, στις συνεντεύξεις υποψηφίων, είναι πιο αυστηροί και από ιεροεξεταστές.
Η άλλη μεγάλη χαρά ήταν η απόφαση της Μαρίας να συμμετάσχει στην φαντασίωση μου. Μου την ανακοίνωσε προς τα τέλη του μήνα, προφανώς για να με κρατάει, μέχρι τότε, σε αγωνία. Θα φανεί περίεργο σε μερικούς, αλλά εκτίμησα πολύ την Μαρία για την στάση της. Δέχτηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία μου, παρά το γεγονός ότι για εκείνη δεν θα ήταν ευχάριστη. Ξέρω ότι στην απόφασή της συνέβαλε το γεγονός ότι, ως αντάλλαγμα, θα ικανοποιούσε πολλές δικές της σεξουαλικές επιθυμίες. Ωστόσο, άλλη γυναίκα θα ικανοποιούσε τις επιθυμίες αυτές, πίσω από την πλάτη του άνδρα της. Όχι, όμως, η έντιμη και ανιδιοτελής Μαρία μου, που με αγαπάει με όλη της την καρδιά.
Η Κωλάθρα της Μαρίας Γεννιέται
Μετά την αποδοχή της Μαρίας να συμμετάσχει στη φαντασίωση μου, έπρεπε να σκεφτώ το πρακτικό ζήτημα της υλοποίησής της. Δεν θα ήταν εύκολο να βρω κατάλληλους παρτενέρ. Πέρα από τα σωματικά προσόντα, χρειαζόμουν άνδρες που να διαθέτουν κίνητρο συμμετοχής και να είναι συνεργάσιμοι και εχέμυθοι. Το 2005 το Facebook υπήρχε μεν, αλλά δεν ήταν τόσο διαδεδομένο, ενώ το Twitter δεν υπήρχε καν. Το ίδιο και τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Ωστόσο, υπήρχαν κάποιες σελίδες για ερωτικές γνωριμίες, όπως το Pathfinder και το Sxeseis. Ξεκίνησα, λοιπόν, να ψάχνω για κατάλληλους παρτενέρ μέσω αυτών. Δυστυχώς, τα πάμπολλα μηνύματα που έλαβα προέρχονταν από φανερά μαλάκες, που έγραφαν ότι μπορεί κανείς να σκεφτεί, μπας και γαμήσουν.
Κατόπιν, δοκίμασα και τις αγγελίες σε ερωτικά περιοδικά που κυκλοφορούσαν τότε. Και με τα ερωτικά περιοδικά στάθηκα άτυχος. Δεν έλαβα πολλές απαντήσεις και όσες έλαβα δεν με ικανοποίησαν. Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσαν τα μηνύματα του Γιώργου και του Νίκου, οι οποίοι έλαβαν τελικά μέρος στην πρώτη παρτούζα που οργανώσαμε.
Η Ιδέα της Ιστοσελίδας
Γρήγορα κατάλαβα ότι δεν θα εύρισκα αρκετούς παρτενέρ, ώστε να βιώνω σταθερά την φαντασίωση μου, μέσω ερωτικών ιστοσελίδων και περιοδικών. Καθώς σκεπτόμουν τις εναλλακτικές, μου μπήκε η σκέψη να φτιάξω μια δική μου ιστοσελίδα. Στη δική μου ιστοσελίδα θα μπορούσα να θέσω εξαρχής τους όρους μου. Το μήνυμά μου θα ήταν λεπτομερές, άμεσο και ξεκάθαρο. Δεν θα ήταν εγκλωβισμένο από την ασάφεια των λίγων δεκάδων λέξεων μιας αγγελίας, κρυμμένης στις εκατοντάδες αγγελίες μιας ιστοσελίδας ή ενός ερωτικού περιοδικού. Θα γινόταν άμεσα φανερό ότι η πρότασή μου ήταν ανιδιοτελής και δεν προερχόταν από επαγγελματία προαγωγό ή πόρνη.
Ίσως η ιστοσελίδα μου να μην είχε την επισκεψιμότητα των εξειδικευμένων ιστοσελίδων γνωριμιών. Όμως, οι λίγοι που θα την επισκέπτονταν θα ήξεραν επακριβώς τι προσφέρω και τι ζητάω. Όσοι αποφάσιζαν να επικοινωνήσουν, θα το έκαναν με πλήρη συναίσθηση. Θα μπορούσα να ανταλλάζω ηλεκτρονικά μηνύματα, να αξιολογήσω τους αποστολείς και να διαλέξω εκείνους που μου ταίριαζαν. Φυσικά, είχα επιφυλάξεις αναφορικά με το κατά πόσο θα γίνονταν αποδεκτοί οι αυστηροί όροι, που είχα σκοπό να θέσω. Αλλά, θεώρησα ότι άξιζε να πάρω το ρίσκο. Το πολύ-πολύ να έχανα κάποιο χρόνο από την ζωή μου...
Τελικά, η ιδέα μου αποδείχθηκε απρόσμενα πετυχημένη. Με την ιστοσελίδα που κατασκεύασα κατάφερα να βιώσω αρκετές φορές την φαντασίωση μου, με άτομα που το άξιζαν. Μάλιστα, προς μεγάλη μου έκπληξη, η επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας ήταν αρκετά ικανοποιητική. Μεταξύ των ετών 2005 και 2010 την επισκέφτηκαν πάνω από 12.000 μοναδικοί επισκέπτες. Καθόλου άσκημα για μια μικρή προσωπική ιστοσελίδα ενός ακόλαστου συζύγου, έτσι δεν είναι;
Οι Προκλήσεις
Όταν καταστάλαξα στην απόφαση να φτιάξω την ιστοσελίδα, προέκυψαν μοιραία ορισμένοι πρακτικοί προβληματισμοί. Μπορεί σαν ιδέα να φαινόταν καλή, αλλά για να υλοποιηθεί έπρεπε να διευθετηθούν αρκετές λεπτομέρειες. Αυτό δεν ήταν εύκολο, αλλά τελικά κατάφερα να αντιμετωπίσω όλα τα προβλήματα που προέκυψαν καθ’ οδόν. Τρανή απόδειξη ότι, όταν κάποιος είναι αποφασισμένος, μπορεί να υπερκεράσει κάθε δυσκολία…
Η Κατασκευή της Ιστοσελίδας
Το πρώτο σοβαρό πρόβλημα που έπρεπε να λύσω ήταν πώς θα έφτιαχνα την ιστοσελίδα. Όταν μου ήρθε η ιδέα, δεν κατείχα την παραμικρή γνώση περί κατασκευής ιστοσελίδων. Επιπλέον, λόγω της φύσης της, η ιστοσελίδα δεν μπορούσε να ανατεθεί σε κάποιον προγραμματιστή. Έτσι, η μόνη μου επιλογή ήταν να αποκτήσω συναφή τεχνογνωσία και να κατασκευάσω προσωπικά την ιστοσελίδα, από το μηδέν.
Δεν πτοήθηκα από την πρόκληση. Έκανα έρευνα στο Διαδίκτυο, συμβουλεύτηκα έναν γνωστό μου και αγόρασα δυο βιβλία για την κατασκευή ιστοσελίδων. Το ένα αφορούσε στον χειρισμό του Microsoft FrontPage, ενός παλιού λογισμικού κατασκευής ιστοσελίδων, ενώ το άλλο στην Γλώσσα HTML. Πέρασα αρκετές ώρες μελετώντας και πειραματιζόμενος. Εν τέλη, μπόρεσα να φτιάξω μια αξιοπρεπέστατη ιστοσελίδα, σε διάστημα λιγότερο των τριών μηνών.
Η ιστοσελίδα ήταν απλή, αλλά πλήρης. Περιείχε μια σαφέστατη περιγραφή για αυτό που έψαχνα, τους όρους μου, γυμνές φωτογραφίες της Μαρίας και στοιχεία επικοινωνίας. Επίσης, περιείχε μια διήγηση της πρώτης παρτούζας με σκληρό πρωκτικό σεξ που οργάνωσα. Επρόκειτο για μια έμπνευση της στιγμής, για την οποία θα μιλήσω παρακάτω.
Η Ονομασία της Ιστοσελίδας
Καθώς κατασκεύαζα την ιστοσελίδα, αναζητούσα μια εύστοχη ονομασία γι’ αυτήν. Έψαχνα για κάτι που να παραπέμπει σε πρωκτικό σεξ και να είναι ταυτόχρονα χυδαία πιασάρικο. Ήθελα το όνομα της ιστοσελίδας να κεντρίζει το ενδιαφέρον και την περιέργεια των επισκεπτών, ώστε να διαβάζουν όλο το περιεχόμενο και ειδικά τους όρους μου. Σε αυτό, το όνομα της ιστοσελίδας θα έπαιζε σημαντικό ρόλο και άρα έπρεπε να είναι κατάλληλο. Σκέφτηκα διάφορα πιθανά ονόματα, αλλά κανένα δεν μου φαινόταν ταιριαστό.
Το όνομα της ιστοσελίδας, που επέλεξα, προήρθε εντελώς τυχαία. Εκείνη την εποχή η Μαρία είχε πάρει πολλά περιττά κιλά, με αποτέλεσμα η περιφέρειά της να έχει μεγαλώσει αρκετά. Ένα απόγευμα έπινα τσίπουρα με τον Σάκη και τον Γιώργο. Ερχόμενοι σε ευθυμία, αρχίσαμε να συζητάμε ποιο μέρος του σώματος, κάθε γυναίκας της παρέας, μας καύλωνε περισσότερο. Όταν έφτασε η σειρά της Μαρίας, εγώ και ο Σάκης προκρίναμε τις βυζάρες της, ως το πλέον καυλωτικό χαρακτηριστικό της. Η Νάντια, η Ελίνα και η Τασία έχουν στήθος κανονικού μεγέθους. Έτσι, το μεγάλο στήθος της Μαρίας την έκανε να ξεχωρίζει. Ο Γιώργος μας άφησε να εκφραστούμε, χωρίς να διακόψει. Όταν τελειώσαμε, σχολίασε ειρωνικά:
- “Είστε εντελώς μαλάκες. Ποιες βυζάρες και αρχίδια τούμπανα; Η κωλάθρα της Μαρίας είναι το σημαντικότερο προσόν της. Είναι για πολύ ξέσκισμα. Κρίμα που δεν μας την δίνει!”
Ο Γιώργος έπεσε διάνα! Και εγώ θεωρούσα ότι το καλύτερο σεξ, που προσφέρει η Μαρία, είναι το πρωκτικό. Εντάξει, ο κώλος της δεν ήταν ποτέ όμορφος. Ήταν όμως μεγάλος, στρογγυλός, σφριγηλός και, όπως υπογράμμισε και ο Γιώργος, για πολλά γαμήσια. Εξάλλου, η ιστοσελίδα προοριζόταν ακριβώς γι αυτό. Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να την ονομάσω “Η Κωλάθρα της Μαρίας”, μια επιλογή που αποδέχτηκε μεγάλο ατού για την ιστοσελίδα.
Το Κερασάκι στην Τούρτα
Πριν εφαρμόσω την ιδέα μου, δεν ήξερα εάν η ιστοσελίδα θα είχε επιτυχία. Με βάση την εμπειρία μου με τις αγγελίες από ερωτικές ιστοσελίδες και περιοδικά, ήμουν συγκρατημένα απαισιόδοξος. Ωστόσο, αν τελικά η ιδέα πετύχαινε, προβληματιζόμουν πώς θα διατηρούσα ζωντανές στο μυαλό μου τις μοναδικές εμπειρίες που θα βίωνα.
Οι εμπειρίες κάθε είδους μένουν για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μας, ως όμορφες ή άσκημες αναμνήσεις. Ωστόσο, οι αναμνήσεις σταδιακά ξεθωριάζουν και γίνονται όλο και πιο απόμακρες. Οπωσδήποτε, το ίδιο θα γινόταν και με τις εμπειρίες που θα βίωνα μέσω της ιστοσελίδας, κάτι που δεν ήθελα. Χρειαζόμουν, λοιπόν, ένα είδους “σουβενίρ” από τις εμπειρίες αυτές. Κάτι που να τις αναβιώνει, κρατώντας τις νωπές στο νου μου.
Τι θα μπορούσε, όμως, να είναι αυτό το “σουβενίρ”; Απέκλεισα εξαρχής την ιδέα να τραβάω φωτογραφίες ή βίντεο, κατά τις συνευρέσεις που θα διοργανώνονταν. Μια τέτοια απαίτηση θα μείωνε τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα, τους ενδιαφερόμενους. Επίσης, για λόγους αρχής, απέκλεισα την ιδέα να καταγράφω ηχητικά τις συνευρέσεις, χωρίς οι συμμετέχοντες να το γνωρίζουν.
Οι ανησυχίες μου αναφορικά με την φωτογράφηση ή την βιντεοσκόπηση των συνευρέσεων αποδείχτηκαν βάσιμες. Κάποια στιγμή, στις αρχές του 2010, θέλησα να γυρίσω μια μικρού μήκους ερασιτεχνική ταινία σεξ. Στην ταινία θα λάμβαναν μέρος η Μαρία, εγώ και δυο άτομα που θα εύρισκα μέσω της ιστοσελίδας. Παρά τις προσπάθειές μου, δεν κατάφερα να βρω ενδιαφερόμενους για συμμετοχή στην ταινία. Για λεπτομέρειες ανατρέξτε στην Υποενότητα 2010-2015 της Ενότητας ΓΑΜΟΣ.
Προβληματιζόμουν πάνω στο θέμα του “σουβενίρ”, όταν μου ήρθε μια έμπνευση. Τα περιοδικά σεξ της εποχής δημοσίευαν ερωτικές ιστορίες, πολλές από τις οποίες ήταν απίστευτες. Οι εμπειρίες που θα βίωνα θα ήταν εξίσου απίστευτες. Αν για καθεμιά από αυτές γραφόταν, από κάποιον συμμετέχοντα, η αντίστοιχη διήγηση σεξ, τα οφέλη θα ήταν πολλαπλά.
Σε προσωπικό επίπεδο, θα αποκτούσα το “σουβενίρ” από τις εμπειρίες που επιζητούσα. Οι ερωτικές ιστορίες θα έμεναν παντοτινά στο αρχείο μου και στο διαδίκτυο, επιτρέποντάς μου να ανατρέχω σε αυτές, όποτε επιθυμούσα. Επιπλέον, οι διηγήσεις σεξ αυτές θα αποτελούσαν μια ισχυρή τονωτική ένεση στην ματαιοδοξία και το ηθικό μου. Θα μου θύμιζαν σε πόσα καλά γαμήσια πήρα μέρος. Όσοι τις διάβαζαν και τις πίστευαν, θα με ζήλευαν για όσα έζησα, κάνοντας με έμμεσα να νιώθω ικανοποιημένος. Αλλά και εκείνοι που δεν θα τις πίστευαν, θα μου πρόσφεραν, χωρίς να το ξέρουν ικανοποίηση. Τα γαμήσια που έκανα ήταν τόσο μοναδικά, που σε κάποιους φαίνονταν απίστευτα. Τι θα μπορούσε να είναι πιο κολακευτικό για μένα;
Σε επίπεδο ιστοσελίδας, θα αποτελούσαν μια εξαιρετική προσθήκη. Οι ενδιαφερόμενοι επισκέπτες θα αποκτούσαν εικόνα για αυτό που ήθελα να βιώσω, ενώ οι μη ενδιαφερόμενοι θα εύρισκαν τουλάχιστον κάτι να διαβάσουν. Ακόμα, χάρις σε αυτές, θα μπορούσε να διαδοθεί η ιστοσελίδα, αυξάνοντας την γκάμα των ενδεχόμενων παρτενέρ. Τέλος, η απαίτηση κάποιος από τους συμμετέχοντες να γράψει την ερωτική ιστορία, θα απέτρεπε αρκετούς επιπόλαιους να εκδηλώσουν ενδιαφέρον. Η αποδοχή της απαίτησης θα ήταν σημάδι ότι ο ενδιαφερόμενος αναγνώριζε την προσφορά μου και είχε την πρόθεση και να την ανταποδώσει.
Με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα ότι οι προσδοκίες μου ευόδωσαν. Οι ερωτικές ιστορίες αποτέλεσαν το κερασάκι στην τούρτα της ιστοσελίδας, αυξάνοντας την επισκεψιμότητα και την αναγνωρισιμότητά της. Η έμπνευσή μου αποδείχτηκε εξαιρετικά επωφελής για μένα και την ιστοσελίδα, δικαιώνοντας την απόφασή μου να την δημιουργήσω.
Η Κωλάθρα της Μαρίας Στον Αέρα
Η ιστοσελίδα ήταν έτοιμη λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2005 και ενεργοποιήθηκε διαδικτυακά στις 27 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Βλέποντάς την στον υπολογιστή μου αισθάνθηκα πολύ περήφανος. Ήταν ένα ακατέργαστο διαμάντι, το οποίο έφτιαξα από το τίποτα. Ένιωθα αισιόδοξος ότι θα εξελισσόταν σε κάτι μοναδικό για τα Ελληνικά δεδομένα, κάτι που τελικά έγινε, με το παραπάνω.
Η αισιοδοξία μου ενισχυόταν από το γεγονός ότι είχε ήδη διοργανωθεί η πρώτη παρτούζα και είχε πάει καλύτερα από ότι περίμενα. Στην παρτούζα πήραν μέρος δυο άνδρες, που είχα γνωρίσει μέσω του περιοδικού ΟΚΜ. Την εποχή εκείνη ήταν το παλαιότερο και καλύτερο περιοδικό με ερωτικές αγγελίες και συνεχίζει ακόμα να εκδίδεται διαδικτυακά. Δεν έχω διαβάσει εδώ και μια δεκαπενταετία κάποιο τεύχος, αλλά το γεγονός ότι εκδίδεται από το 1996 λέει πολλά. Αν κάποιος επισκέπτης έχει άποψη για το σύγχρονο περιοδικό ερωτικών γνωριμιών ΟΚΜ, ας με ενημερώσει.
Η ιστοσελίδα έγινε δεκτή από το διαδικτυακό κοινό με απρόσμενη θερμότητα. Δεν έλειψαν βέβαια και τα “φαρμακόγλωσσα” σχόλια, όπως εκείνα του θέματος “Ο Κώλος της Μαρίας”, στο bourdella.com. Αλλά γενικά η ιστοσελίδα άρεσε και απέκτησε σταθερούς επισκέπτες, ξεπερνώντας τις 12.000 μοναδικές rεπισκέψεις.
Η Κωλάθρα της Μαρίας: Περίοδος Πρώτη
Η πενταετία 2005-2010 αποτέλεσε την πρώτη περίοδο λειτουργίας της ιστοσελίδας. Το χρονικό αυτό διάστημα οργάνωσα δώδεκα παρτούζες, από τις οποίες εννιά με σκληρό πρωκτικό σεξ. Οι διηγήσεις έχουν αναδημοσιευτεί στην Ενότητα “ΠΑΡΤΟΥΖΕΣ” του τμήματος “ΙΣΤΟΡΙΕΣ” και μπορείτε να τις διαβάσετε, όποτε το επιθυμείτε. Όπως θα διαπιστώσετε, πρόκειται για μοναδικές σεξουαλικές εμπειρίες, τις οποίες δεν θα ξεχάσω ποτέ.b
Κατά την πρώτη της περίοδο, η ιστοσελίδα ήταν γραμμένη σε απλή γλώσσα HTML, χωρίς εξελιγμένα χαρακτηριστικά. Φιλοξενούνταν στην διεύθυνση https://assofmaria.tripod.com/ του Tripod, έναν δωρεάν πάροχο, ο οποίος την κατέκλυζε με ενοχλητικές διαφημίσεις. Ακόμα και το ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ της ήταν εντελώς στοιχειώδες και λειτουργούσε σε εξωτερική ιστοσελίδα. Επρόκειτο για μια εντελώς ερασιτεχνική ιστοσελίδα, την οποία ο μέσος σημερινός επισκέπτης θα προσπερνούσε. Ωστόσο, για την εποχή της, ήταν πρωτοποριακή.
Όσους σκέφτονται να φτιάξουν δική τους ιστοσελίδα, τους συμβουλεύω να μείνουν μακριά από δωρεάν παρόχους. Προσφέρουν πολύ χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες και δεν είναι αξιόπιστοι. Επιπλέον, τοποθετούν διαφημίσεις και μηνύματά, που αλλοιώνουν το περιεχόμενο της ιστοσελίδας. Αντί να συνεργαστείτε με δωρεάν παρόχους, κάντε μια έρευνα στο Διαδίκτυο. Θα βρείτε ποιοτικούς παρόχους, σε πολύ προσιτές τιμές.
Η ιστοσελίδα εμπλουτιζόταν συνεχώς με τις ερωτικές ιστορίες από τις παρτούζες με σκληρό πρωκτικό σεξ που διοργανώνονταν. Επίσης, το 2008, κατόπιν επιθυμίας πολλών επισκεπτών, προστέθηκε ένα επιπλέον σετ με γυμνές φωτογραφίες της Μαρίας. Οι συνεχείς αυτές προσθήκες, έκαναν τους επισκέπτες να αγαπήσουν την ιστοσελίδα και να μας στέλνουν πολλά συγχαρητήρια μηνύματα.
Κατά το φθινόπωρο του 2009, η ιστοσελίδα αντιμετώπισε την πρώτη της κρίση. Από τον Μάρτιο του 2008, δεν είχαμε οργανώσει κάποια παρτούζα. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποιο βαθμό είχα χορτάσει την φαντασίωση και δεν ήμουν ιδιαίτερα θερμός να την ξαναζήσω. Έτσι έθεσα πολύ υψηλά στάνταρ για τους παρτενέρ, κάτι που οδήγησε την ιστοσελίδα σε μια στασιμότητα. Την δύσκολη στιγμή εκείνη, το tripod διέγραψε το περιεχόμενό της ιστοσελίδας, χωρίς προειδοποίηση. Κάποιος είχε κάνει καταγγελία για άσεμνο περιεχόμενο και το tripod την έκανε δεκτή. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Μετά την διαγραφή της, άφησα την ιστοσελίδα κενή και δεν είχα σκοπό να την επαναδημοσιεύσω. Όμως, έλαβα πάνω από 150 μηνύματα με παρακλήσεις σταθερών επισκεπτών να ξαναβγάλω την ιστοσελίδα στον αέρα. Επιπλέον, ενδόμυχα, γούσταρα να λαμβάνω επαίνους για την ιστοσελίδα και αισχρά σχόλια για την Μαρία. Έτσι, αναθεώρησα. Επαναδημοσίευσα στην ιστοσελίδα, με νέα διαδικτυακή διεύθυνση, σε έναν καλό και φθηνό πάροχο, ο οποίος τώρα έχει κλείσει. Στο tripod, έβαλα μια απλή ανακατεύθυνση στην νέα διεύθυνση της σελίδας, η οποία είναι ακόμα σε ισχύ.
Η ιστοσελίδα παρέμεινε στάσιμη μεν, αλλά ενεργή, μέχρι τα μέσα του 2010. Τότε αποφασίσαμε με την Μαρία να της δώσουμε άλλο προσανατολισμό. Η πρώτη περίοδος της ιστοσελίδας ολοκληρώθηκε, δίνοντας τη θέση της σε μια δεύτερη, εξίσου επιτυχημένη περίοδο. Η δεύτερη αυτή περίοδος περιγράφεται αναλυτικά στην Υποενότητα 2010-2015.
Συλλογή Πουτσαράδων
Πολλοί επισκέπτες, διαβάζοντας τα παραπάνω, ίσως να θεωρούν ότι η Μαρία έχει αδικηθεί από τη όλη συμφωνία. Αναγνωρίζω ότι πολλές από τις εμπειρίες που βιώσαμε, μέσω της ιστοσελίδας, ήταν επώδυνες και ακόμα περισσότερες υποτιμητικές γι αυτήν. Παραδέχομαι, επίσης, ότι υπήρξαν φορές που μετά από την εμπειρία δεν μπορούσε να καθίσει, εξαιτίας του πρωκτικού σεξ. Μάλιστα σε δυο περιστάσεις έβγαζε αίμα από τον πρωκτό, μέχρι και την επόμενη της εμπειρίας ημέρα. Ωστόσο, πιστεύω ότι η Μαρία αποζημιώθηκε στο έπακρο από την εμπλοκή της με την ιστοσελίδα.
Το βασικότερο προσωπικό πρόβλημα της Μαρίας, εκείνη την περίοδο, ήταν το σεξ. Παρότι η ποιότητα και η ποσότητα του σεξ που βίωνε θα έπρεπε να είναι υπεραρκετές, ήθελε ακόμα περισσότερο. Λίγοι σύζυγοι θα επέτρεπαν στη σύζυγό τους να έχει σεξουαλικές επαφές με τρίτους. Ακόμα λιγότεροι, μετρημένοι στα δάκτυλα, θα της επέτρεπαν οι επαφές αυτές να είναι ανεξάρτητες και ανεξέλεγκτες από αυτόν. Και εγώ ήμουν ένας από αυτούς. Συνεπώς, το αντάλλαγμα για τη συμμετοχή της στη φαντασίωσή μου ήταν παραπάνω από γενναιόδωρο.
Χάρις στα μηνύματα που λαμβάναμε μέσω της ιστοσελίδας, η Μαρία μπόρεσε να γνωρίσει και να διατηρεί σχέσεις με πολλούς προικισμένους και εξαιρετικούς στο σεξ άνδρες. Σταδιακά, έφτιαξε τη δική της “συλλογή” από πουτσαράδες, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να την ικανοποιήσουν όποτε ήθελε. Έχοντας πάρει μέρος ως τρίτος, ως τέταρτος και ως πέμπτος (ναι, σωστά διαβάσατε), σε κάποιες από τις συνευρέσεις της, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι πέρναγε υπέροχα. Τη συλλογή αυτή, την οποία ανανεώνει σταθερά, διατηρεί μέχρι σήμερα (2023) και σκοπεύει να την κρατήσει όσο μπορεί περισσότερο. Άρα, η Μαρία δεν αδικήθηκε από την συμφωνία, εξ’ ου και μέχρι σήμερα δεν έχει εκφράσει το παραμικρό παράπονο...
Η Κρίση του 2008-2009
Η πρώτη περίοδος της ιστοσελίδας σημαδεύτηκε από την βαριά δημοσιονομική κρίση του 2008-2009. Ευτυχώς, η παρέα είχε προετοιμαστεί γι αυτήν, χάρις μιας σειράς ευνοϊκών περιστάσεων και έγκαιρων προειδοποιήσεων.
Το πρώτο καμπανάκι προήλθε από τον κο Πέτρου, όταν τον επισκέφτηκα στο Διδυμότειχο, λίγο μετά το Πάσχα του 2007. Ακολούθησε ο κος Μάνος, ο οποίος προειδοποίησε συναφώς την Μαρία και την Νάντια, γύρω το φθινόπωρο του 2007. Οι προειδοποιήσεις αυτές επιβεβαιώθηκαν μέσω εσωτερικής πληροφόρησης των υπολοίπων της παρέας, από την Τράπεζα όπου εργάζονταν. Αλλά και η εμπειρία ζωής, που είχαμε πια αποκτήσει, μας έκανε να διαβλέπουμε ότι η οικονομική λαίλαπα πλησίαζε. Καταλαβαίναμε ότι η υπερκατανάλωση που χαρακτήριζε την Ελληνική Οικονομία και συντηρείτο από τον άκρατο δανεισμό, δεν μπορούσε να συνεχιστεί.
Ο κος Πέτρου ήταν ο μέντοράς μου στην πρώτη μου δουλειά, ως φαντάρος στο Διδυμότειχο. Αποτέλεσε επαγγελματικό πρότυπο για μένα, χάρις στις γνώσεις, στην οξυδέρκεια και την ψυχική του ευγένεια. Για λεπτομέρειες αναφορικά με την σχέση και τη συνεργασία μου με τον κο Πέτρου, αλλά και για τις προειδοποιήσεις του, ανατρέξτε στο ΜΕΡΟΣ 4 της Ενότητας ΚΩΣΤΑΣ.
Οι εξελίξεις επέτασσαν να λάβουμε έγκαιρα μέτρα για την αντιμετώπιση της επερχόμενης κρίσης. Αντιδράσαμε άμεσα και συντονισμένα, με αποτέλεσμα τελικά η κρίση να μας καταστήσει ισχυρότερους οικονομικά και πιο ενωμένους ψυχικά. Ανάλογα μέτρα, ύστερα από δική μας επιμονή, έλαβαν ο Δημήτρης, ο αδερφός μου και ο αδερφός της Μαρίας. Αυτή είναι η αξία των ισχυρών φιλικών και οικογενειακών δεσμών: Επιτρέπει την αντιμετώπιση οποιασδήποτε δυσχερούς κατάστασης, μέσω της συνεργασίας και της αλληλεγγύης.
Αμφιταλαντευόμουν αν θα ήταν σκόπιμο να αναφερθώ πιο λεπτομερώς στα μέτρα που λάβαμε. Στο τέλος αποφάσισα να το κάνω. Έκρινα χρήσιμο, για την δική μου ψυχική ανάταση, να ανασκοπήσω αυτήν την περίοδο, η οποία με έφερε ακόμα πιο κοντά με την παρέα. Η συμβολή της στη ζωή μου υπήρξε ανεκτίμητη και η τύχη να αποτελώ μέρος της θεόσταλτη. Αν δεν ενδιαφέρεστε για τις λεπτομέρειες αυτές, μεταπηδήστε κατευθείαν στη Ερωτική Ιστορία ΤΡΙΟ ΜΕ ΜΑΥΡΗ ΑΡΑΠΙΝΑ παρακάτω.
Μέτρα Κατά Της Κρίσης
Οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις που λαμβάναμε, ως παρέα, για την κρίση ήταν ότι δεν θα είχε ακραίες επιπτώσεις. Παραταύτα, αποφασίσαμε να λάβουμε ισχυρά μέτρα, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε, ακόμα και την χειρότερη έκβαση της κρίσης. Είχαμε παιδιά, υποχρεώσεις και ήμασταν συνηθισμένοι σε μια ποιοτική ζωή. Δεν θέλαμε, λοιπόν, να πάρουμε το παραμικρό ρίσκο.
Αναδιάρθρωση Επενδύσεων
Η αναδιάρθρωση των Επενδύσεων μας βασίστηκε 100% στις συμβουλές του Πέτρου και του κου Μάνου. Παρά τις γνώσεις περί Οικονομικών της παρέας, δεν είχαμε την εμπειρία να πάρουμε τις κατάλληλες αποφάσεις για την περίσταση. Βασιστήκαμε, λοιπόν, σε έμπειρους και αξιόπιστους ανθρώπους, που διάθεταν γνώσεις και πληροφόρηση επί του θέματος.
Ο κος Πέτρου μας συμβούλευσε να πουλήσουμε όσα ακίνητα γινόταν και να μεταφέρουμε στο εξωτερικό όσα χρήματα μπορούσαμε. Έκρινε ότι οι τιμές των ακινήτων με την κρίση θα ξεφούσκωναν και ότι η κρίση θα έπληττε το Ευρώ. Δεν ήταν σε θέση να μας δώσει πιο συγκεκριμένες κατευθύνσεις, αλλά οι προτροπές του μας έδειξαν το σωστό δρόμο.
Ο κος Μάνος μας έδωσε τις ίδιες σχεδόν κατευθύνσεις, αλλά ήταν πιο συγκεκριμένος. Μας συμβούλευσε να μετατρέψουμε τα κεφάλαιά μας σε Ελβετικό Φράγκο και να τα μεταφέρουμε σε Ελβετική Τράπεζα. Ακόμα μας προέτρεψε να πουλήσουμε τα παλιά μας ακίνητα και να διατηρήσουμε ένα ποσό μετρητών σε τραπεζική θυρίδα. Τέλος, μας είπε το υπόλοιπο κάθε λογαριασμού σε Ελληνικές Τράπεζες, να μην υπερβαίνει το εγγυημένο όριο των 100.000 Ευρώ.
Η πώληση των ακινήτων και η επένδυση σε Ελβετικά Φράγκα ήταν οι τελευταίες συμβουλές που μας έδωσε ο κος Μάνος. Το φθινόπωρο του 2009 απεβίωσε αιφνίδια, εξαιτίας εγκεφαλικού επεισοδίου. Η Μαρία και η Νάντια στεναχωρήθηκαν όταν έμαθαν για τον θάνατό του, παρά τις άσκημες εμπειρίες που είχαν μαζί του. Πήγαν και στην κηδεία του. Προσωπικά είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μια, τα ανώμαλα πάθη του ταλαιπώρησαν σωματικά και ψυχικά τις δυο γυναίκες της ζωής μου. Από την άλλη τις συμπαθούσε, ίσως ακόμα και να τις αγαπούσε, ενώ συνέβαλλε σημαντικά στην οικονομική ευμάρεια της παρέας. Όπως και να έχει, δεν είμαι εγώ αρμόδιος να τον καταδικάσω ή να τον συγχωρήσω. Ας κριθεί από τον Θεό, αν φυσικά υπάρχει, όπως θα κριθούμε κάποτε όλοι μας...
Δυο άνθρωποι της πιάτσας παρείχαν σχεδόν πανομοιότυπες συμβουλές. Δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία ότι έπρεπε να τις ακολουθήσουμε κατά γράμμα και αυτό ακριβώς κάναμε. Οι κατευθύνσεις τους αποδείχτηκαν εξαιρετικά επικερδείς.
Στα επόμενα χρόνια η αξία των ακινήτων συρρικνώθηκε δραματικά. Αυτό μας επέτρεψε, με το υψηλό αντίτιμο που είχαμε εισπράξει, να αντικαταστήσουμε αργότερα τα ακίνητα που πουλήσαμε, με νεώτερα, σε καλύτερες περιοχές. Επίσης, μπορέσαμε να αγοράσουμε σε τιμή ευκαιρίας οικοδομήσιμα οικόπεδα εντός περιοχών που σήμερα έχει πάει το Μετρό. Τα οικόπεδα αυτά έχουν πάρει μεγάλη αξία και τα παιδιά μας θα μπορέσουν, αξιοποιώντας τα, να ζήσουν άνετα.
Επιπρόσθετα, το Ευρώ, κατά την δεκαετία 2010-2020, υποτιμήθηκε σημαντικά έναντι του Ελβετικού Φράγκου. Έτσι, η μετατροπή των κεφαλαίων μας σε Ελβετικό Φράγκο, τους έδωσε υψηλή υπεραξία. Ήταν μια κίνηση, στην οποία προσωπικά δεν θα σκεφτόμουν να προβώ, ειδικά την περίοδο εκείνη. Τότε όλοι πίστευαν ότι το Ελβετικό Φράγκο θα παραμείνει ασθενέστερο από το Ευρώ. Γι αυτό και πολλοί έπαιρναν δάνεια με ρήτρα Ελβετικού Φράγκου, κάτι που αποδείχθηκε ολέθρια επιλογή.
Τέλος, η τοποθέτηση μετρητών σε θυρίδα μας πρόσφερε ασφάλεια. Αν η κρίση αποκτούσε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, θα μπορούσαμε να τα μεταφέρουμε σταδιακά σπίτι μας. Έτσι, θα ήμασταν σε θέση να καλύπτουμε τις υποχρεώσεις μας. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δεν χρειάστηκε. Όμως, όταν επιβλήθηκε, επί ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, περιορισμός στις αναλήψεις, τα μετρητά αυτά αποδείχθηκαν χρήσιμα. Αξιοποιώντας τα σε μια περίοδο που η αγορά διψούσε για μετρητά, πετυχαίναμε καλύτερες τιμές σε πολλές δοσοληψίες.
Επαγγελματικός Αναπροσανατολισμός
Για τις επενδυτικές κινήσεις της παρέας υπήρχαν οι κατευθύνσεις του κου Πέτρου και του κου Μάνου. Για τις επαγγελματικές μας, όμως, κινήσεις έπρεπε να αποφασίσουμε μόνοι μας. Οι επιλογές μας θα καθόριζαν το επαγγελματικό μας μέλλον και έπρεπε γίνουν ύστερα από πολλή περίσκεψη.
Η Μαρία και η Νάντια ήταν εξασφαλισμένες. Το ιδιωτικό σχολείο όπου εργάζονταν ήταν από τότε αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Παιδείας. Ακόμα και αν έκλεινε, θα διορίζονταν αυτόματα στο Δημόσιο. Δεν είχαν, λοιπόν, τίποτα να φοβηθούν. Όμως, οι υπόλοιποι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, έπρεπε να προφυλάξουμε την επαγγελματική μας κατάσταση.
α) Η Νάντια και η Ελίνα
Οι δυο αδερφές είχαν κουραστεί να εργάζονται στην Τράπεζα. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες και το ωράριο εξαντλητικό. Μπορεί θεωρητικά να ήταν οκτάωρο, αλλά πρακτικά ξεπερνούσε τις εννέα ώρες. Επιπλέον, οι ρυθμοί εργασίας ήταν φρενήρεις, ενώ μετά τη δουλειά είχαν και τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις. Αν συνυπολογιστεί δε και το γεγονός ότι είχαν πια σαρανταρίσει, η κούρασή τους ήταν απόλυτα κατανοητή.
Στο παραπάνω πλαίσιο, από το 2007, συμμετείχαν σε όσες εξετάσεις του ΑΣΕΠ μπορούσαν, ώστε να διοριστούν στο Δημόσιο. Ωστόσο, η προσπάθειά τους δεν ήταν μεθοδική. Μελετούσαν περιστασιακά και χωρίς να επικεντρώνονται στο σκοπό. Όμως, η απειλή της επερχόμενης κρίσης τις κινητοποίησε. Αν οι Τράπεζες αποφάσιζαν να μειώσουν προσωπικό, κινδύνευαν να μείνουν άνεργες, με μικρές πιθανότητες εύρεσης νέας εργασίας. Έτσι, σοβαρεύτηκαν και άρχισαν να προετοιμάζονται συστηματικά. Ως και σε απογευματινό φροντιστήριο γράφτηκαν για να τα καταφέρουν.
Τελικά, στις αρχές του 2009, η Νάντια και η Ελίνα κρίθηκαν από τον ΑΣΕΠ διοριστέες. Δυστυχώς, όμως, το Δημόσιο δεν τις διόριζε και έτσι συνέχισαν να εργάζονται στην Τράπεζα. Ωστόσο, η κωλυσιεργία αυτή του Δημοσίου τους βγήκε σε καλό. Το 2011 η Τράπεζα, στην οποία εργάζονταν, εφάρμοσε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, στο οποίο εντάχθηκαν η Νάντια και η Ελίνα. Έτσι, αποζημιώθηκαν πολύ καλά από την Τράπεζα και γράφτηκαν στον ΟΑΕΔ, μέχρι που τελικά διορίστηκαν στο Δημόσιο. Η τύχη τις ευνόησε. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν, χωρίς να τους λείψει το εισόδημα και επιπλέον εισέπραξαν και πολύ καλή αποζημίωση.
Η Νάντια και η Ελίνα συνεχίζουν ακόμα να εργάζονται στο Δημόσιο. Παρά τις σχετικά χαμηλές απολαβές τους. είναι ευχαριστημένες. Η δουλειά είναι εύκολη και οι ρυθμοί χαλαροί. Μπορούν να φεύγουν όποτε θέλουν νωρίτερα ή να πετάγονται εντός ωραρίου για δουλειές ή ψώνια. Περνάνε καλά, περιμένοντας να πάρουν τη σύνταξή τους.
β) Ο Σάκης και ο Γιώργος
Ο Σάκης και ο Γιώργος βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Με δεδομένο ότι η Νάντια και η Ελίνα προσπαθούσαν να αποχωρήσουν από την Τράπεζα, εκείνοι παρέμεναν εγκλωβισμένοι. Δεν ήταν συνετό να αποχωρήσουν και οι τέσσερεις ταυτόχρονα, χωρίς ούτε την παραμικρή διαφαινόμενη επαγγελματική προοπτική. Έτσι, ήταν αναγκασμένοι να παραμείνουν στην Τράπεζα. Παρότι ανησυχούσαν κάπως για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της κρίσης, παρέμεναν σχετικά ήρεμοι. Η Τράπεζα όπου εργάζονταν ήταν από τις ισχυρές, συνεπώς ήταν συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι θα άντεχε τις πιέσεις της κρίσης.
Καταλαβαίνοντας, ωστόσο, ότι έπρεπε να είναι όσο πιο εξασφαλισμένοι γινόταν, ο Σάκης και ο Γιώργος αποφάσισαν να ενεργήσουν πονηρά. Έτσι, άρχισαν να εγκρίνουν, με το αζημίωτο εννοείται, αρκετά δάνεια, χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις. Με τον τρόπο αυτό δημιούργησαν ένα κεφάλαιο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επιχειρηματικά, σε περίπτωση που έμεναν άνεργοι. Το κεφάλαιο αυτό τελικά αξιοποιήθηκε το 2013, όταν αποχώρησαν και εκείνοι με εθελουσία από την Τράπεζα. Περισσότερα επί αυτού θα αναφερθούν στην Υποενότητα 2010-2015.
γ) Από Αφεντικό Υπάλληλος
Η επιχείρησή μου, η οποία πήγαινε μέχρι τότε καλά, έπρεπε να κλείσει, αφού εξαρτιόταν, σε μεγάλο βαθμό, από το Δημόσιο. Σε συνθήκες έντονης κρίσης, με δραστικό περιορισμό των δημοσίων δαπανών, η επιχείρηση δεν θα ήταν βιώσιμη. Ξεκίνησα, λοιπόν, μεθοδικά να ολοκληρώνω τα ενεργά συμβόλαια, με Δημόσιο και ιδιώτες πελάτες.
Ο μεγάλος μου φόβος ήταν μήπως το Δημόσιο πάγωνε κάποια στιγμή τις πληρωμές. Έδωσα, λοιπόν, προτεραιότητα στα δικά του συμβόλαια, χωρίς να αμελήσω και τους ιδιώτες. Για να πληρωθώ όσο πιο σύντομα γινόταν, χρειάστηκε να κάνω σημαντικές εκπτώσεις και να λαδώσω μερικούς αρμοδίους. Απαιτήθηκε, επίσης, να δώσω ισχυρά οικονομικά κίνητρα στους δυο μου υπαλλήλους, ώστε να συνεχίσουν να εργάζονται αποδοτικά, μέχρι το τέλος. Μοιραία, έχασα αρκετά χρήματα, αλλά το τελικό ποσό που μου απέμεινε ήταν πολύ ικανοποιητικό. Περί τα τέλη του Οκτωβρίου του 2009, η επιχείρηση μου είχε κλείσει. Στεναχωρήθηκα πολύ, καθώς την είχα δημιουργήσει από το μηδέν και είχα δουλέψει σκληρά για να την φτάσω σε κάποιο επίπεδο. Ήταν όμως ένα αναγκαίο κακό.
Όντας άνεργος, ξεκίνησα να μοιράζω βιογραφικά, αναζητώντας κάποια σχετικά σίγουρη θέση εργασίας. Δεν είχα ανταπόκριση, πέρα από μερικές προτάσεις για θέσεις με χαμηλό μισθό και εξοντωτικό ωράριο. Είχα αρχίσει να απελπίζομαι, όταν ο Σάκης μου έδωσε διέξοδο. Μια μεσαία επιχείρηση είχε κάνει αίτηση, στην Τράπεζα όπου εργαζόταν, για ένα υψηλό δάνειο. Η επιχείρηση, ύστερα από έλεγχο που έκανε ο Σάκης, ήταν υγιής και είχε σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα. Καθώς οι μέτοχοι βιάζονταν να εγκριθεί το δάνειο, ο Σάκης προσφέρθηκε να το επισπεύσει, με αντάλλαγμα την πρόσληψή μου. Η πρόταση που μου έκανε η εταιρεία ήταν αρκετά ελκυστική και έτσι άρχισα να εργάζομαι σε αυτήν. Παρέμεινα μέχρι τις αρχές του 2016, που έφτιαξα την δεύτερή μου επιχείρηση, την οποία διατηρώ μέχρι σήμερα.
Η Παρέα και η Κρίση
Η οικονομική κρίση του 2008-2009 είχε καταστροφικές συνέπειες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Το εισόδημα του μέσου Έλληνα σχεδόν υποδιπλασιάστηκε. Πολλές επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν, οδηγώντας σε μακροχρόνια ανεργία τους πρώην υπαλλήλους τους. Η φορολογία αυξήθηκε κατακόρυφα, ενώ οι εργασιακές συνθήκες έγιναν δυσμενέστερες. Έτσι, η κρίση σημάδεψε ανεξίτηλα όσους τη βίωσαν, αλλά και την Ελληνική Ιστορία, εξαιτίας του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού της αντίκτυπου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε κρίση ως φαινόμενο είναι τρομακτικό και συνεπώς απευκταίο. Όμως, μια κρίση μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία. Η κρίση συσπειρώνει και κινητοποιεί. Έτσι, αποτελεί αφορμή για τον ανασχεδιασμό και την αναπροσαρμογή των επιλογών και της στρατηγικής κάθε πολίτη, επιχείρησης και οργανισμού. Μπορεί, λοιπόν, αντί για τον όλεθρο να φέρει την αναγέννηση. Αυτό δεν είναι φυσικά εύκολο, αλλά ούτε και αδύνατο.
Για την ζωή της παρέα η κρίση του 2008-2009 επέδρασε θετικά. Μας έβγαλε από τη ραθυμία της ψεύτικης ευζωίας, κάνοντάς μας να συνεργαστούμε, αξιοποιώντας τα ταλέντα και τις γνωριμίες μας. Έτσι, η κρίση, όχι απλώς δεν μας άγγιξε, αλλά μας ισχυροποίησε. Μπορέσαμε να βελτιώσουμε μακροπρόθεσμα την ποιότητα της ζωής μας και να αυξήσουμε την περιουσία μας. Για το επίτευγμα αυτό είμαι, νομίζω δικαιολογημένα, περήφανος.
Το γεγονός ότι η παρέα κατάφερε να βγει από την κρίση πιο ενωμένη ψυχικά, πιο ευτυχισμένη πρακτικά και πιο πλούσια υλικά αποτελεί τρανή απόδειξη της αξίας της. Παραμείναμε ενωμένοι, συνεργαστήκαμε χωρίς ανταγωνιστική διάθεση και βγήκαμε νικητές. Σε αυτό ομολογουμένως βοήθησαν πολύ οι γνωριμίες μας. Αλλά χωρίς τους ισχυρούς δεσμούς μας, οι συμβουλές και η βοήθεια των γνωριμιών μας, θα έπεφταν στο κενό. Θεωρώ, λοιπόν, την μοναδική σχέση της παρέας γόνιμη και παραγωγική, από κάθε άποψη.
Ερωτική Ιστορία Τρίο με Μαύρη Αραπίνα
Είναι σε όλους γνωστό το στερεότυπο, που αφορά στα σωματικά προσόντα και στις σεξουαλικές επιδόσεις των μαύρων ανδρών: Ο αράπης έχει τεράστια πούτσα, με την οποία γαμάει παρατεταμένα και σκληρά. Πρόκειται για ένα διεθνές στερεότυπο, που υπάρχει από παλιά. Το γαμήσι λευκής με μαύρο αποτελεί φετίχ για πολλούς. Γι αυτό οι διεθνείς ιστοσελίδες με ταινίες πορνό, όπως το PornHub ή το xHamster, προβάλουν το σεξ με μαύρους αράπηδες. Ακόμα και Ελληνίδες πορνοστάρ, όπως η Τζούλια Αλεξανδράτου, έχουν γυρίσει σκηνές σεξ με αραπάδες. Πέρα, όμως, από την βιομηχανία porn sex, το σεξ με μαύρους έχει εμπνεύσει και την ερωτική λογοτεχνία. Πράγματι, υπάρχουν ερωτικές ιστορίες, για σεξ με μαύρο αράπη, στα περισσότερα Ελληνικά σάιτ με διηγήσεις σεξ. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε εύκολα, επισκεπτόμενοι το xstream, το erotikes istories ή το flock.
Από την άλλη μεριά, για τις μαύρες αραπίνες, δεν έχει προκύψει κάποιο αντίστοιχο θετικό ή αρνητικό σεξουαλικό στερεότυπο, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Πέρα από το γνωστό τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη, που κάνει λόγο για “Αραπίνες Μαύρες Ερωτιάρες”, λίγες είναι οι συναφείς αναφορές. Κάνοντας μια έρευνα στο διαδίκτυο για ερωτικές ιστορίες σεξ με αραπίνα, εντόπισα μόνο μια, στο erotikes istories.
Προσωπικά, από μικρός είχα την περιέργεια να κάνω σεξ με μια μαύρη αραπίνα. Δεν προσπάθησα να κυνηγήσω την ικανοποίηση της επιθυμίας αυτής, καθώς ήμουν υπερπλήρης από σεξουαλικής πλευράς. Επιπλέον, ήξερα ότι οι γυναίκες της παρέας δεν θα δέχονταν συμμετοχή μαύρων ανδρών ή γυναικών στις ερωτικές δραστηριότητες της παρέας. Η επιθυμία μου λοιπόν έμενε ανικανοποίητη. Ορισμένες τυχαίες περιστάσεις, ωστόσο, μου επέτρεψαν να την ικανοποιήσω, μέσω ενός τρίο με τον κολλητό μου φίλο Δημήτρη.
Γνωριμία Με Την Τόπουε
Το 2006 είχε αποδειχτεί για μένα πολύ πετυχημένη χρονιά, από όλες τις απόψεις. Η επιχείρησή μου πήγαινε ανέλπιστα καλά και είχα υπερπλήρη κοινωνική και ερωτική ζωή. Τα παιδιά ήταν ακόμα στο Δημοτικό και δεν είχαν τόσο πολλές υποχρεώσεις. Οι γονείς μου, παρά το γεγονός ότι είχαν πια γεράσει, ήταν υγιείς και ευτυχισμένοι. Το ίδιο και τα πεθερικά μου, αλλά και οι υπόλοιποι γονείς της παρέας. Όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν και η κρίση ήταν ακόμα μακριά. Απολάμβανα, λοιπόν, την ζωή και ήμουν ευχαριστημένος από τις εξελίξεις.
Η Καθημερινή Ρουτίνα
Ως έδρα της επιχείρησης μου είχα νοικιάσει ένα κατάστημα στην Αχαρνών, το οποίο μετέτρεψα σε γραφεία. Επέλεξα την περιοχή αυτή επειδή τότε δεν είχε ακόμα υποβαθμιστεί τόσο πολύ. Ήταν σχετικά καθαρή και περιποιημένη, με αρκετά αναπτυγμένη τοπική αγορά και μπόλικα συμπαθητικά μέρη για καφέ ή φαγητό. Υπήρχε ικανοποιητική κίνηση αγοραστικού κοινού και επιχειρηματική δραστηριότητα. Παράλληλα, τα ενοίκια στην γειτονιά ήταν λογικά, τα επαγγελματικά ακίνητα σε ευπρεπή κατάσταση και η συγκοινωνία πολύ τακτική. Ήταν η ιδανική περιοχή έδρας για μια μικρή επιχείρηση.
Η καθημερινή μου ρουτίνα ήταν συγκεκριμένη. Πήγαινα στα γραφεία γύρω στις επτά και μισή το πρωί, έπινα ένα καφέ και οργάνωνα στο μυαλό μου την ημέρα. Οι δυο μου υπάλληλοι, ο Στέλιος και η Δέσποινα, έρχονταν κατά τις οκτώ, συντονιζόμασταν και ξεκινούσαμε την δουλειά. Εγώ αναλάμβανα κυρίως συναντήσεις με ενδιαφερόμενους νέους πελάτες και σημαντικούς υφιστάμενους, ενώ ο Στέλιος εξυπηρετούσε τους υπόλοιπους. Η Δέσποινα έμενε συνήθως στο γραφείο, για να απαντάει στα τηλέφωνα, να διεκπεραιώνει την γραφειοκρατεία και να μας υποστηρίζει όποτε χρειαζόταν.
Υπήρχαν μέρες που είχαμε πολλή δουλειά και άλλες, ιδίως τα καλοκαίρια, που είχαμε λιγότερη. Συνήθως, η δουλειά ήταν τόση που έβγαινε μεν εντός του ωραρίου, αλλά με κάποιο τρέξιμο. Που και που τύχαιναν έκτακτες απογευματινές υποχρεώσεις, τις οποίες ρύθμιζα εγώ, ώστε να μην πληρώνω υπερωρίες. Η συνεργασία με τον Στέλιο και την Δέσποινα ήταν ομαλή. Δεν αντιμετώπιζα προβλήματα συμπεριφοράς ή αποδοτικότητας, αλλά μου ζήταγαν συχνά μπόνους και κάθε τόσο αυξήσεις μισθού. Τις περισσότερες φορές τους έκανα τη χάρη, αλλά αύξανα παράλληλα, σε λογικά πάντα πλαίσια, τις απαιτήσεις μου. Έτσι, τους κρατούσα αρκετά ευχαριστημένους για να αποδίδουν σε βαθμό που οι αυξήσεις και τα μπόνους να υπερκαλύπτονται από την εργασία τους.
Μια Μοναχική Γυναίκα
Εκτός αν τύχαινε τα ραντεβού μου να ήταν κοντά στο σπίτι, το μεσημεράκι γευμάτιζα σε ένα μαγέρικο της Αχαρνών. Λεγόταν “Γιάννης” και ήταν από τότε παλιό στην περιοχή. Πρόσφερε μεγάλη ποικιλία ποιοτικών μαγειρευτών φαγητών, σε πολύ καλές τιμές, γι αυτό και λειτουργεί ακόμα και σήμερα. Είχε πάντα πολλούς πελάτες, αρκετοί από τους οποίους ήταν σταθεροί. Με δυο-τρεις από αυτούς είχα γνωριστεί και, όποτε τύχαινε να συμπέσουν τα γεύματά μας, καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι. Το μεσημεριανό γεύμα στον “Γιάννη” ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη δουλειά, που περίμενα κάθε μέρα με ανυπομονησία.
Στο μαγέρικο ερχόταν συχνά και μια μαύρη γυναίκα. Φαινόταν να έχει ηλικία γύρω στα 35 έτη. Το ντύσιμό της ήταν απλό, αλλά προσεγμένο, με ρούχα που φαίνονταν ποιοτικά. Το σώμα της δεν ήταν γυμνασμένο, αλλά ούτε και παρατημένο. Ήταν λίγο ψηλότερη από το μέσο όρο, με φαρδιές πλάτες, μεσαίο μέγεθος στήθος, σχεδόν επίπεδη κοιλιά και σχετικά μεγάλη λεκάνη. Το δέρμα της είχε πολύ σκούρα μαύρη απόχρωση και το πρόσωπό της ήταν κάπως τραχύ, αλλά όχι εντελώς ακαλαίσθητο. Αντίθετα, στο υπόλοιπο σώμα, το δέρμα ήταν μάλλον λείο και περιποιημένο. Παρότι μαύρη γυναίκα, τα χείλη της δεν ήταν υπερβολικά μεγάλα. Κατά τα άλλα, είχε τα τυπικά χαρακτηριστικά των μαύρων γυναικών: Μαύρα μάτια, φαρδύ μέτωπο και σγουρά μακριά μαύρα μαλλιά. Συνολικά, επρόκειτο για μια εμφανίσιμη εξωτερικά αραπίνα. Ίσως, όχι τόσο όμορφη που να γεννά ενθουσιασμό, αλλά σίγουρα αρκετά παρουσιάσιμη, ώστε να κεντρίζει το ενδιαφέρον των ανδρών.
Καθόταν πάντα μόνη και γευμάτιζε συνήθως σιωπηλά, χαμένη στις σκέψεις της. Όποτε κάποιο γκαρσόνι ή θαμώνας την έκανε κάποια ερώτηση, απαντούσε χαμογελαστά και ευγενικά, αλλά κοφτά και σύντομα. Δεν έδινε δικαιώματα για φλερτ και γενικά απέπνεε την εικόνα μιας εσωστρεφούς και μοναχικής γυναίκας. Αυτό της έδινε έναν αέρα μυστηρίου, που σε συνδυασμό με την ευπαρουσίαστη εξωτερική της εμφάνιση, την καθιστούσε θελκτική ως γυναίκα.
Στο Τραπέζι Μου
Ένα μεσημέρι επισκέφτηκα, όπως συνήθως, τον “Γιάννη”. Το μαγέρικο ήταν πλήρες. Ευτυχώς, λίγο αφότου έφτασα, άδειασε ένα τραπέζι και κάθισα εκεί. Ο θόρυβος από τις συζητήσεις των θαμώνων και τις παραγγελίες των γκαρσονιών στον πάγκο ήταν ενοχλητικά έντονος. Προς στιγμή σκέφτηκα να αποχωρήσω, αλλά πεινούσα τόσο που δεν το έκανα. Άνοιξα την εφημερίδα μου και περίμενα να έρθει κάποιο γκαρσόνι.
Λίγο αργότερα, άκουσα την ευγενική φωνή του Γιώργου, ενός φοιτητή, που εργαζόταν στον “Γιάννη”, σαν γκαρσόνι.
- “Συγνώμη κ. Κώστα…”
Σήκωσα το βλέμμα μου, ο Γιώργος μου χαμογελούσε αμήχανα. Δίπλα του βρισκόταν η μαύρη γυναίκα, για την οποία έκανα λόγο προηγουμένως.
- “Εεπ, καλησπέρα Γιώργο. Πολύ φασαρία σήμερα….”
- “Ναι, κ. Κώστα. Ήρθαν δυο πούλμαν από επαρχία για κάποια εκδήλωση. Τους σύστησαν το μαγαζί και ήρθαν.”
- “Έχουν περισσέψει φαγητά;”
- “Μένουν κάποια πιάτα, θα σας πω. Αλλά πρώτα, μπορώ να σας ζητήσω μια χάρη;”
- “Φυσικά Γιώργο, τι θες;”
- “Να, επειδή είμαστε πλήρεις και θα πάρει χρόνο να αδειάσει κάποιο τραπέζι, θα μπορούσατε να μοιραστείτε το δικό σας με την κυρία;”
Κοίταξα την μαύρη γυναίκα, η οποία μου χαμογελούσε ευγενικά.
- “Βεβαίως, Γιάννη!”
- “Σας ευχαριστώ πολύ, κ. Κώστα. Έρχομαι σε λίγο για την παραγγελία.”
Ο Γιώργος αποχώρησε και η μαύρη γυναίκα κάθισε απέναντί μου. Μου χαμογέλασε εγκάρδια. Της ανταπόδωσα το χαμόγελο και της έδωσα το χέρι μου. Το έσφιξε απαλά, λέγοντας μου με ήρεμη φωνή:
- “Σας ευχαριστώ πολύ, δεν ήθελα να σας επιβαρύνω.”
- “Παρακαλώ κυρία μου. Μην το συζητάτε. Είμαι ο Κώστας.”
- “Εμένα με λένε Τόπουε, χάρηκα πολύ.”
Η Τόπουε άφησε το χέρι μου, αλλά συνέχιζε να μου χαμογελάει. Ήταν ένα πηγαίο χαμόγελο, που εξέφραζε ειλικρινή ευγνωμοσύνη για την εξυπηρέτηση που της έκανα. Σπάνια αβρότητα, ακόμα και για εκείνη την εποχή. Την συμπάθησα κατευθείαν.
Η Ιστορία της Τόπουε
Κατά το πρώτο γεύμα με την Τόπουε, η συζήτηση ήταν εντελώς γενικόλογη και επιφανειακή. Τα Ελληνικά της Τόπουε ήταν πολύ καλά, τόσο σε συντακτικό, όσο και σε λεξιλόγιο. Πού και πού έκανε κάποια λάθη, αλλά, δυστυχώς, έχω γνωρίσει Έλληνες που κάνουν περισσότερα. Το γεγονός, συνεπώς, ότι στη συζήτησή μας η Τόπουε ήταν κάπως συγκρατημένη, οφειλόταν στον κλειστό της χαρακτήρα. Ωστόσο, η συμπάθεια πρέπει να ήταν αμοιβαία, αφού όταν φύγαμε η Τόπουε εξέφρασε την επιθυμία να ξαναβρεθούμε. Έτσι, ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Από τότε, μια δυο-φορές την βδομάδα, γευματίζαμε στον “Γιάννη” ή πίναμε κανέναν καφέ στα γρήγορα σε κάποιο καφέ της περιοχής.
Η Τόπουε σιγά-σιγά μου ανοίχθηκε και οι συζητήσεις μας γίνανε πιο προσωπικές. Ωστόσο, αυτό δεν σήμαινε ότι η φιλική μας σχέση, που σιγά-σιγά αναπτυσσόταν, είχε ερωτικό χαρακτήρα. Η Τόπουε, χωρίς να γίνεται αγενής ή να φαίνεται ακατάδεκτη, κρατούσε τις αποστάσεις. Προσωπικά, ομολογώ ότι περνούσε από το μυαλό μου η ιδέα να κάνω σεξ μαζί της. Ήταν αρκετά παρουσιάσιμη και, όπως προανέφερα, ήθελα να γαμήσω αραπίνα. Όμως, περνούσα καλά μαζί της και ήμουν σεξουαλικά χορτάτος, με το παραπάνω. Δεν υπήρχε, λοιπόν, λόγος να πιέσω τις καταστάσεις.
Κατά τις συναντήσεις μας, η Τόπουε μου είπε πολλά για το παρελθόν και το παρόν της. Από τα λεγόμενά της, κατάλαβα ότι ο κλειστός της χαρακτήρας οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις δυσκολίες που πέρασε όταν ήταν μικρότερη. Παρότι, στο πλαίσιο μιας ερωτικής ιστορίας, είναι περιττό, ίσως και κουραστικό, θεωρώ σημαντικό να αναφέρω συνοπτικά την ιστορία της Τόπουε. Διαβάζοντάς την θα εκτιμήσετε την ασφάλεια που προσφέρει η Δημοκρατία στην χώρα μας. Μπορεί ως πολίτες να έχουμε παράπονα από το Πολίτευμά μας. Σίγουρα δεν είναι τέλειο, αλλά υπάρχουν και χειρότερα, πολύ χειρότερα…
Η Ευτυχισμένη Περίοδος
Η Τόπουε γεννήθηκε στην πόλη Άμπα της Νιγηρίας. Ο πατέρας της ήταν στρατιωτικός και έτσι η οικογένεια μετακόμιζε συχνά, ακολουθώντας τον στις μεταθέσεις του. Ή Τόπουε ήταν το τρίτο κατά σειρά παιδί, από τα πέντε συνολικά της οικογένειας. Σαν παιδί και έφηβος έζησε σε διάφορες πόλεις της Νιγηρίας (δεν θυμάμαι ονόματα). Η ζωής της ήταν γενικά όμορφη, ατάραχη και σχετικά ποιοτική. Η οικογένειά της δεν ήταν πλούσια, αλλά δεν έλειψαν, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους, τα βασικά αγαθά. Οι γονείς της ήταν εξαιρετικοί οικογενειάρχες και φρόντιζαν τα παιδιά τους να πάρουν καλή μόρφωση. Τα αδέρφια ήταν αγαπημένα. Η Τόπουε αγαπούσε ιδιαίτερα την μεγάλη της αδερφή και τον μικρότερο αδερφό της. Τα πήγαινε, ωστόσο, καλά και με τους άλλους δυο αδερφούς της.
Ο πατέρας της ήταν ενεργός πολιτικά. Εκείνη την εποχή, στην Νιγηρία, γίνονταν κάθε τόσο πραξικοπήματα και οι δικτάτορες κυβερνούσαν με απόλυτη αυταρχικότητα. Σύμφωνα με τη Τόπουε, ο πατέρας της είχε δημοκρατικές αντιλήψεις και ήθελε η χώρα του να αποκτήσει σταθερή Κυβέρνηση. Όσο υπηρετούσε σε μικρές πόλεις, δεν είχε ενταχθεί σε κάποια πολιτική φατρία. Αυτό άλλαξε όταν πήρε μετάθεση στο Λάγος, την μεγαλύτερη πόλη της Νιγηρίας.
Στο Λάγος η Τόπουε έζησε τα καλύτερά της χρόνια. Απέκτησε πολλούς φίλους, λάμβανε μέρος σε διάφορες αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηρίοτητες και γνώρισε τον πρώτο της έρωτα. Ήταν ένας συμμαθητής της (δεν θυμάμαι πώς λεγόταν), ο οποίος την ενέπνευσε να σπουδάσει, όπως θα έκανε και αυτός, Ψυχολογία. Έτσι, πέρασε στο Πανεπιστήμιο του Λάγος, ένα από τα καλύτερα της Αφρικής, σύμφωνα με την Τόπουε. Τα χρόνια της ως φοιτήτρια ήταν τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής της. Δυστυχώς, δεν κράτησαν πολύ. Το 1990, όταν η Τόπουε βρισκόταν στην μέση του τρίτου έτους των σπουδών της, οι πολιτικές εξελίξεις της στέρησαν την ευτυχία που βίωνε.
Η Μεγάλη Ανατροπή
Ο πατέρας της Τόπουε είχε γίνει μέλος μιας ομάδας στρατιωτικών που αποσκοπούσε στην ανατροπή του δικτάτορα, που κυβερνούσε την χώρα. Η ομάδα αυτή οργάνωσε μια επίθεση στο σπίτι του δικτάτορα, με σκοπό να τον συλλάβει. Σύμφωνα με την Τόπουε, η πρόθεση της ομάδας ήταν να αντικαταστήσει τον δικτάτορα από έναν πολιτικό, ο οποίος θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές. Ο πατέρας της Τόπουε ήταν ένας από τους αξιωματικούς που πήραν μέρος στην επίθεση. Δυστυχώς, ο δικτάτορας πληροφορήθηκε για την συνωμοσία, δραπέτευσε και οργάνωσε αντεπίθεση, με κάποιους πιστούς του Στρατηγούς. Κατά την αντεπίθεση συνελήφθησαν σχεδόν όλοι οι συνωμότες, ανάμεσα τους και ο πατέρας της Τόπουε. Κάποιοι εκτελέστηκαν, άλλοι φυλακίστηκαν και ορισμένοι απλά εξαφανίστηκαν. Ο πατέρας της Τόπουε ήταν ένας από τους εξαφανισθέντες.
Η απώλεια του πατέρα της ήταν μόνο η αρχή του Γολγοθά της Τόπουε. Μερικές μέρες μετά την αποτυχία του αντιπραξικοπήματος, έκαναν έφοδο στο σπίτι της στρατιώτες. Έκλεψαν ότι πολύτιμο υπήρχε, κατέστρεψαν τα πάντα και συνέλαβαν αυτή και τα αδέρφια της, αφού βίασαν ομαδικά, σε κοινή θέα, τα τρία κορίτσια και την μάνα της. Η Τόπουε δεν ξαναείδε τ' αδέρφια της από τότε. Η μητέρα της αυτοκτόνησε πέφτοντας σε έναν γκρεμό λίγες βδομάδες αργότερα. Αλλά και η μοίρα της Τόπουε ήταν βαριά.
Τα Μαρτύρια της Τόπουε
Αρχικά η Τόπουε φυλακίστηκε, υπό άθλιες συνθήκες, επί σχεδόν δυο χρόνια. Στο κελί της, που κανονικά ήταν για τέσσερα άτομα, ήταν εγκλεισμένες πάνω από δέκα γυναίκες. Από εκεί έβγαιναν μόνο κατά τα γεύματα και την μονόωρη απογευματινή βόλτα, στην στενή αυλή της φυλακής. Το φαγητό ήταν λίγο και ελεεινό, ενώ το ντουζ επιτρεπόταν μια φορά στις δέκα μέρες. Οι ποινικές κρατούμενες τρομοκρατούσαν τις πολιτικές, βάζοντάς τις να κάνουν όλες τις αγγαρείες.
Σαν να μην έφταναν αυτά, υπήρχαν και οι τακτικοί βιασμοί. Σχεδόν καθημερινά, οι φύλακες, έβγαζαν από το κελί τους μια-δυο κρατούμενες και τις βίαζαν ομαδικά στο διάδρομο, μπροστά στις υπόλοιπες. Στους βιασμούς αυτούς συμμετείχαν και άλλοι άνδρες, που πλήρωναν προς τούτο τους φύλακες. Επίσης, κάθε τόσο, οι φύλακες έπαιρναν μερικές κρατούμενες και τις έβαζαν να πλυθούν, να παρφουμαριστούν και να ντυθούν πρόστυχα. Ύστερα, τις οδηγούσαν σε σπίτια αξιωματούχων, οι οποίοι τις χρησιμοποιούσαν για να ικανοποιήσουν κάθε ανωμαλία τους. Η Τόπουε, λόγω ηλικίας, πραότητας χαρακτήρα και εμφάνισης, έπεφτε συχνά θύμα βιασμών και κακοποιήσεων. Την στοχοποιούσε κάθε διεφθαρμένο υποκείμενο: οι ποινικές κρατούμενες, οι φύλακες και κυρίως οι διεστραμμένοι αξιωματούχοι. Δεν τολμώ να παραθέσω λεπτομέρειες για τα όσα τράβηξε, αν το έκανα θα σας σηκωνόταν η τρίχα από τη φρίκη.
Η Λύτρωση
Ευτυχώς, η εμφάνιση και ο χαρακτήρας της Τόπουε, που τόσα δεινά της προκάλεσαν, της φάνηκαν τελικά χρήσιμα. Ένας ντόπιος πλούσιος επιχειρηματίας, που την γνώρισε σε ένα όργιο κάποιου αξιωματούχου, την συμπάθησε. Την επόμενη κιόλας μέρα, επισκέφτηκε την φυλακή και τη ρώτησε αν ήθελε να δουλέψει γι αυτόν, σαν υπηρέτρια και ερωμένη. Η Τόπουε, για να γλιτώσει από τα χειρότερα, συμφώνησε. Ο επιχειρηματίας, την ίδια μέρα κιόλας, πήρε μερικά τηλέφωνα και μέχρι το βράδυ η Τόπουε είχε αποφυλακιστεί και μεταφερθεί στην έπαυλή του. Έτσι, ξέφυγε από την κόλαση που ζούσε.
Ο επιχειρηματίας φερόταν καλά στην Τόπουε. Η κύρια δουλειά της ήταν να βοηθάει τη γυναίκα του στις δουλειές του σπιτιού και να διαβάζει τα τρία παιδιά του. Σαν δευτερεύουσα δουλειά είχε την σεξουαλική εξυπηρέτηση του επιχειρηματία, όμως οι απαιτήσεις του δεν ήταν πολλές. Πότε-πότε την καλούσε στο δωμάτιο του για σεξ και αραιά και πού την έκανε πάσα σε πελάτες ή φίλους του. Μπροστά σε όσα είχε βιώσει, αυτό δεν ήταν τίποτα. Εξάλλου, ο επιχειρηματίας είχε δυο ακόμα υπηρέτριες και έτσι τα ερωτικά καθήκοντα μοιράζονταν.
Κατά τα άλλα, η ζωή της Τόπουε ήταν μάλλον ευχάριστη. Ο επιχειρηματίας της επέτρεπε να βγαίνει βόλτες στην πόλη και να συναναστρέφεται φίλους της. Την ενθάρρυνε μάλιστα να συνεχίσει τις σπουδές της και να αποκτήσει κοινωνικό κύκλο. Το αγόρι της δεν ενδιαφερόταν να συνεχίσει τη σχέση τους, φοβούμενο ότι θα χαρακτηριστεί πολιτικά. Η Τόπουε στεναχωρήθηκε,αλλά δεν του κράτησε κακία. Ξαναβρήκε μερικές παλιές της φίλες, γνώρισε κάποιες καινούργιες και άρχισε να φοιτά ξανά στο Πανεπιστήμιο. Η καθημερινότητά της, παρότι απείχε από το να είναι αξιοπρεπής, γινόταν πιο βιώσιμη.
Στην Ελλάδα
Η Τόπουε έζησε στην έπαυλη του επιχειρηματία για αρκετά χρόνια. Με τον καιρό, αποδέχτηκε την μοίρα της. Αποφοίτησε μάλιστα και από το Πανεπιστήμιο. Ο δικτάτορας εξαιτίας του οποίου είχε ταλαιπωρηθεί παραιτήθηκε. Ο επιχειρηματίας της έδινε και κάποια λεφτά, με τα οποία μπορούσε να έχει μια ευπρεπή προσωπική ζωή. Η κατάσταση της Τόπουε βελτιωνόταν. Όμως, οι τραγικές εμπειρίες που είχε ζήσει, την στοίχειωναν. Ονειρευόταν να φύγει από τη Νιγηρία και να κάνει καριέρα ως Ψυχολόγος στην Αγγλία ή στις ΗΠΑ. Φυσικά, αυτό ήταν ένα άπιαστο όνειρο. Όμως, η τύχη της έδωσε την ευκαιρία να το πραγματοποιήσει.
Ο επιχειρηματίας ήταν φίλος με έναν Έλληνα ναυτικό, τον καπετάν Τάσο, ο οποίος ήταν πολύ μεγαλύτερός της Τόπουε. Είχε πράο χαρακτήρα, ευγενική προσωπικότητα και καλή ψυχή. Όποτε το πλοίο του έπιανε Λάγος, έμενε στο σπίτι του επιχειρηματία. Κατά την παραμονή του, ο επιχειρηματίας του έδινε την Τόπουε για να τον περιποιείται και να τον ικανοποιεί σεξουαλικά. Ο καπετάν Τάσος την ερωτεύτηκε. Μια μέρα την ρώτησε εάν ήθελε να την παντρευτεί και να την πάρει μαζί του στην Ελλάδα. Η Τόπουε κατάλαβε ότι ήταν μια ευκαιρία να ξεφύγει από την Νιγηρία και συμφώνησε.
Ο καπετάν Τάσος ζήτησε από τον επιχειρηματία να του δώσει την Τόπουε. Εκείνος, δεν είχε ιδιαίτερη αντίρρηση. Την είχε χορτάσει και σε κάθε περίπτωση μπορούσε εύκολα να βρει αντικαταστάτρια. Μετά από κάποια παζάρια για την τιμή, ο επιχειρηματίας πούλησε την Τόπουε στον καπετάν Τάσο, για σύζυγο. Ο γάμος έγινε σε μια εκκλησία στο Λάγος και, αφού τακτοποιήθηκαν τα διαδικαστικά με την Πρεσβεία, η Τόπουε ήρθε στην Ελλάδα.
Αν αναρωτιέστε πόσο κόστιζε τότε μια ανθρώπινη ύπαρξη, η τιμή πώλησης της Τόπουε ήταν 5.000 δολάρια. Ναι, τόσο λίγο. Ένα άλογο ράτσας κόστιζε σίγουρα περισσότερο...
Ποιότητα Ζωής
Η Τόπουε προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα στον Ελληνικό τρόπο ζωής. Ο καπετάν Τάσος της φερόταν υποδειγματικά. Την είχε εξίσου σύζυγο και κόρη, προσφέροντάς της μια ποιοτική ζωή. Οι απουσίες του λόγω ταξιδιών, που για άλλη γυναίκα θα ήταν ελάττωμα, για την Τόπουε ήταν προτέρημα. Έμενε μόνη και ελεύθερη να κάνει ότι θέλει. Οι μόνες της υποχρεώσεις ήταν να είναι πιστή και να φροντίζει την κυρά Ελένη, την υπερήλικη μητέρα του καπετάν Τάσου.
Η κυρά Ελένη ήταν πάνω από 85 ετών και έπασχε από άνοια. Δεν είχε αδέρφια και έκανε μόνο ένα παιδί, τον καπετάν Τάσο. Πριν φέρει την Τόπουε, ο καπετάν Τάσος την είχε σε ίδρυμα και την έπαιρνε μόνο όταν ήταν ξέμπαρκος. Η Τόπουε, ως σύζυγος του καπετάν Τάσου, ανέλαβε πλήρως την φροντίδα της. Η κυρά Ελένη, λόγω άνοιας, δεν συνειδητοποιούσε πλήρως ότι η Τόπουε ήταν νύφη της. Καταλάβαινε, ωστόσο, ενστικτωδώς ότι η Τόπουε ήταν η αιτία που έφυγε από το ίδρυμα. Έτσι, ήταν πολύ συνεργάσιμη και η φροντίδα της δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Από όσα μου είπε η Τόπουε, νομίζω ότι, στον ψυχισμό της, η κυρά Ελένη αντικατόπτριζε την μάνα της. Μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω την αγάπη, με την οποία θυμόταν την πεθερά της.
Σε κάθε περίπτωση, η Τόπουε ήταν πάλι ευτυχισμένη. Το νέο περιβάλλον την βοήθησε να ξεχάσει κάπως το παρελθόν. Έμενε σε ένα ωραίο διαμέρισμα στην Αχαρνών και είχε αρκετά χρήματα. Απέκτησε φίλες από διάφορες χώρες στην γειτονιά της. Όταν ήθελε να βγει, προσλάμβανε μια γηροκόμo και χρησιμοποιούσε το αυτοκίνητο του καπετάν Τάσου. Πήγαινε σε συγκεντρώσεις ομοεθνών της και γράφτηκε σε έναν πολιτιστικό Νιγηριανό σύλλογο. Ζούσε για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, ποιοτικά, ανέμελα και προπάντων αξιοπρεπώς.
Μόνη Αλλά Ικανοποιημένη
Δυστυχώς, η μοίρα επιφύλασσε ένα ακόμα χτύπημα στην Τόπουε. Το 2003 ο καπετάν Τάσος έπαθε έμφραγμα και πέθανε, ενώ ήταν σε ταξίδι. Η απώλεια του έπεσε βαριά στην Τόπουε, ένιωσε σαν να έχανε έναν δεύτερο πατέρα. Η κυρά Ελένη δεν κατάλαβε ποτέ ότι ο γιος της είχε αποβιώσει. Νόμιζε ότι ήταν σε ταξίδι και κάποια στιγμή θα γύριζε. Τον περίμενε μέχρι που πέθανε και αυτή, λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα.
Το χτύπημα αυτό ήταν το τελευταίο για την Τόπουε. Μετά από μια περίοδο πένθους οργάνωσε την ζωή της σε νέες βάσεις. Ήταν τυχερή που είχε κλείσει πέντε χρόνια γάμου με τον καπετάν Τάσο. Δικαιούταν και τη σύνταξη και την περιουσία του, η οποία περιλάμβανε το σπίτι που έμενε και δυο ακόμα μικρά διαμερίσματα. Επίσης, είχε πρόσβαση στις σημαντικές οικονομίες του καπετάν Τάσου. Με αυτές πλήρωσε το φόρο κληρονομιάς και της έμεινε ένα ποσό για ώρα ανάγκης. Έτσι, μπόρεσε να συνεχίσει να διάγει μια καλή ζωή.
Η Τόπουε απολάμβανε την μοναξιά της. Είχε περάσει πολλά και είχε κουραστεί. Δεν επιζητούσε να βρει σύντροφο. Είχε πια αρκετή εμπειρία ζωής για να καταλάβει ότι ο μέσος Έλληνας δεν θα έκανε σταθερή σχέση μαζί της και ο μέσος αλλοδαπός θα την ήθελε για τα χρήματά της. Την είχαν εκμεταλλευθεί πολλοί, δεν ήθελε να την εκμεταλλευθούν περισσότεροι. Ήταν ευτυχισμένη στον κόσμο της, δεν επιζητούσε αλλαγές, ούτε εφήμερες σχέσεις ή περιπέτειες. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα, μέχρι που οι εξελίξεις έδειξαν το αντίθετο…
Γνωριμία με τον Δημήτρη
Μαθαίνοντας την ιστορία της Τόπουε, οι ορμές μου να την γαμήσω υποχώρησαν. Δεν ένιωθα άνετα να εκμεταλλευθώ, έστω και έμμεσα, μια τόσο ταλαιπωρημένη γυναίκα. Η Τόπουε χρειαζόταν έναν άνθρωπο να την αγαπά ως προσωπικότητα και να της συμπαρασταθεί. Κάποιον που να της προσφέρει ασφάλεια και προοπτική. Δεν της άξιζε κάποιος που να την γαμήσει μια-δυο φορές και μετά να την ξεχάσει. Έτσι, με τον χρόνο, κατέληξα να την βλέπω μόνο φιλικά.
Οι συναντήσεις μας σταδιακά αραίωσαν. Οι δουλειές μου, τα οικογενειακά μου, το σεξ της παρέας και οι παρτούζες με την Μαρία, έπαιρναν πολύ από το χρόνο μου. Έτσι, φτάσαμε να συναντιόμαστε μόνο δυο-τρεις φορές το μήνα, κυρίως για φαγητό τα μεσημέρια, στον “Γιάννη”. Δεν ήταν ότι την είχα βαρεθεί, απλώς μπήκε σε δεύτερη μοίρα, εξαιτίας της πολυάσχολης καθημερινότητάς μου. Ίσως για την απομάκρυνσή μας να έχει μερίδιο ευθύνης και ο ανδρικός μου εγωκεντρισμός: Αφού δεν θα την γαμούσα, δεν υπήρχε λόγος να την συναντώ τόσο συχνά. Όπως και έχει, παρότι έτρεφα συμπάθεια, ενσυναίσθηση και θαυμασμό για την Τόπουε, απομακρυνθήκαμε.
Στο Κέντρο
Μια μέρα, κάπου κατά την Άνοιξη του 2007, βρέθηκα στο κέντρο για δουλειές. Τελείωσα, λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι. Καθώς δεν είχα άλλες υποχρεώσεις το επόμενο δίωρο, πήρα τηλέφωνο τον κολλητό μου φίλο Δημήτρη, μήπως έχει χρόνο για καφέ. Ο Δημήτρης, ως δικηγόρος, είναι συνεχώς απασχολημένος με υποθέσεις. Εκείνη την ημέρα, όμως, είχε και αυτός κενό. Δώσαμε ραντεβού σε μια καφετέρια κοντά στο γραφείο του και κάτσαμε να απολαύσουμε τον καφέ μας.
Για όσους δεν έχουν διαβάσει άλλες διηγήσεις που να αφορούν στον Δημήτρη, επαναλαμβάνω ότι είναι πολύ καλός στο καμάκι. Έχει ευχάριστη προσωπικότητα, κοφτερό μυαλό, γοητεία και χρήματα. Ως δικηγόρος είναι εξαιρετικός στο λέγειν και δεν έχει την παραμικρή συστολή. Μπορεί να πει ότι ψέμα ή μισή αλήθεια χρειαστεί για να ρίξει μια γυναίκα. Σχεδόν πάντα το καταφέρνει. Επίσης, είναι καλός εραστής, με πάθος και αντοχές. Οι αρετές αυτές, σε συνδυασμό με τις παροιμιώδεις ορμές του, καθιστούν τον Δημήτρη τον πιο καλό γυναικά της παρέας.
Εκείνη την ημέρα, ωστόσο, δεν είχαμε βγει για γυναίκες. Πίναμε απλώς το καφεδάκι μας, σχολιάζοντας την καθημερινότητα και κάνοντας σχέδια για το Σαββατοκύριακο. Η συνάντηση θα συνέχιζε και θα τελείωνε χωρίς απρόοπτα, αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια…
Η Τόπουε από το Πουθενά
Καθώς μιλούσα με τον Δημήτρη, άκουσα την από πίσω μου την απαλή φωνή της Τόπουε:
- “Καλησπέρα Κώστα, πώς πάει;”
Γύρισα το κεφάλι μου και της χαμογέλασα πλατιά.
- “Καλησπέρα Τόπουε, μια χαρά. Βρισκόμουν Κέντρο για δουλειές και είπα να πιω ένα καφέ με τον φίλο μου.”
- “Και εγώ ήμουν όλη μέρα στο Κέντρο. Τρέχω με το θέμα της υπηκοότητας. Με έχουν πρήξει. Βαρέθηκα, λέω να τα παρατήσω. Καμιά παντρεμένη με Έλληνα φίλη μου από τη Νιγηρία δεν έχει καταφέρει να πάρει υπηκοότητα, μόνο άδεια παραμονής.”
Ο Δημήτρης, που, όσο μιλούσα με την Τόπουε, την κοιτούσε σαν ξερολούκουμο, πετάχτηκε:
- “Η υπηκοότητα είναι περίπλοκη υπόθεση. Καλησπέρα σας, είμαι ο Δημήτρης, παιδικός φίλος του Κώστα. Καθίστε μαζί μας, να δω το θέμα που αντιμετωπίζετε. Είμαι δικηγόρος, μπορώ να σας βοηθήσω.”
Η Τόπουε με κοίταξε ερωτηματικά.
- “Ναι, Τόπουε, κάτσε, δεν μας ενοχλείς. Ο Δημήτρης είναι από τους καλύτερους δικηγόρους των Αθηνών. Αν κάποιος μπορεί να σου λύσει το θέμα, είναι αυτός.”
Η Τόπουε χαμογέλασε με τον γνωστό εγκάρδιο τρόπο της. Η ελπίδα και η ευγνωμοσύνη ήταν φανερά χαραγμένες στο κουρασμένο της πρόσωπο. Έκατσε ανάμεσά μας, ευχαριστώντας τον Δημήτρη για τον χρόνο που θα της αφιέρωνε. Ο Δημήτρης χαμογέλασε με ικανοποίηση. Από την εμπειρία μου, όταν το κάνει αυτό για μια παρουσιάσιμη γυναίκα, υποψήφια πελάτη, τέσσερα πράγματα είναι σίγουρα: Πρώτον ότι θα γίνει πελάτης του. Δεύτερον ότι θα λύσει το θέμα της. Τρίτον ότι θα της γδύσει το πορτοφόλι. Τέταρτον ότι τελικά θα γδύσει την ίδια και θα την γαμήσει...
Ο Δημήτρης Αναλαμβάνει την Υπόθεση
Η Τόπουε έκατσε, έδωσε στον Δημήτρη τον ογκώδη φάκελο που κρατούσε και πήγε να του εξηγήσει το θέμα της. Ο Δημήτρης της έκανε νόημα να μην μιλήσει ακόμα. Κατόπιν, πήρε το σοβαρό του ύφος και άρχισε να ξεφυλλίζει αργά τον φάκελο. Όταν τέλειωσε, μετά από κανένα τέταρτο, τον έκλεισε και τον ξανάνοιξε από την αρχή. Άρχισε πάλι να τον ξεφυλλίζει, πιο γρήγορα αυτή τη φορά. Κάθε τόσο σταματούσε, άνοιγε το έλασμα και έβγαζε μέσα από το φάκελο διάφορα έγγραφα. Όταν τέλειωσε, έδωσε τον φάκελο στην Τόπουε, την κοίταξε με επαγγελματικό ύφος και της χαμογέλασε με σιγουριά:
- “Αυτά τα έγγραφα θα τα κρατήσω. Ελάτε στο γραφείο μου σε τρεις μέρες να μου υπογράψετε μια εξουσιοδότηση. Σε δυο-τρεις μήνες θα έχετε την υπηκοότητα. Ορίστε η κάρτα μου. Το κόστος, επειδή είστε φίλη του Κώστα, θα είναι μόνο 2.500 Ευρώ, πληρωτέα μετά την ολοκλήρωση της υπόθεσης. Αν θέλετε απόδειξη, το κόστος θα είναι 3.000 Ευρώ, συν ΦΠΑ. Η τιμή αυτή είναι μόνο για εσάς. Αν ενδιαφέρεται κάποια φίλη σας, το κόστος είναι 5.000 Ευρώ, συν ΦΠΑ, αποκλειστικά με απόδειξη.”
Η Τόπουε τον κοίταξε εντυπωσιασμένη από την επαγγελματική του δεινότητα. Εγώ παρατηρούσα χαμογελαστός. Είχα συνηθίσει τον εντυπωσιακό τρόπο που χειρίζεται τις υποθέσεις του.
- “Και θα πάρω την υπηκοότητα;”
Ο Δημήτρης την κοίταξε αυστηρά.
- “Όταν υπόσχομαι κάτι, το φέρνω εις πέρας πάντα. Ρωτήστε για μένα οποιονδήποτε. Θα την έχετε την υπηκοότητα…”
Η Τόπουε χαμογέλασε αμήχανα και ο Δημήτρης ανταπέδωσε χαμογελώντας καθησυχαστικά. Η Τόπουε χαλάρωσε αμέσως. Αρχίσαμε να μιλάμε για άλλα θέματα. Σιγά-σιγά ο πάγος έλιωνε και νιώθαμε πιο πολύ παρέα, παρά ετερόκλητοι άνθρωποι, που έτυχε να συναντηθούν.
Ο Δημήτρης Βάζει Στο Μάτι την Τόπουε
Δεν θυμάμαι τα θέματα της συζήτησης, αλλά πρέπει να ήταν ενδιαφέροντα, καθώς η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα. Η Τόπουε έφυγε πρώτη για να προλάβει μια υποχρέωση, στην οποία είχε αργήσει. Όταν έφυγε, ο Δημήτρης με κοίταξε με ψεύτικο θυμό και ειρωνεία:
- “Μπράβο, ρε μαλάκα, μπράβο. Γνώρισες όμορφη μαυρούλα και την κρατούσες για πάρτη σου. Ούτε κουβέντα στον κολλητό σου.”
Χαμογέλασα περιπαιχτικά.
- “Όλο στο πονηρό ο νους σου. Δεν είναι τέτοια γνωριμία. Η Τόπουε είναι σοβαρή και ταλαιπωρημένη γυναίκα. Δεν είναι για γαμήσι...”
Ο Δημήτρης πήρε το πονηρό του ύφος:
- “Δηλαδή οι σοβαρές και οι ταλαιπωρημένες δεν έχουν καύλες; Μη μου πεις ότι δεν σκέφτηκες να την πηδήξεις, σε ξέρω καλά…”
- “Το σκέφτηκα, πριν μάθω την ιστορία της. Αν στην έλεγα, ούτε εσύ δεν θα αισθανόσουν καλά να την γαμήσεις.”
- “Μη μου πεις ούτε λέξη. Θέλω να γαμήσω το μαυράκι και θα το κάνω. Σου υπόσχομαι, μάλιστα, να σε φωνάξω να την γαμήσουμε και μαζί!”
- “Έλα ρε Δημήτρη, μη λες μαλακίες. Ακόμα και αν η Τόπουε σου κάτσει, δεν είναι ο τύπος της γυναίκας που θα κάνει τρίο ή παρτούζες.”
Ο Δημήτρης σήκωσε τα γάντι.
- “Λοιπόν, άκου. Αν έχεις δίκιο, το πολύ-πολύ να μην μου κάτσει ή να μου κάτσει μεν, αλλά να μην κάνει τρίο. Άσε να δούμε. Στην περίπτωση που η Τόπουε μου κάτσει και την πείσω, εσύ θα έρθεις για τρίο;”
- “Ναι, γιατί όχι. Αν θέλει η Τόπουε…”
- “Εντάξει, άστο πάνω μου”
Ο Δημήτρης κοίταξε ανήσυχος το ρολόι του. Είχε αργήσει πολύ. Έφυγε αλαφιασμένος, αφού άφησε στο τραπέζι χρήματα για τον λογαριασμό. Περίμενα να πληρώσω το γκαρσόνι και έφυγα τελευταίος για το επόμενο επαγγελματικό μου ραντεβού.
Ο Δημήτρης, η Τόπουε και Εγώ
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Δημήτρης έριξε την Τόπουε. Την επισκεπτόταν κάθε τόσο στο σπίτι της, μετά τη δουλειά και την γαμούσε. Αραιά και πού, την έβγαζε και έξω σε καλά εστιατόρια και πολυτελή μπαρ. Η γυναίκα του Δημήτρη, η Αντιγόνη, του είχε τυφλή εμπιστοσύνη, συνεπώς δεν υπήρχε ζήτημα αντιζηλίας. Εξάλλου, ο Δημήτρης είχε πάντα παράλληλες σχέσεις, κρυφά από την Αντιγόνη, πολλές φορές και πάνω από μία. Επιπλέον, η Αντιγόνη βολευόταν σεξουαλικά και από τους άνδρες της παρέας. Όχι, βέβαια, τόσο συχνά όσο οι υπόλοιπες γυναίκες της παρέας, αλλά αρκετά συχνά ώστε να παραμένει ικανοποιημένη.
Ο Δημήτρης πότε-πότε μου εξιστορούσε τις εμπειρίες του με την Τόπουε. Σύμφωνα με τις διηγήσεις του, η Τόπουε διέθετε πάθος και έκανε καλό σεξ. Δεν είχε πρόβλημα να κάνει τσιμπούκια και γούσταρε να καταπίνει σπέρμα. Το μουνί της ήταν σε καλή κατάσταση, ούτε πολύ σφικτό, ούτε πολύ στενό. Επίσης, έδινε κωλαράκι. Γενικά ο Δημήτρης ήταν πολύ ευχαριστημένος από την σχέση του με την Τόπουε. Πέρα από το καλό σεξ, η Τόπουε καταλάβαινε πλήρως τη θέση του Δημήτρη και την ανάγκη για διακριτικότητα. Δεν τον πίεζε για συναντήσεις, δεν τον έπαιρνε τηλέφωνο σε ακατάλληλες ώρες και δεν είχε απαιτήσεις. Το μόνο που ήθελε ήταν να περνάει καλά περιστασιακά, καλύπτοντας τις σεξουαλικές της ανάγκες και διασκεδάζοντας.
Οι συναντήσεις μου με την Τόπουε δεν αραίωσαν περισσότερο, μετά τον δεσμό της με τον Δημήτρη. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε για φαγητό στον “Γιάννη” ή για καφέ 2-3 φορές το μήνα, σε φιλικό πάντα πλαίσιο. Η Τόπουε δεν άλλαξε τη στάση της απέναντι μου. Παρέμενε το ίδιο εγκάρδια και ζεστή. Μου μιλούσε ακόμα για τα προσωπικά της ζητήματα. Ωστόσο, ουδέποτε μου άνοιξε συζήτηση για τον Δημήτρη ή τη σχέση τους. Και πολύ σωστά έκανε, η σχέση της με τον Δημήτρη δεν με αφορούσε...
Τρίο Με Την Τόπουε
Οφείλω να ομολογήσω ότι οι περιγραφές του Δημήτρη αναζωογόνησαν την επιθυμία μου να γαμήσω την Τόπουε. Τελικά είχε και αυτή ορμές, όπως όλες οι γυναίκες, παρά τα όσα είχε περάσει. Για δικούς της λόγους δεν επεδίωκε μια σταθερή σχέση, αλλά μια σχέση για να περνάει καλά. Δεν θα παραβίαζα κανέναν ηθικό νόμο αν πηδιόμασταν. Αρκεί, βέβαια, να συμφωνούσε και εκείνη και να αποδεχόταν το εφήμερο της ερωτικής μας επαφής.
Η υπόσχεση του Δημήτρη για τρίο με την Τόπουε γυρόφερνε στο μυαλό μου, αλλά δεν του έκανα λόγο γι αυτήν. Δεν ήθελα να αποκαλύψω στον Δημήτρη τις σκέψεις μου. Δεν ξέρω αν ήταν από ντροπή ή από σεβασμό της σχέσης του με την Τόπουε. Όμως, ούτε ο Δημήτρης έκανε κάποια νύξη για το τρίο. Άφησα, λοιπόν, το ζήτημα μετέωρο, αποζημιωνόμενος από τις πλούσιες σεξουαλικές εμπειρίες, που είχα με την παρέα, την Τασία και, φυσικά, την Μαρία. Η ζωή κυλούσε με ευδαιμονία, χάρις στα χρήματα, που τότε ήταν εύκολα και το άπλετο σεξ.
Συνάντηση με τον Δημήτρη
Κάπου μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου του 2007, ο Δημήτρης με πήρε τηλέφωνο. Θυμάμαι ότι είχα δουλειά και του είπα ότι δεν μπορώ να μιλήσω. Εκείνος μου είπε να περάσω οπωσδήποτε από το γραφείο του εκείνη την ημέρα ή το πολύ την επόμενη. Ανησύχησα και το ρώτησα αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ο Δημήτρης γέλασε:
- “Αν είχα πρόβλημα, θα σου έλεγα να τσακιστείς και να έρθεις άμεσα. Δεν σε θέλω για κάτι σοβαρό, απλά πρέπει να συντονίσουμε ένα ζήτημα γρήγορα. Για να μην ανησυχείς, σε διαβεβαιώνω ότι πρόκειται για κάτι καλό...”
Έκλεισα το τηλέφωνο με την περιέργειά μου να με τρώει. Προσπαθούσα να φανταστώ τι με ήθελε ο Δημήτρης, αλλά δεν πήγαινε το μυαλό μου σε κάτι συγκεκριμένο. Περίμενα, λοιπόν ανυπόμονα να συναντήσω τον Δημήτρη.
Την επόμενη μέρα πήγα με αγωνία στο γραφείο του Δημήτρη. Θυμάμαι ότι είχα πολλή δουλειά και όταν έφτασα στο ραντεβού είχε νυχτώσει. Η γραμματέας του, που μου άνοιξε, ήταν έτοιμη να φύγει. Ο Δημήτρης βρισκόταν στο γραφείο του, χωμένος μέσα σε ένα βουνό φακέλους.
- “Καλησπέρα Σούλα, πολλή δουλειά βλέπω…”
Η Σούλα μου χαμογέλασε, ανταπέδωσε ευγενικά τον χαιρετισμό μου, μου ευχήθηκε καλό βράδυ και έφυγε παραπαίοντας από την κούραση. Ο Δημήτρης σηκώθηκε, με καλησπέρισε και με οδήγησε στο τραπέζι συσκέψεων.
- “Κάνε στη Σούλα μια αύξηση, την κουράζεις πολύ…”
- “Της έκανα ήδη, στο τέλος του χρόνου θα της δώσω και μπόνους. Δεν θέλω να την χάσω, είναι εξαιρετική στη δουλειά. Άλλα άσε τώρα τα κομουνιστικά σου. Κάτσε να σου βάλω ένα κονιάκ και να σου πω τι σε ήθελα”.
Ο Δημήτρης Δεν Είχε Ξεχάσει
Αφού μιλήσαμε για την επικαιρότητα και κανονίσαμε μια έξοδο για το επερχόμενο Σάββατο, ο Δημήτρης μου αποκάλυψε τι με ήθελε:
- “Λοιπόν, φιλαράκι, σου είχα δώσει μια υπόσχεση: Να γαμήσουμε μαζί την Τόπουε. Ήρθε η ώρα να την τηρήσω.”
Αιφνιδιάστηκα, καθώς είχα συναντήσει την Τόπουε σχετικά πρόσφατα και δεν μου είχε δείξει κάποιο ερωτικό σημάδι.
- “Είσαι σίγουρος, ρε Δημήτρη; Δεν θέλω να εκτεθώ στην Τόπουε, την συμπαθώ…”
- “Όχι, δεν είμαι σίγουρος. Θέλω να σε ρεζιλέψω… Μα καλά πόσο μαλάκας είσαι; Χθες γνωριστήκαμε;”
- “Δεν λέω ότι θες να με ρεζιλέψεις. Ρωτάω μήπως παρεξήγησες τις προθέσεις της Τόπουε.”
- “Δεν παρεξήγησα τίποτα. Σώπα και άκου με.”
Ο Δημήτρης με ενημέρωσε ότι είχε μιλήσει στην Τόπουε, από το καλοκαίρι, για την ιδέα του τρίο. Εκείνη ανταποκρίθηκε πολύ θετικά, λέγοντάς του ότι από καιρό επιθυμούσε να κάνει σεξ με δυο άντρες. Το ήθελε, όμως, τρυφερό, όχι χυδαίο. Ο Δημήτρης της πρότεινε να είμαι εγώ ο τρίτος. Η Τόπουε του απάντησε ότι με ντρεπόταν, επειδή ήμουν πολύ καλός της φίλος.
- “Καλά να πάθεις, μαλάκα, που το παίζεις φίλος και ιππότης στις γκόμενες.”,
σχολίασε ο Δημήτρης πικρόχολα και συνέχισε.
- “Όπως και να έχει, την έψησα. Της είπα ότι, έστω και σαν φίλη, εσύ την αγαπούσες και έτσι το τρίο θα ήταν αισθησιακό, όπως το θέλει. Οποιοσδήποτε άλλος, θα την έβλεπε σαν κρέας. Λέγε-λέγε είπε το ναι, αλλά εξακολουθεί να σε ντρέπεται. Πρέπει, λοιπόν, να πάμε λάου-λάου…”.
Μέσα μου ένιωσα μια φούντωση, την οποία δεν έκρυψα.
- “Είσαι δάσκαλος! Σε παραδέχομαι. Αλλά πώς θα γίνει η φάση, ρε Δημήτρη; Πώς θα πάψει να με ντρέπεται η Τόπουε;”
Ο Δημήτρης μου έριξε το γνώριμο γατήσιο βλέμμα του. Κατάλαβα ότι είχε ήδη καταστρώσει ένα λεπτομερές σχέδιο για να βιώσουμε την εμπειρία που είχε υποσχεθεί να μου προσφέρει.
Το Σχέδιο του Δημήτρη
Ο Δημήτρης χαμογέλασε πονηρά, ήπιε μια γουλιά κονιάκ και άρχισε να μου περιγράφει το σχέδιό του:
- “Η Τόπουε δεν έχει δει χιόνι στη ζωή της. Τόσα χρόνια Ελλάδα, δεν πήγε ποτέ χειμερινή εκδρομή. Μου το είπε προχθές, που σχολιάζαμε το γεγονός ότι φέτος άρχισαν τα χιόνια πολύ νωρίς. Πρότεινα στην Τόπουε να πάμε την τελευταία βδομάδα του Νοεμβρίου στην Αγόριανη. Φυσικά δέχτηκε. Ήδη έχω πει στην Αντιγόνη έναν παπά για δήθεν νομικό συνέδριο στην Θεσσαλονίκη.”
Κατάλαβα αμέσως που το πήγαινε ο Δημήτρης. Η ιδέα του ήταν πολύ καλή. Στις διακοπές όλοι είναι πιο δεκτικοί σε νέες εμπειρίες, ιδίως ερωτικές. Ο Δημήτρης συνέχισε να αναλύει το σχέδιό του:
- “Το σχέδιο είναι απλό. Θα ανέβεις Αγόριανη το Σάββατο, πριν επιστρέψουμε Αθήνα με την Τόπουε. Θα την καλοπιάσουμε, θα την περιποιηθούμε και τελικά θα την γαμήσουμε. Στο ενδιάμεσο θα την έχω ροντάρει, είμαι σίγουρος ότι θα μας κάτσει και μάλιστα πρόθυμα.”
Άκουγα τον Δημήτρη με τον ενθουσιασμό που κάθε άνδρας αναπτύσσει όταν πρόκειται να βιώσει μια ξεχωριστή ερωτική εμπειρία. Ο Δημήτρης το κατάλαβε και έγινε πιο λεπτομερής:
- “Τα έχω σκεφτεί όλα. Η Τόπουε θα έχει περίοδο τις πρώτες μέρες της εκδρομής και όταν θα ανέβεις θα έχει περισσότερες καύλες. Έκλεισα σουίτα στο πιο ακριβό ξενοδοχείο. Μέχρι να έρθεις θα την πηγαίνω εκδρομές, θα της αγοράζω δωράκια και θα τρώμε στα καλύτερα ρεστωράν. Θα την κάνω να νιώσει βασίλισσα. Δεν θα μας χαλάσει το χατίρι. Λοιπόν, είσαι μέσα; ”
Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ πολύ.
- “Μέσα με τα μπούνια. Είσαι άρχοντας φιλαράκι!”
Δώσαμε τα χέρια, μαζέψαμε το γραφείο και φύγαμε, περιμένοντας να έρθει το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου.
Προετοιμασία Για Την Αγόριανη
Από την επόμενη κιόλας μέρα άρχισα να οργανώνω την εξόρμησή μου στην Αγόριανη. Παρότι δεν ήταν κάτι πολύ δύσκολο, χρειαζόταν λεπτούς χειρισμούς. Η παρέα δεν έπρεπε να καταλάβει τον απώτερο σκοπό της εκδρομής. Οι ατομικές ερωτικές δραστηριότητες, αν και αρχικά θεωρούντο σιωπηρώς αναφαίρετο δικαίωμα, με τον καιρό καταστάθηκαν κάπως ταμπού. Επίσης, έπρεπε να συντονίσω τις επαγγελματικές και οικογενειακές μου υποχρεώσεις.
Η Μαρία Αρωγός
Η Μαρία κάλυψε πλήρως την απουσία μου. Είχαμε την συμφωνία, ότι καθένας μας θα μπορούσε να έχει τις ερωτικές του περιπέτειες. Έτσι, απλώς της γνωστοποίησα τις προθέσεις μου, χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Η Μαρία παραξενεύτηκε γιατί δεν συνήθιζα να δραστηριοποιούμαι ερωτικά εκτός παρέας, παρότι εκείνη είχε τακτικές συνευρέσεις με τρίτους. Ανταποδίδοντας τις χάρες, που της είχα κάνει, για να μπορεί να ικανοποιεί τις ορμές της, με στήριξε στο έπακρο. Δεσμεύτηκε να φροντίσει εξολοκλήρου εκείνη τα παιδιά το Σαββατοκύριακο που θα έλειπα, Επίσης, ανέλαβε να δικαιολογήσει την απουσία μου στην παρέα και ειδικά στην Τασία.
Η Τασία πρέπει να υποψιαζόταν από καιρό ότι η Μαρία και εγώ δραστηριοποιούμασταν ερωτικά εκτός παρέας. Δεν μου είχε αναφέρει τίποτα, αλλά είχα μάθει να την ψυχολογώ. Οι σεξουαλικές δραστηριότητες της Μαρίας, μου επέτρεπαν να περνάω περισσότερο χρόνο με την Τασία και τον γιο της. Οπότε, δεν παραπονιόταν. Όμως, όταν ήταν να πάμε με την Μαρία σε κάποια παρτούζα, μας κοίταζε λίγο περίεργα, λες και ήξερε τι σκαρώναμε. Ήμουν σίγουρος ότι αν άρχιζα να λείπω μόνος μου, χωρίς προφανή αιτία, θα ενοχλούνταν. Το ίδιο ίσχυε, σε πολύ μικρότερο βέβαια βαθμό και για την υπόλοιπη παρέα.
Για να αποφύγουμε αυτούς τους σκοπέλους, η Μαρία διέδωσε στην παρέα ότι ήμουν κοντά στο να κλείσω μια μεγάλη δουλειά στην επαρχία. Στο πλαίσιο αυτό, έπρεπε να συναντήσω προσωπικά τον ενδιαφερόμενο. Η παρέα δεν θεώρησε αφύσικη την δικαιολογία και μου ευχήθηκε καλή επιτυχία. Αφού επέστρεφα, κάποια στιγμή θα έλεγα ότι η συνεργασία δεν ευόδωσε, κάτι που η παρέα θα θεωρούσε επίσης φυσιολογικό. Ήταν μια πολύ καλή ιδέα της Μαρίας. Μου επέτρεψε να φύγω χωρίς να ανησυχώ για την μετέπειτα στάση της Τασία και της υπόλοιπης παρέας.
Επαγγελματικές Υποχρεώσεις
Με την δουλειά, το ζήτημα ήταν κάπως περίπλοκο, αλλά διαχειρίσιμο. Δεν έπρεπε να δυσαρεστήσω κανέναν πελάτη, ιδίως τους υποψήφιους. Έτσι, ήταν απαραίτητο οι υποχρεώσεις του Σαββάτου, που διεκπεραίωνα πάντα προσωπικά, να καλυφθούν. Αναπρογραμμάτισα, λοιπόν, τις υποχρεώσεις μου, ώστε, το Σάββατο που θα έλειπα, να απομείνουν οι ελάχιστες δυνατές. Αυτές που έμεναν, έπρεπε να καλυφθούν από τον υπάλληλό μου, τον Στέλιο.
Ωστόσο, δεν ήξερα αν ο Στέλιος μπορούσε να τις αναλάβει. Φοβόμουν μήπως είχε κάνει άλλα σχέδια για εκείνο το πρωινό. Ευτυχώς, όταν τον ρώτησα, μου είπε ότι ήταν ελεύθερος. Ευχαριστήθηκε μάλιστα, καθόσον θα πληρωνόταν υπερωρίες, κάτι που μέχρι τότε δεν είχε συμβεί ποτέ. Η πολιτική μου ήταν να ρυθμίζω πάντα εγώ τις εκτός ωραρίου υποχρεώσεις, ακριβώς για να μην πληρώνω υπερωρίες.
Όταν έμαθε ότι ο Στέλιος θα έπαιρνε υπερωρίες, η Δέσποινα ζήλεψε και μου κρατούσε μούτρα. Ήταν απότομη, καυστική και που και που μου πετούσε φεμινιστικά υπονοούμενα. Για πάψει να μου πρήζει τ’ αρχίδια και για μην νιώθω την ζοχάδα της κατά την εκδρομή μου, αποφάσισα να την μελώσω. Της πρότεινα, λοιπόν, να βοηθήσει τον Στέλιο και να πάρει και εκείνη υπερωρίες. Εννοείται ότι μαλάκωσε αμέσως, όπως κάθε γυναίκα όταν της δίνουν χρήματα.
Ήμουν σίγουρος ότι ο Στέλιος και η Δέσποινα θα έκαναν τα πάντα για να ρυθμιστούν στην εντέλεια οι υποχρεώσεις μου. Δεν τους συνέφερε να με εκθέσουν, αφού σε τέτοια περίπτωση δεν θα ξανάπαιρναν ποτέ υπερωρίες. Ήμουν, λοιπόν, καλυμμένος και επαγγελματικά.
Μετάβαση Στην Αγοριανή
Μετά από όλα αυτά, ήμουν έτοιμος να αναχωρήσω για Αγόριανη. Την προηγούμενη μέρα, έκανα τις τελικές προετοιμασίες. Πήγα το αμάξι για έναν γενικό έλεγχο, αγόρασα ένα δωράκι για την Τόπουε και κουρεύτηκα. Όταν κοιμήθηκαν τα παιδιά, βρήκα τα ρούχα που θα φόραγα και έφτιαξα την βαλίτσα μου.
Η Στάση της Μαρίας
Η Μαρία, όσο ετοιμαζόμουν, με κοίταζε με μια δόση ζήλιας, κάτι που με παραξένεψε. Αυτή, όταν ήταν να βγει για γαμήσια, ετοιμαζόταν για πολύ περισσότερη ώρα και κοιτούσε και την παραμικρή λεπτομέρεια: από το πώς θα ξυρίσει το μουνί της, μέχρι τι χρώμα σκιά θα βάλει στα μάτια. Με ρώταγε μάλιστα και τη γνώμη μου για την εμφάνισή της, με φανερό ενθουσιασμό για ότι θα επακολουθούσε:
- “Πώς σου φαίνομαι; Δείχνω σέξι; Έχω ραντεβού με έναν 19άρη και έναν 22άρη. Θέλω να με πηδήξει τρεις φορές ο καθένας.”
Εγώ της έλεγα τη γνώμη μου, χωρίς να ζηλεύω ή να νευριάζω. Το σεξ που θα έκανε με τους γαμιάδες της, ήταν καθαρά σαρκικό, χωρίς δόση συναισθήματος. Ικανοποιούσε μια ανάγκη της, και σε αντάλλαγμα ικανοποιούσε τις φαντασιώσεις μου. Έβλεπα τον ενθουσιασμό και την καύλα της σαν κάτι φυσιολογικό, παρά την χυδαιότητα που τα συνόδευε. Επισημαίνω ότι οι εκφράσεις “19άρης”, “22άρης” κλπ, που συχνά χρησιμοποιούσε για τους παρτενέρ της, δεν αναφέρονταν σε ηλικία. Αναφέρονταν σε πόντους πούτσας...
Ποτέ δεν ζήλεψα, ούτε αισθάνθηκα μειονεκτικά. Και σίγουρα, ποτέ δεν έκανα την Μαρία να αισθανθεί άβολα που ικανοποιούσε τα πάθη της. Παρά τη δική μου στάση ωστόσο, η Μαρία, όσο προετοιμαζόμουν με κοίταζε περίεργα και έτρωγε πασατέμπο νευρικά. Τι να πει κανείς!
Άφιξη και Προετοιμασία για Γαμήσι
Το βράδυ κοιμήθηκα νωρίς και το πρωί σηκώθηκα πριν ξημερώσει. Θα χρειαζόμουν γύρω στις τρεις ώρες για να φτάσω στην Αγοριανή. Ωστόσο, ο καιρός δεν ήταν καλός και έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω έγκαιρα. Ήθελα να έχω άνετο περιθώριο χρόνου, ώστε να μην αργήσω στο ραντεβού που είχα με τον Δημήτρη, στις μία το μεσημέρι.
Το ταξίδι ήταν άνετο από πλευράς κίνησης, αλλά έβρεχε και έπρεπε να ταξιδεύω με μικρή ταχύτητα. Πλησιάζοντας στην Αγόριανη, υπήρχαν πολλά χιόνια, αλλά ο δρόμος είχε καθαριστεί. Έτσι, δεν χρειάστηκα αλυσίδες, αλλά έπρεπε να πηγαίνω ακόμα πιο αργά και προσεκτικά. Μου πήρε σχεδόν τέσσερεις ώρες να φτάσω, αλλά είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου για να προετοιμαστώ.
Πήρα τα κλειδιά του δωματίου, που μου είχε κλείσει ο Δημήτρης και ανέβηκα στο δωμάτιο. Ήταν καθαρό, πολυτελές και πλήρως εξοπλισμένο. Ξάπλωσα για λίγο και μετά άρχισα την ιεροτελεστία της προετοιμασίας για γαμήσι, που έχω περιγράψει και στην ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΙΣΤΙΑ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΜΑΛΑΚΙΑ. Κάθε φορά που την έκανα, η ιεροτελεστία αυτή μου προκαλούσε ένα πολύ ευχάριστο αίσθημα διέγερσης. Είναι τα προσωπικά μου προ-προκαταρτικά του σεξ, που ενισχύουν και παρατείνουν την σεξουαλική μου διέγερση.
Όταν τελείωσα, κατέβηκα στο φουαγιέ και περίμενα τον Δημήτρη και την Τόπουε. Θα πήγαιναν για πρωινό και βόλτα στα χιόνια στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού, κάτι που έκαναν κάθε μέρα. Η Τόπουε δεν χόρταινε το χιόνι και το πρωί είναι η καλύτερη ώρα να το ευχαριστηθεί κανείς. Κατά το μεσημέρι που αρχίζει η πολυκοσμία, είναι καλύτερο να αποχωρεί και να βλέπει άλλα αξιοθέατα της περιοχής. Εκείνη την ημέρα, βέβαια, το μόνο αξιοθέατο που επιθυμούσα να δω ήταν η μαύρη μουνάρα της Τόπουε. Ήμουν ανυπόμονος και έκανα βόλτες πάνω-κάτω καπνίζοντας, όταν είδα το αμάξι του Δημήτρη να παρκάρει. Έσβησα το τσιγάρο και τους περίμενα να έρθουν.
Μεσημεριανοί Μεζέδες
Ο Δημήτρης μπήκε στο φουαγιέ και με αγκάλιασε, ζητώντας συγνώμη για την καθυστέρηση. Η Τόπουε με κοίταζε χαμογελώντας αμήχανα. Την αγκάλιασα και καθώς την φίλαγα της ψιθύρισα στο αυτί:
- “Είσαι πολύ όμορφη σήμερα. Λάμπεις σαν οπτασία. Χαλάλι το κάθε χιλιόμετρο που έκανα να έρθω…”
Η Τόπουε χαχάνισε με τον χαρακτηριστικό τρόπο των γυναικών που δέχονται ένα κομπλιμέντο που τους αρέσει. Ο Δημήτρης μου έκλεισε επιβραβευτικά το μάτι και πρότεινε:
- “Πάμε να φάμε κάτι στο μεζεδοπωλείο της πλατείας, να ζεσταθούμε; Ξύλιασα…”
Του γνέψαμε καταφατικά και φύγαμε βιαστικά από το ξενοδοχείο.
Το μεζεδοπωλείο της κοντινής πλατείας ήταν πραγματικά άπαιχτο. Το κάθε πιάτο μου φαινόταν καλύτερο από τα άλλα. Καθώς δεν είχα φάει τίποτα από το πρωί, τα τίμησα όλα, με το παραπάνω, προσέχοντας να μην πιω πολύ. Έπρεπε να έχω δυνάμεις για ότι θα επακολουθούσε. Όταν τελειώσαμε το φαγητό, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Στη διαδρομή, είχαμε αγκαλιάσει την Τόπουε και της κάναμε κομπλιμέντα, προσέχοντας να είμαστε κόσμιοι. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, κατευθυνθήκαμε στη σουίτα του Δημήτρη.
Τρίο Με Την Τόπουε Μέρος Ι
Κάτσαμε στον καναπέ, με την Τόπουε ανάμεσά μας. Εκείνη ήταν πολύ νευρική. Φαινόταν ότι ήθελε να προχωρήσει, αλλά ανησυχούσε. Από όσα μου είχε διηγηθεί, ήξερα ότι δεν ήταν άπειρη σε εξεζητημένες ερωτικές καταστάσεις. Περίμενα, λοιπόν, να μην έχει αναστολές, ιδίως τη στιγμή που επιζητούσε την εμπειρία. Δεν μπορώ να εξηγήσω την αντίδρασή της. Ευτυχώς, ο Δημήτρης ήταν από τότε σε θέση να χειριστεί άβολες καταστάσεις και να γαληνέψει ακόμα και την πιο ντροπαλή γυναίκα.
Η Τόπουε Χαλαρώνει
Ο Δημήτρης πλησίασε την Τόπουε και άρχισε να την φιλάει απαλά στα χείλη. Απομακρύνθηκα ώστε η Τόπουε να νιώσει πιο άνετα. Η Τόπουε στην αρχή ήταν λίγο αμήχανη, αλλά σιγά-σιγά άρχισε να ανταποκρίνεται στα φιλιά του Δημήτρη. Δεν βιάστηκα να παρέμβω, η Τόπουε έπρεπε να ερεθιστεί αρκετά ώστε η παρουσία μου να μην της προξενούσε τόση νευρικότητα. Εξάλλου, ήθελε να βιώσει την εμπειρία, δεν θα έκανε πίσω. Αποσύρθηκα, λοιπόν, στην άκρη του καναπέ, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να μπω και εγώ στο παιχνίδι.
Ο Δημήτρης ψιθύριζε γλυκόλογα στο αυτί της Τόπουε, παροτρύνοντάς την να αφεθεί. Έπαιρνε τον χρόνο του, προσαρμόζοντας τα χάδια του στις ορέξεις της Τόπουε. Η νευρικότητά της ήταν πολύ ερεθιστική. Είχα κάνει πολλά τρίο και ακόμα περισσότερες παρτούζες, με λυσσασμένες για σεξ γυναίκες. Παραδέχομαι ότι σαν εμπειρίες ήταν πολύ καυλωτικές. Όμως, η αποπλάνηση μιας ντροπαλής, να υλοποιήσει τις φαντασιώσεις της γυναίκας, είναι πολύ πιο δυνατή εμπειρία.
Η Τόπουε χαλάρωνε όλο και περισσότερο. Τα φιλιά, τα χάδια και τα καθησυχαστικά λόγια του Δημήτρη, την έκαναν να νιώθει ασφαλής. Άρχισε να ανταποδίδει τις περιποιήσεις του Δημήτρη με περισσότερο πάθος. Ο Δημήτρης κατέβηκε και άρχισε να γλύφει το λαιμό της.
- “Μμμμμμ, μπέέέέννιιιιιι, ναααα, μοοοφεεεραααααννν”,
Η Τόπουε εκφραζόταν στη γλώσσα της με ερεθισμένη αισθησιακή φωνή. Οι φθόγγοι ήταν μακρόσυρτοι και ακατάληπτοι. Οι λέξεις “μπένι να μοφεραν”, ή κάπως έτσι, επαναλαμβάνονταν κάθε τόσο, καθόλη τη διάρκεια του τρίο και μου έμειναν. Όσο για τα υπόλοιπα, δεν έμοιαζαν με καμιά γλώσσα που είχα ακούσει. Όμως, οι ερωτικοί αναστεναγμοί και οι δυσπρόφερτοι λαρυγγισμοί της Τόπουε ήταν το ίδιο καυλωτικοί με εκείνους των Ελληνίδων. Ένιωσα τον πούτσο μου να ερεθίζεται. Ήταν η ώρα να κάνω την κίνησή μου.
Προβλήματα Προσαρμογής
Ο Δημήτρης μου έκλεισε το μάτι, επιβεβαιώνοντας το ένστικτό μου. Πλησίασα την Τόπουε από πίσω και την φίλησα στο λαιμό. Η μυρωδιά της ήταν ιδιαίτερη και πιο έντονη από των λευκών γυναικών. Δεν θα την χαρακτήριζα δυσάρεστη, απλώς διαφορετική. Η Τόπουε έμεινε για λίγο ακίνητη και σιωπηλή, αλλά γρήγορα ξανάρχισε να αναστενάζει. Ανέβηκα προς το δεξί της αυτί και της το έγλειψα, ψιθυρίζοντας της ότι ήταν πανέμορφη. Ο Δημήτρης της έβγαλε το πουλόβερ και ξεκίνησε να της ξεκουμπώνει αργά το πουκάμισό.
Έστριψα το κεφάλι μου και την φίλησα στο στόμα, παίζοντας την γλώσσα της με τη δικιά μου. Η γεύση της ήταν ασυνήθιστα αλκαλική και εντελώς ξένη με ότι είχα συνηθίσει. Η πούτσα μου άρχισε να μαραίνεται. Έκλεισα τα μάτια και συνέχισα να την φιλάω. Η Τόπουε αναστέναζε ηδονικά. Συγκεντρώθηκα και προσπάθησα να συνηθίσω την γεύση και τη μυρωδιά της. Ανησύχησα ότι δεν κατάφερνα να πετύχω στύση, καθώς η οσμή και η γεύση της Τόπουε λειτουργούσαν αντιερωτικά.
Συνέχισα να την φιλάω, αναζητώντας τρόπο να αντιμετωπίσω το ζήτημα. Βγήκα από το στόμα της και ξανάρχισα να γλύφω το λαιμό της. Μέσα στο σύμπλεγμα των επιμέρους στοιχείων που συνέθεταν την οσμή και την γεύση της διέκρινα νότες από σαπούνι. Συνεπώς, η μυρωδιά και η γεύση της Τόπουε δεν οφείλονταν σε απλυσιά. Οφειλόνταν στο ότι η Τόπουε ανήκε σε διαφορετική φυλή. Αυτή η συνειδητοποίηση με κινητοποίησε. Ο εγκέφαλός μου, αργά ή γρήγορα, θα αποδεχόταν την διαφορετικότητα, αφήνοντας το σώμα να λειτουργήσει.
Ξανάρχισα να την φιλάω στο στόμα. Η Τόπουε, αυτή τη φορά, πήρε εκείνη την πρωτοβουλία. Μου έχωσε τη γλώσσα της βαθιά, δίνοντάς μου υγρά φιλιά, με πάθος. Η πολυαναμενόμενη ανταπόκριση του οργανισμού μου, ήρθε μετά από κάποιο χρόνο. Η πούτσα μου ξεκίνησε να ανεβαίνει, παλλόμενη αργά, αλλά σταθερά.
H Τόπουε Χωρίς Ρούχα
Στο μεταξύ, ο Δημήτρης είχε αφαιρέσει όλα τα ρούχα της Τόπουε από τη μέση και πάνω. Η θέα του στήθους της, με τους τεράστιους κύκλους, γύρω από τις τεντωμένες του θηλές, ήταν πολύ διεγερτική. Ο Δημήτρης έγλυφε το ένα βυζί, ρουφώντας το δυνατά. Η Τόπουε σταμάτησε να με φιλάει και αναστέναξε με καύλα. Σηκώθηκα από τον καναπέ και άφησα την Τόπουε να ξαπλώσει. Ο Δημήτρης βρήκε την ευκαιρία να της βγάλει το παντελόνι. Η Τόπουε ξάπλωσε φορώντας μόνο ένα όμορφο δαντελωτό κόκκινο εσώρουχο. Η χρωματική αντίθεση του κόκκινου εσωρούχου με το κατάμαυρο δέρμα της, την έκανε να φαίνεται ακόμα πιο ερωτική. Μας κοιτούσε με το γνωστό της εγκάρδιο χαμόγελο. Οι αναστολές της είχαν καμφθεί, ήταν έτοιμη να βιώσει την εμπειρία που φαντασιωνόταν, χωρίς ντροπές.
Η Τόπουε με αγκάλιασε και μου ζήτησε να την φιλήσω ξανά. Γευόταν το στόμα μου με την λαχτάρα που ένας διψασμένος γεύεται το νερό. Κατάλαβα ότι στη ζωή της δεν είχε χορτάσει τα φιλιά. Παρότι σαν αίσθηση δεν μου ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη, της ικανοποίησα την επιθυμία, αφήνοντας τον Δημήτρη να της γλείφει το βυζί. Ταυτόχρονα, της χάιδευα το άλλο απαλά. Ο Δημήτρης κατέβηκε στην κοιλιά της Τόπουε, κάτι που μου έδωσε την δυνατότητα να σταματήσω τα φιλιά και να τον διαδεχτώ στο γλείψιμο του στήθους.
Τα Βυζιά της Τόπουε
Έσφιξα τα βυζιά της Τόπουε, που μέχρι τότε μόνο χάιδευα. Ήταν σκληρά σαν πέτρα. Παρότι μεσαία στο μέγεθος, ήταν στητά και καλοσχηματισμένα. Το σχήμα τους ήταν ακριβώς το ίδιο χωρίς το σουτιέν, με εκείνο που είχαν όταν το φορούσε. Με δεδομένο ότι η Τόπουε δεν ήταν ιδιαίτερα γυμνασμένη, υποθέτω ότι επρόκειτο για φυσικό χάρισμα. Δεν ξέρω αν το μοιράζονται όλες οι μαύρες αραπίνες, αλλά η Τόπουε από στήθος έσκιζε. Ήταν το ίδιο σαγηνευτικό με το στήθος της Νάντιας, η οποία γυμναζόταν τακτικότατα, αλλά το είχε πολύ πιο μικρό.
Πλησίασα το στόμα μου στην θηλή και την ρούφηξα. Η Τόπουε αναστέναξε βαριά και άρχισε πάλι να μιλά αισθησιακά στην γλώσσα της. Δεν ξέρω αν η διέγερση οφειλόταν στο γλείψιμο που της έκανα στο στήθος ή σε εκείνο που έκανε ο Δημήτρης στην κοιλιά της. Βλέποντας όμως ότι η Τόπουε διεγειρόταν ενέτεινα τα χάδια και το γλύψιμο, το ίδιο και ο Δημήτρης. Οι προσπάθειές μας έκαναν την Τόπουε να πετάει στα σύννεφα.
Η διέγερσή μου γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη. Η αρχική αρνητική αντίδραση του οργανισμού μου υποχωρούσε. Δεν ήμουν αρκετά σκληρός για να γαμήσω, αλλά ο πούτσος μου είχε χωρίς αμφιβολία ξυπνήσει. Ο συνδυασμός του γλειψίματος του στήθους της Τόπουε και των αναστεναγμών της έφερναν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ένα Πανέμορφο Μουνί
Ο Δημήτρης με χτύπησε ελαφρά τον ώμο και μου έδειξε με το βλέμμα του την λεκάνη της Τόπουε. Του έγνεψα καταφατικά. Ο Δημήτρης δεν κάνει γλειφομούνι ποτέ, ούτε καν στην Αντιγόνη, την γυναίκα του. Σιχαίνεται τα κολπικά υγρά, ακόμα και αν η γυναίκα έχει μόλις μπανιαριστεί. Αντίθετα, εμένα μου αρέσει πολύ. Όταν σε τρίο ή παρτούζες πλησιάζει η ώρα για γλειφομούνι, ο Δημήτρης μου κάνει πάντα σινιάλο για “αλλαγή φρουράς”. Ανταποκρίθηκα αυθόρμητα θετικά στο σινιάλο του, παρότι ανησυχούσα μήπως η γεύση της Τόπουε με χάλαγε, όπως είχε συμβεί στα φιλιά.
Ο Δημήτρης αφαίρεσε το εσώρουχο της Τόπουε και ανέβηκε προς τα πάνω για να την φιλήσει. Σηκώθηκα για κάνω χώρο στον Δημήτρη και έριξα μια ματιά στο γυμνό σώμα της Τόπουε. Έμεινα άφωνος από την ομορφιά του μουνιού της. Αντίθετα από ότι περίμενα, το μουνί της Τόπουε ήταν, για την κατατομή πάντα του σώματος της, σχετικά μικροκαμωμένο. Η σχισμή του ξεκινούσε από χαμηλά και σταματούσε λίγα μόνο εκατοστά ψηλότερα. Η περιοχή της σχισμής ήταν ξυρισμένη εντελώς, το ίδιο και η πλαϊνή περιοχή του μπικίνι, σε φάρδος 2 δακτύλων. Εκεί που σταματούσε η σχισμή ξεκίναγε η κορυφή ενός τριγωνικού τριχώματος. Το τρίχωμα ήταν που έδινε στο μουνί της Τόπουε την γοητεία του. Ήταν εξαιρετικά πυκνό, κατσαρό και κατάμαυρο. Έμοιαζε σαν χαλάκι εισόδου στο μουνί της Τόπουε. Το καμάρωσα για αρκετή ώρα, όσο ο Δημήτρης φιλούσε με πάθος την Τόπουε.
Όταν ευχαριστήθηκα το θέαμα, άπλωσα το χέρι και ακούμπησα το τρίχωμα του μουνιού της Τόπουε. Η αίσθηση ήταν πολύ ευχάριστη. Το παχύ της τρίχωμα ήταν απαλό, σαν τα πλεκτά πουλόβερ της παλιάς εποχής. Αφού το χάιδεψα για λίγο, κατέβηκα προς τη σχισμή του μουνιού και την χάιδεψα εξωτερικά. Η Τόπουε άνοιξε τα πόδια της, αναστενάζοντας. Δεν χρειαζόμουν παραπάνω ενθάρρυνση.
Πρώτος Οργασμός για την Τόπουε
Πλησίασα τα ανοιχτά πόδια της Τόπουε, σκαρφαλώνοντας πλάγια στον καναπέ και παραμέρισα τα μουνόχειλά της. Ήταν μούσκεμα και από το μουνί της έβγαιναν βλέννες κολπικών υγρών. Η κλειτορίδα της ήταν διογκωμένη. Κατάλαβα ότι θα ερχόταν γρήγορα σε οργασμό. Σε τέτοια περίπτωση, είναι καλύτερο ο οργασμός να έρθει γρήγορα, ώστε η γυναίκα να ξανακαυλώσει με το γλειφομούνι. Πλησίασα, λοιπόν, το κεφάλι μου στην κλειτορίδα της και άρχισα να της κάνω γρήγορο πινέλο. Σε δευτερόλεπτα τα υγρά της πετάχθηκαν σαν πίδακας στο πρόσωπό μου.
- “ΙιιιιιιιιιιΑααααααααα!”
Η στριγκλιά της Τόπουε ήταν εκκωφαντική. Έσπρωξε δυνατά τον Δημήτρη, ανασηκώθηκε και άρχισε να ανασαίνει βαριά. Όταν ηρέμησε, με κοίταξε γεμάτη ευγνωμοσύνη.
- “Ήταν τέλειο, νόμιζα ότι θα λιποθυμήσω...”
Ο Δημήτρης την κοίταξε πονηρά.
- “Στο έλεγα ότι ο Κώστας κάνει το καλύτερο γλειφομούνι της Αθήνας και δεν με πίστευες. Είδες που είχα δίκιο, που επέμενα για την φάση;”
Η Τόπουε χαμογέλασε σκερτσόζικα και μετά μου έριξε το κλασσικό ακαταμάχητο παρακλητικό της βλέμμα.
- “Δωσ’ μου και άλλο, Κώστα….”
Τα παιχνιδιάρικα μαύρα μάτια της Τόπουε δεν άφηναν περιθώριο άρνησης. Της έγνεψα καταφατικά και ετοιμάστηκα να ικανοποιήσω την επιθυμία της, όταν συνειδητοποίησα ότι ο Δημήτρης και εγώ ήμασταν ακόμα ντυμένοι. Δεν είχαμε βγάλει ούτε καν τα παπούτσια μας. Εντελώς γελοία κατάσταση. Σηκώθηκα και έβγαλα τα ρούχα μου, μένοντας μόνο με το εσώρουχο. Ο Δημήτρης με μιμήθηκε και μετά πήρε από το χέρι την Τόπουε και την οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα της σουίτας. Τους ακολούθησα από απόσταση για να μπορώ να θαυμάζω τον υπέροχο μαύρο κώλο της Τόπουε να λικνίζεται προκλητικά σε κάθε της βήμα.
Γλειφομούνι από τον Μετρ
Ο Δημήτρης έβαλε την Τόπουε να ξαπλώσει στο κρεβάτι, λέγοντάς της να κλείσει τα μάτια της και να χαλαρώσει. Η Τόπουε ακολούθησε τις οδηγίες του. Το ύφος της ήταν απολύτως γαλήνιο. Την αφήσαμε για λίγο ήρεμη και μετά ο Δημήτρης άρχισε να την χαϊδεύει στο στήθος και την κοιλιά, ενώ εγώ γονάτισα ανάμεσα στα πόδια της. Η Τόπουε ανασήκωσε και άνοιξε τα μπούτια της για να μου προσφέρει άνετη δίοδο προς το μουνί της. Όλες οι γυναίκες, με τις οποίες έχω κάνει σεξ, έχουν αντιδράσει έτσι, όταν είναι να τους κάνω γλειφομούνι. Το βρίσκω πολύ κολακευτικό και καυλωτικό, κάτι που με οδηγεί να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.
Πλησίασα το κεφάλι μου στο μουνί της Τόπουε, παραμέρισα τα μουνόχειλά της και ξεκίνησα να εφαρμόζω την τέχνη μου. Η Τόπουε ανταποκρίθηκε με τον κλασσικό τρόπο που ανταποκρίνονται όλες οι γυναίκες στην ηδονή. Στην αρχή μουρμουράνε ηδονικά και σταδιακά, καθώς η ηδονή τους αυξάνει, αναστενάζουν, φωνάζουν και στριγκλίζουν. Μου αρέσει να προκαλώ τέτοια αυξανόμενη ηδονή με το στόμα σε γυναίκα. Είναι πολύ πιο εύκολο από να το κάνει κανείς με την πούτσα και επιπλέον πολύ ευχάριστο.
Το μουνί της Τόπουε όλο και υγραινόταν με τις περιποιήσεις μου. Έχοντας συνηθίσει την ιδιαίτερη μυρωδιά και γεύση της, ήμουν σε θέση να την ικανοποιήσω στο έπακρο. Της άξιζε με το παραπάνω. Δούλεψα και την κλειτορίδα και τον κόλπο της με όλο και αυξανόμενη ένταση. Η Τόπουε δεν έλεγχε τις αντιδράσεις της. Φώναζε μιλώντας στη γλώσσα της και χτυπιόταν στο κρεβάτι. Το σώμα της έτρεμε.
- “Μήπως θες να σταματήσει ο Κώστας;”,
ρώτησε ο Δημήτρης.
- “Όχι, όχι, ΙιιιιιιιιιιΑααααααααα!.
Η Τόπουε ήρθε σε οργασμό, παράγοντας σαφώς λιγότερα υγρά αυτή την φορά.
Πούτσα Από τον Δημήτρη
Ο Δημήτρης ήταν πολύ καυλωμένος. Θυμάμαι ότι η όρθια πούτσα του είχε πεταχθεί έξω από το άνοιγμα του μπροστινού μέρους του εσωρούχου του. Πολύ αστείο θέαμα, κρατήθηκα μην σκάσω από τα γέλια. Του έκανα χώρο να ανέβει πάνω στην Τόπουε για να την πηδήξει. Εκείνος αφαίρεσε το εσώρουχο, άνοιξε τα μπούτια της Τόπουε και μπήκε μέσα της. Παραμέρισα για να του δώσω χώρο και κάθισα στην άκρη του κρεβατιού για να πάρω μάτι το γαμήσι.
Ο Δημήτρης είναι φοβερός στο σεξ. Δεν πηδάει ξερά, όπως οι περισσότεροι. Κινείται με χάρη, χρησιμοποιώντας και τα χέρια και το στόμα του. Μπορεί η πούτσα του να μην ξεπερνάει του 15 πόντους, αλλά την χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά. Επιπλέον έχει φοβερές αντοχές. Μπορεί να κρατηθεί πάνω από τέταρτο. Ο ρυθμός του είναι μεταβαλλόμενος. Ξεκινάει αργά και τον αυξάνει σταδιακά, όπως όλοι. Αλλά, την κατάλληλη στιγμή, τον μειώνει και ξαναρχίζει πάλι να τον αυξάνει. Ο χρονισμός του είναι άξιος θαυμασμού. Όποτε τον έχω δει να γαμάει, όλες οι γυναίκες τρελαίνονται.
Η Τόπουε δεν ήταν εξαίρεση. Αφέθηκε στην ηδονή που της πρόσφερε ο Δημήτρης, αναστενάζοντας και βογκώντας. Το θέαμα ήταν τόσο ερεθιστικό που άρχισα αυθόρμητα να παίζω τον πούτσο μου. Ο Δημήτρης, αφού γάμησε στην ιεραποστολική στάση κανένα δεκάλεπτο, είπε στην Τόπουε να στηθεί στα τέσσερα. Η Τόπουε γύρισε και πήρε στάση στα γόνατα. Η οπίσθια θέα του κώλου και του μουνιού της ήταν πολύ ερεθιστική. Ο Δημήτρης της τον φέρμαρε και άρχισε να γαμάει με γρήγορο ρυθμό. Άφησα λίγο την Τόπουε να εμπεδώσει την στάση και μετά την πλησίασα από μπροστά, κατέβασα το εσώρουχο και της πρόσφερα την πούτσα μου για πίπα. Ήταν η σειρά της να μου προσφέρει την ηδονή του στοματικού σεξ.
Πρώτο Τσιμπούκι από την Τόπουε
Έκλεισα τα μάτια για να απολαύσω το τσιμπούκι της Τόπουε. Η Τόπουε χρησιμοποιούσε πολύ σάλιο και τον έπαιρνε αρκετά βαθιά. Δούλευε καλά την γλώσσα και το μάγουλα, αλλά ο συντονισμός της ήταν λίγο παράταιρος. Δεν μπορώ, ωστόσο, να εκφράσω παράπονο. Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να τον παίρνει πισωκολλητά και παράλληλα να κάνει πίπα, ιδίως για μια άπειρη στα τρίο. Η Τόπουε προσπαθούσε να ανταποκριθεί με φιλότιμο και αυτό ήταν αρκετό να με ερεθίσει. Αποφάσισα να την επιβραβεύσω με ένα κομπλιμέντο.
- “Μπράβο Τόπουε, είσαι τέλεια, είσαι πανέμορφη. Πόσο σου πάει η πούτσα στο στόμα. Ωωωω, ναιαιαιαιαι...”
Η Τόπουε μάλλον δεν κατάλαβε όλα όσα της είπα, αλλά πήρε το γενικό νόημα. Έβγαλε το καυλί μου από το στόμα, μου χαμογέλασε ευγενικά και έκλεισε τα μάτια της να απολαύσει το γαμήσι του Δημήτρη. Μετά από λίγο, μου τον έφτυσε, τον έπαιξε λίγο και τον ξαναπήρε στο στόμα.
- “Ω ναι, ναιαιαι. Με τρελαίνεις, με λιώνεις, ναιαιαι. Είσαι φοβερή, πολύ μου αρέσεις. Μπράβο, μωράκι μου γλυκό.”
Η ενθάρρυνση είναι η πιο αποτελεσματική οδός προς την επίδοση. Η Τόπουε επικεντρώθηκε στην πίπα, με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο ερεθιστική από προηγουμένως. Το χρειαζόμουν, καθώς η κούραση του ταξιδιού δεν μου επέτρεπε να αναπτύξω πολύ σκληρή στύση.
Ο Δημήτρης αύξησε το ρυθμό του, με αποτέλεσμα η Τόπουε να σταματήσει την πίπα. Ευτυχώς, η δουλειά είχε γίνει, ήμουν αρκετά φτιαγμένος για να γαμήσω. Ο ρυθμός του Δημήτρη έγινε φρενήρης.
- “Χάι-χάι-χάι!”
Το κλασσικό επιφώνημα του τελευταίου σταδίου ηδονής του Δημήτρη, παραμένει ίδιο από τα νιάτα του. Θα έχυνε σύντομα. Η Τόπουε βόγκαγε και παραμιλούσε στη γλώσσα της, αλλά απείχε από την κορύφωση. Πήρα θέση πίσω από τον Δημήτρη, ώστε να τον διαδεχτώ, όταν θα τελείωνε.
Η Σειρά Mου
Μετά από λίγο ο Δημήτρης βγήκε από την Τόπουε, την πλησίασε από μπροστά και έφερε την πούτσα του κοντά στο πρόσωπό της. Η Τόπουε άνοιξε τελείως το στόμα της και έβγαλε έξω την γλώσσα της, μουγκρίζοντας από προσμονή. Ο Δημήτρης τον έπαιξε και τέλειωσε πάνω στην γλώσσα και το στόμα της Τόπουε.
Ήταν η σειρά μου να γαμήσω την Τόπουε. Κοντοστάθηκα για λίγο, προβληματιζόμενος από το γεγονός ότι δεν φορούσα προφυλακτικό. Με δεδομένο ότι ούτε ο Δημήτρης είχε φορέσει, αποφάσισα να πηδήξω ξεσκούφωτος. Το στήσιμο της Τόπουε ήταν υποδειγματικό, δεν χρειαζόταν ούτε καν να ανοίξω τα μουνόχειλά της. Μπήκα στο μουνί της μέχρι τον πάτο του δυνατά και έμεινα ακίνητος. Η Τόπουε έβγαλε μια ηδονική στριγκλιά και κατόπιν αφέθηκε στο γαμήσι μου.
Ξεκίνησα να πηδάω αργά, σπρώχνοντας την πούτσα μου μέχρι μέσα και βγάζοντας την μέχρι τη μέση του κεφαλιού, σε κάθε μου παλινδρόμηση. Είναι μια τεχνική που είχα δει σε μια τσόντα και μου πήρε καιρό να αντιγράψω. Το αποτέλεσμα αρέσει πολύ στις γυναίκες, ιδίως όταν είναι φτιαγμένες. Η Τόπουε έμεινε ακίνητη, μουγκρίζοντας και αναστενάζοντας.
Περίμενα το μουνί της να είναι πολύ φαρδύ. Σκεφτόμουν ότι, αφού γαμιόταν μικρή με αραπάδες, θα της το είχαν ξεσκίσει με τις μεγάλες ψωλές τους. Όμως, το μουνί της ήταν μάλλον στενό, αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι την είχε ήδη γαμήσει ο Δημήτρης. Όχι τόσο όσο της Νάντιας ή της Τασίας, αλλά σίγουρα στενότερο από της Ελίνας, πόσο μάλλον της Μαρίας. Παρότι προτιμώ τα φαρδιά μουνιά, το γαμήσι της Τόπουε ήταν πολύ ευχάριστο. Σε αυτό συνέτεινε και το γεγονός ότι ήταν μούσκεμα από το γαμήσι του Δημήτρη.
Πούτσα και Κωλοδάκτυλο από Εμένα
Βλέποντας ότι η Τόπουε υγραινόταν, ξεκίνησα ξαφνικά να την πηδάω γρήγορα και σκληρά. Θα τελείωνα γρηγορότερα, αλλά με τον αργό ρυθμό που είχα δεν θα τελείωνε πριν από εμένα. Της άξιζε ένας ακόμα οργασμός, έστω και αν η δική μου ικανοποίηση μειωνόταν χρονικά. Η Τόπουε ανταποκρίθηκε με ήχους καύλας και ηχηρές ακατάληπτες φράσεις στη γλώσσα της. Το μουνί της υγράνθηκε τόσο που σε κάθε μου παλινδρόμηση η πούτσα μου γλιστρούσε μέχρι τον πάτο της, παράγοντας ήχους παφλασμού. Ένιωσα πολύ περήφανος, σπάνια καυλώνω τόσο πολύ τις γυναίκες, ιδίως τις εκτός παρέας. Η ανδρική μου ματαιοδοξία πετούσε στα ουράνια. Αυθόρμητα άρχισα να αναστενάζω και να φωνάζω, όπως η Τόπουε:
- “Αααα, τι μουνί είναι αυτόόόό, μπράβο Τόπουεεεεε, γουστάρωωωω!”
- “Mπέέέέννιιιιιι, ναααα, μοοοφεεεραααααννν Κώστα, μπεεεεενιιιιι Κώστα μπούντου μπουυυυυ, ααααα, μμμμμμ, αααααχχχ!” (ακατάληπτα λόγια στη γλώσσα της Τόπουε)
Οι διάλογοι στα Ελληνικά και στα Νιγηριανά κατά το γαμήσι αυτό, αποτελούν απόδειξη ότι το σεξ είναι ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων...
Κάποια στιγμή, η Τόπουε τούρλωσε περισσότερο τον κώλο και άνοιξε με τα χέρια τα κωλομέρια της. Η κίνηση αυτή έκανε την κωλότρυπά της να αποκαλυφθεί. Φαινόταν να είναι χαλαρή. Χωρίς να σταματήσω να γαμώ σκληρά, σάλιωσα καλά το δεξί μου κωλοδάκτυλο και έφτυσα κοντά στην κωλότρυπα της Τόπουε. Περίμενα για λίγο και καθώς εισερχόμουν στο μουνί της, έχωσα το δάκτυλό μου στον κώλο της Τόπουε. Ήταν αρκετά φαρδύς, το κωλοδάκτυλο μπήκε χωρίς κόπο. Το έβγαλα και έχωσα το κωλοδάκτυλο μαζί με τον δείκτη μου. Αυτή τη φορά βρήκα κάποια αντίσταση, αλλά όχι ιδιαίτερη. Δουλεμένος ο κώλος της Τόπουε και δεν της φαινόταν…
Χύσιμο στο Στόμα
Έκλεισα τα μάτια μου και συντόνισα τις παλινδρομήσεις του πούτσου και των δακτύλων μου. Η Τόπουε ξεκίνησε να τρέμει, βγάζοντας ένα πνιχτό ήχο, χωρίς να χαλάσει το υποδειγματικό στήσιμο της στα τέσσερα. Ξεκίνησα να γαμάω όσο πιο γρήγορα και δυνατά μπορούσα. Η Τόπουε σήκωσε το κεφάλι της και έμεινε για λίγο άφωνη. Σε λιγότερο από ένα λεπτό, ακούστηκε η στριγκλιά του οργασμού της.
- “ΙιιιιιιιιιιιιιιΑααααααα!”
Στη συνέχεια, άφησε το σώμα της να πέσει στο κρεββάτι, κρατώντας όμως με τα χέρια της ανοικτά τα κωλομέρια. Συνέχισα να γαμάω με σκοπό να χύσω όσο πιο γρήγορα γινόταν. Ο Δημήτρης μου χτύπησε την πλάτη, λέγοντάς μου:
- “Μην χύσεις στο μουνί. Της αρέσει στο στόμα.”
Βγήκα από την Τόπου και κάνοντας το γύρο του κρεβατιού βρέθηκα μπροστά από το πρόσωπό της. Ο Δημήτρης της ανασήκωσε το κεφάλι, πιάνοντας το από το πηγούνι. Η Τόπουε άνοιξε το στόμα της και έβγαλε τη γλώσσα της έξω, όπως είχε κάνει με τον Δημήτρη νωρίτερα. Τον έπαιξα δυνατά και γρήγορα, σημαδεύοντας το στόμα της Τόπουε. Το φορτίο σπέρματος τεσσάρων ημερών αποχής από σεξ εκσφενδονίστηκε, σε δυο δόσεις, προς το πρόσωπο της Τόπουε. Η πρώτη δόση προσγειώθηκε στα χείλια και στην μύτη της, αλλά η δεύτερη βρήκε στόχο στη γλώσσα της Τόπουε. Η Τόπουε κατάπιε τα χύσια που είχαν πέσει στην γλώσσα της. Κατόπιν, ο Δημήτρης μάζεψε με το δάκτυλό του τα υπόλοιπα και τα τάισε στην Τόπουε.
- “Έτσι, μωρό μου, πάρε τις βιταμίνες σου…”
Η Τόπουε του χαμογέλασε με ικανοποίηση και ευγνωμοσύνη.
- “Ήταν φοβερό, δεν πίστευα ότι θα μου άρεσε τόσο…”
- “Να ακούς τον Δημήτρη, θέλει το καλό σου...”
Η Τόπουε χαμογέλασε πονηρά και έκλεισε τα μάτια της.
Τρίο Με Την Τόπουε Μέρος ΙΙ
Η Τόπουε γλάρωσε, παραμένοντας ακίνητη στο κρεββάτι. Ο Δημήτρης και εγώ σηκωθήκαμε και πήγαμε στο σαλόνι. Ήμουν αρκετά κουρασμένος από το πρωινό ξύπνημα, την οδήγηση και το σεξ. Ντύθηκα, λοιπόν, στα γρήγορα και έφυγα για το δωμάτιό μου, δίνοντας ραντεβού στο Δημήτρη για το βραδάκι. Έκανα ένα γρήγορο ντουζ και ξάπλωσα στο κρεββάτι. Πήρα τηλέφωνο την Μαρία και την Νάντια για να μην ανησυχούν και έπειτα κοιμήθηκα σαν πουλάκι.
Το ύπνο μου διέκοψε ένα τηλέφωνο από τον Δημήτρη. Ήθελε να μου πει ότι η Τόπουε δεν είχε όρεξη να βγούμε και προτιμούσε να φάμε στο ρεστοράν του ξενοδοχείου. Δεν είχα πρόβλημα, ο σκοπός της εκδρομής μου δεν ήταν τουριστικός. Εξάλλου, σίγουρα θα ξαναρχόμουν κάποια στιγμή στην Αγόριανη με την παρέα. Δώσαμε ραντεβού να φάμε μισή ώρα αργότερα.
Δείπνο Στο Ξενοδοχείο
Παρότι ήθελα να ξεκουραστώ λίγο ακόμα, σηκώθηκα από το κρεββάτι και άρχισα να ετοιμάζομαι. Μπανιαρίστηκα, ξυρίστηκα, παρφουμαρίστηκα και φόρεσα καλά ρούχα. Ήθελα να έχω μια παρουσίαση ξεχωριστή από εκείνη που είχε συνηθίσει η Τόπουε να με βλέπει. Είχα καταλάβει ότι η Τόπουε εκτιμούσε την πολυτέλεια. Έπρεπε συνεπώς η εμφάνισή μου να είναι πιο επίσημη και πιο εκλεπτυσμένη από συνήθως. Αφού ετοιμάστηκα, κατέβηκα στο ρεστοράν, όπου βρήκα την Τόπουε και τον Δημήτρη να με περιμένουν.
Παραγγείλαμε τα πιο εκλεκτά ορεκτικά, τα ακριβότερα πιάτα και το καλύτερο μπουκάλι κρασί του καταλόγου. Το φαγητό ήταν αρκετά καλό, αλλά όχι τόσο που να δικαιολογεί την τιμή του. Το κρασί, όμως, αποδείχθηκε το σουξέ της βραδιάς. Δεν θυμάμαι τη μάρκα, αλλά ήταν γλυκόπιοτο και μεστό. Παραγγείλαμε και δεύτερο μπουκάλι. Ήρθαμε σε μια γλυκιά ευθυμία και δέσαμε ως παρέα. Η Τόπουε φαινόταν να περνάει πολύ καλά. Ανταποκρινόταν στα καλαμπούρια και στα πειράγματα, κάνοντας μάλιστα και σχόλια με υπονοούμενα. Καμμιά σχέση με την χαμηλού προφίλ Τόπουε που ήξερα από τις συναντήσεις μας στον “Γιάννη”.
Επιθυμίες της Τόπουε και του Γιάννη
Πρέπει να κάτσαμε τρώγοντας, συζητώντας και γελώντας γύρω στην μια ώρα. Κάποια στιγμή εξαντληθήκαμε από θέματα προς συζήτηση. Έτσι, παραγγείλαμε επιδόρπια και ζητήσαμε το λογαριασμό. Μέχρι να έρθουν, ο Δημήτρης αποκάλυψε τις προθέσεις του, για το σεξ που θα επακολουθούσε.
- “Η Τόπουε και εγώ θα θέλαμε να δοκιμάσουμε στο σεξ κάτι που είναι καινούργιο και για τους δυο μας.”
Χαμογέλασα και έκλεισα στην Τόπουε πονηρά το μάτι μου.
- “Μμμμ, κάτι μου λέει ότι μετά το γλυκό επιδόρπιο, θα έχουμε πιπεράτο βράδυ...”
Η Τόπουε γέλασε, αλλά κατέβασε τα μάτια της. Προφανώς αισθανόταν ενοχές, για αυτό που ήθελε να βιώσει. Ο Δημήτρης συνέχισε.
- “Η Τόπουε θέλει να στηθεί πάνω σου στα τέσσερα και να την γλύφεις, ενώ εγώ να την γαμάω. Εγώ πάλι θέλω να γαμήσουμε την Τόπουε ταυτόχρονα από μουνί και κώλο. Τι λες;”
Η Τόπουε κοκκίνισε, παραμένοντας σιωπηλή και χαμογελώντας αμήχανα. Προσωπικά, παραξενεύτηκα γιατί δεν περίμενα τα σχήματα που πρότεινε ο Δημήτρης να αποτελούν επιλογές της Τόπουε. Το “αισθησιακό” τρίο που υποτίθεται ότι ήθελε, πήγαινε περίπατο. Σκεφτόμουν πόσο διαφορετικές μπορεί να είναι οι γυναίκες στην ερωτική από την κοινωνική τους ζωή. Χωρίς να το θέλω, άργησα να απαντήσω.
- “Ναι ή όχι ρε μαλάκα; Τι σκέφτεσαι; Σκάκι παίζουμε;”
Η φωνή του Δημήτρη με επανέφερε στην πραγματικότητα. Δεν είχα υλοποιήσει κανένα από τα δυο σχήματα που πρότειναν ο Δημήτρης και η Τόπουε. Δεν έβλεπα το λόγο να μην τα βιώσω.
- “Μέσα και στα δυο!”
Η Τόπουε χαμογέλασε με ανακούφιση και ο Δημήτρης με χτύπησε επιβραβευτικά στον ώμο. Φάγαμε τα επιδόρπια που είχαμε παραγγείλει βιαστικά και ανεβήκαμε στην σουίτα που είχε κλείσει ο Δημήτρης.
Η Τόπουε Συντονίζει
Μόλις μπήκαμε μέσα, ο Δημήτρης μου έκανε νόημα να γδυθούμε και μετά απευθύνθηκε στην Τόπουε:
- “Είμαστε στη διάθεσή σου. Πες μας τι θες και θα το κάνουμε.”
Η Τόπουε μας κοίταξε παιχιδιάρικα, αλλά και λίγο ένοχα.
- “Θέλω να κάνουμε με τον Κώστα 69, με εμένα από πάνω. Εσύ να μου κάνεις σεξ, όσο με γλύφει ο Κώστας.”
Ο Δημήτρης την κοίταξε ερωτηματικά:
- “Δεν κατάλαβα τι είπες. Τι είναι το 69; Τι να σου κάνω εγώ;”
Η Τόπουε γέλασε και πάλι αμήχανα. Με χαμηλωμένο βλέμμα επανέλαβε τι ήθελε:
- “Ο Κώστας να μου γλύψει την μουνάρα και εσύ να με γαμήσεις στα τέσσερα.”
Ήταν η πρώτη φορά που άκουγα την Τόπουε να μιλάει πρόστυχα. Η προφορά και το ντροπαλό βλέμμα της έκαναν τα λόγια της πολύ καυλωτικά.
- “Τώρα καταλάβαμε. Έλα, κοριτσάκι μου, γδύσου να σε περιποιηθούμε.”
Η Τόπουε έβγαλε αργά και προκλητικά τα ρούχα της, ενώ εμείς τον παίζαμε. Μας κοίταζε με πρόστυχο βλέμμα, το οποίο, αν και ψεύτικο, ήταν ερεθιστικό. Μόλις γδύθηκε, μου είπε να ξαπλώσω στο κρεββάτι και κάθισε γονατιστή πάνω μου, με την λεκάνη της στο πρόσωπό μου. Ο Δημήτρης έμεινε όρθιος συνεχίζοντας να τον παίζει.
Η Τόπουε έσκυψε μπροστά και ξεκίνησε να με πιπώνει. Ο πούτσος μου σιγά-σιγά καύλωσε. Παράλληλα, άνοιξα τα μουνόχειλά της και άρχισα να την γλύφω. Μου έκανε εντύπωση ότι πριν ακόμα αρχίσω ήταν σχετικά υγρή. Μάλλον η φαντασίωσή της ήταν πολύ έντονα χαραγμένη μέσα της.
- “Πιο σιγά Κώστα και πιο πολύ σάλιο. Δημήτρη πάψε να τραβάς μαλακία και γάμα με…”
Ακολούθησα τις οδηγίες της Τόπουε. Ο ρόλος του ηγέτη που είχε πάρει την έκανε να ευχαριστιέται ακόμα πιο πολύ το γλειφομούνι που της έκανα. Επικεντρώθηκα στο έργο μου, αποφεύγοντας να σκέφτομαι ότι με τσιμπούκωνε, ώστε να μην τελειώσω γρήγορα.
Το Σχήμα Υλοποιείται
Η Τόπουε έβγαλε την πούτσα μου από το στόμα, προφανώς για να πάρει του Δημήτρη. Μερικά λεπτά αργότερα την ξανάνιωσα στο στόμα της και ο Δημήτρης την πλησίασε από πίσω και άρχισε να γαμάει. Η Τόπουε, μόλις τον πήρε μέσα της, ξεκίνησε να αναστενάζει και να βογκάει δυνατά. Επικεντρώθηκα στην κλειτορίδα, γλύφοντας την αργά με τη γλώσσα μου.
Η κατάσταση ήταν κάπως άβολη για μένα. Δούλευα την γλώσσα μου λίγα μόνο εκατοστά από την πούτσα του Δημήτρη, που γαμούσε. Τα αρχίδια του πλησίαζαν πολύ κοντά στο πρόσωπό μου, σε κάθε παλινδρόμηση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Τόπουε κουνιόταν από καύλα. Δεν μπορώ να πω ότι διασκέδαζα την κατάσταση. Ευτυχώς, το τσιμπούκι της Τόπουε, αν και αποσπασματικό, κρατούσε το καυλί μου όρθιο, όχι όμως ιδιαίτερα σκληρό. Συνέχισα το άβολο γλείψιμο, κρατώντας ανοιχτά τα μουνόχειλα της Τόπουε με τις παλάμες μου.
Μπορεί για μένα η φάση να μην εξελισσόταν καλά, η Τόπουε ωστόσο την ευχαριστιόταν στο έπακρο. Σύντομα ξεκίνησε να βογκάει ακόμα δυνατότερα, πολύ πιο έντονα από το προηγούμενο γαμήσι. Ο Δημήτρης της τον έσπρωχνε όλο και πιο γρήγορα, αυξάνοντας την ηδονή της Τόπουε, αλλά και την δυσκολία του γλειφομουνίου. Η Τόπουε μούγκριζε μπουκωμένη από την πούτσα μου.
Τα υγρά της Τόπουε έρεαν σε μεγάλη ποσότητα. Κατάλαβα ότι θα έχυνε. Έφτυσα και άρχισα να τρίβω με το δάκτυλό μου την κλειτορίδα της, λέγοντας στον Δημήτρη να την πηδάει πιο δυνατά. Έλπιζα η Τόπουε να τελειώσει σύντομα, δεν μου άρεσε η φάση. Ευτυχώς δεν άργησε πολύ.
- “ΙιιιιιιιιιιΑααααααααα!”
Τα υγρά της Τόπουε προσγειώθηκαν στο πρόσωπό μου. Μύριζαν πολύ έντονα, αλλά δεν χαλάστηκα, αντίθετα ανακουφίστικα. Επιτέλους μπορούσα να σηκωθώ και να απαλλαγώ από το βάρος της Τόπουε και την εγγύτητα του πούτσου του Δημήτρη.
Χύσιμο με Πίπα και Παίξιμο
Έσπρωξα τον Δημήτρη ώστε να σταματήσει να πηδάει για λίγο και την Τόπουε για να σηκωθεί. Και οι δυο ανταποκρίθηκαν άμεσα. Σηκώθηκα και στάθηκα στο πλάι του κρεβατιού. Ο Δημήτρης κατάλαβε ότι δεν είχα μείνει ευχαριστημένος.
- “Κώστα, θες να γαμήσεις;”
- “Όχι, προτιμώ να με πιπώσει η Τόπουε. Δείχνει καταπλητική με μια πούτσα στο στόμα.”
Η Τόπουε χαμογέλασε. Ευτυχώς δεν είχε καταλάβει την δυσαρέσκειά μου από το σχήμα. Είναι τόσο ευαίσθητη που θα στεναχωριόταν.
Ο Δημήτρης τον ξαναφέρμαρε στην Tόπουε και εγώ την πλησίασα από μπροστά στο πρόσωπο και της πρόσφερα την πούτσα μου. Ήταν λίγο πεσμένη εξαιτίας της προηγούμενης άβολης εμπειρίας, αλλά σύντομα σκλήρυνε. Στο τρίο με δυο άντρες η στάση ένας γαμάει στα τέσσερα και ένας πιπώνεται είναι η αγαπημένη μου. Βλέπεις τον άλλο να γαμάει και φτιάχνεσαι εγκεφαλικά, ενώ με το τσιμπούκι φτιάχνεσαι και σωματικά, χωρίς να κουράζεσαι. Απολάμβανα την στάση, νιώθοντας ικανοποιημένος που είχε ευχαριστηθεί η Τόπουε. Εκείνη, μετά τον οργασμό της, ήταν κάπως πιο χλιαρή, αλλά προσπαθούσε φιλότιμα να μας ικανοποιήσει.
Ο Δημήτρης κάποια στιγμή ξεκίνησε να πηδάει πιο γρήγορα, βγάζοντας την συνηθισμένη του κραυγή:
- “Χάι-χάι-χάι !”
Θα έχυνε σύντομα. Και εγώ, όμως, δεν απείχα πολύ. Αποφάσισα να προσπαθήσω να τελειώσω όσο πιο πολύ κοντά με τον Δημήτρη μπορούσα. Έβγαλα την πούτσα μου από το στόμα της Τόπουε και άρχισα να την παίζω με αργό ρυθμό, περιμένοντας τον Δημήτρη να χύσει. Όταν ήταν έτοιμος, βγήκε και πλησίασε στο στόμα της Τόπουε, η οποία το άνοιξε διάπλατα, βγάζοντας την γλώσσα έξω. Πλησίασα και εγώ, παίζοντας την πούτσα μου γρήγορα για να χύσει. Ο Δημήτρης, με πρόλαβε, αλλά μετά από μερικά δευτερευόλεπτα, έχυσα και εγώ στο στόμα της Τόπουε. Τα κατάπιε όλα με βουλιμική προθυμία...
Τρίο Με Την Τόπουε Μέρος ΙΙΙ
Ξαπλώσαμε και οι τρεις στο κρεβάτι, με την Τόπουε στην μέση. Φαινόταν πολύ ευτυχισμένη, πραγματικά έλαμπε. Συζητήσαμε για διάφορα μέχρι αργά, χαϊδεύοντας την Τόπουε σε όλο της το σώμα. Χαλάρωσε εντελώς, απολαμβάνοντας τα τρυφερά μας χάδια. Ήταν φανερό ότι, πέρα από το σεξ, η Τόπουε είχε ανάγκη και από στοργή. Τόσο εγώ, όσο και ο Δημήτρης της την προσφέραμε απλόχερα. Ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε.
Όταν νυστάξαμε, σηκώθηκα, ντύθηκα και πήγα για ύπνο στο δωμάτιό μου. Η Τόπουε μου πρότεινε να κοιμηθούμε και οι τρεις μαζί, όμως το κρεβάτι δεν ήταν αρκετά μεγάλο. Για να ξεκουραστώ καλά χρειάζομαι χώρο και έπρεπε την επομένη μέρα να είμαι ξεκούραστος για το ταξίδι της επιστροφής, Κοιμήθηκα, λοιπόν, στο δωμάτιό μου, δίνοντας ραντεβού για πρωινό.
Την Κυριακή ξύπνησα σχετικά νωρίς. Η αίθουσα του πρωινού, λόγω αργίας, σέρβιρε μέχρι αργά, γι αυτό και το ραντεβού μας ήταν για τις δέκα και μισή. Έπρεπε, όμως, να ετοιμαστώ, καθόσον σκόπευα να αναχωρήσω για Αθήνα το συντομότερο, προκειμένου να αποφύγω την κίνηση. Σηκώθηκα, λοιπόν, αρκετά νωρίτερα, μάζεψα τα πράγματά μου, έκανα ένα παρατεταμένο ντούζ, ξυρίστηκα και παρφουμαρίστηκα. Αποφάσισα να φορέσω τα πρόχειρα ρούχα που φόραγα όταν ήρθα στην Αγόριανη. Έτσι, θα ήμουν έτοιμος να φύγω αμέσως μετά το σεξ, που σίγουρα θα ακολουθούσε μετά το πρωινό. Όταν ετοιμάστηκα, κατέβηκα στην αίθουσα του πρωινού, αρκετά πριν το ραντεβού τον Δημήτρη και την Τόπουε.
Ξεκίνησα το πρωινό γεύμα μόνος μου. Ως γνήσιος Έλληνας, στο σπίτι το πρωινό μου είναι μάλλον λιτό. Όμως, στα ξενοδοχεία του δίνω και καταλαβαίνει. Γέμισα τίγκα το πιάτο και άρχισα να χλαπακιάζω, πίνοντας Γαλλικό καφέ.
Πρωινό και Σχέδια
Μετά από κανένα τέταρτο, έφτασε η Τόπουε, συνοδευόμενη από τον Δημήτρη. Με καλημέρισαν και πήγαν να σερβιριστούν. Τους ακολούθησα για να γεμίσω ξανά το πιάτο μου και, αφού το τίγκαρα πάλι, κάθισα μαζί τους στο τραπέζι. Το πνεύμα της συζήτησης ήταν μάλλον απαισιόδοξο. Οι μίνι διακοπές του Δημήτρη και της Τόπους τελείωναν και έπρεπε να γυρίσουν πίσω στην ρουτίνα της Αθήνας. Ο Δημήτρης, ωστόσο, είχε ένα κρυφό ατού για να ευθυμήσει την παρέα. Πρότεινε στην Τόπουε να μείνουν το βράδυ στην Αγόριανη και να ξεκινήσουν νωρίς το πρωί για Αθήνα. Η Τόπουε θα πήγαινε σπίτι της για ξεκούραση και εκείνος κατευθείαν για δουλειά. Έτσι, θα χαίρονταν για σχεδόν μια μέρα ακόμα τα χιόνια.
Η Τόπουε ενθουσιάστηκε σαν μικρό παιδί. Γελούσε και αγκάλιαζε τον Δημήτρη, φιλώντας τον στο στόμα, σε κάθε ευκαιρία. Η συζήτηση άναψε και έγινε πολύ πιο εύθυμη. Η Τόπουε ήθελα να πάει άλλη μια φορά στο χιονοδρομικό κέντρο και να φάει βραδινό σε έναν ξενώνα-καταφύγιο που είχαν επισκεφτεί τη δεύτερη μέρα των διακοπών τους. Ο Δημήτρης της υποσχέθηκε ότι θα την πάει, αφού πρώτα δουν τους καταρράκτες που τόσο της άρεσαν. Η Τόπουε μόνο που δεν χοροπηδούσε από τη χαρά της. Ο Δημήτρης την φίλησε και κοίταξε το ρολόι του:
- “Είναι σχεδόν 11. Αν είναι να προλάβουμε, πρέπει να φύγουμε μέχρι τις 12. Τέλειωσες το πρωινό σου;”
Η Τόπουε χαμογέλασε πλατιά και έγνεψε καταφατικά.
- “Ωραία, τι θα έλεγες να σε γαμήσουμε και μετά να ξεκινήσουμε;”
Το πονηρό γελάκι της Τόπουε και η ένοχη φατσούλα της έκαναν πάλι την εμφάνισή τους. Σηκωθήκαμε από το τραπέζι και φύγαμε βιαστικά για την σουίτα του Δημήτρη και της Τόπουε.
Σκληρά Προκαταρκτικά
Μόλις μπήκαμε, ο Δημήτρης μου είπε να σηκώσω στα χέρια την Τόπουε και να την ρίξω στο κρεββάτι. Η Τόπουε έβγαλε μια κραυγή εκπληξης, γελώντας πονηρά. Μόλις την έριξα στο κρεβάτι, ο Δημήτρης ανέβηκε πάνω της και άρχισε να την φιλάει παθιασμένα, αφαιρώντας ταυτόχρονα τα ρούχα της. Γδύθηκα και ξάπλωσα δίπλα τους. Ο Δημήτρης ήταν πολύ ορμητικός, σχεδόν βίαιος, αλλά η Τόπουε φαινόταν να ανταποκρίνεται. Αναστέναζε και βόγκαγε, ανταποδίδοντας τα φιλιά του.
Δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχος. Ανασηκώθηκα, έβγαλα το σουτιέν της Τόπουε και ξεκίνησα να της γλείφω δυνατά τα βυζιά. Ταυτόχρονα, με το δάκτυλό μου, της ερέθισα την κλειτορίδα. Όταν της έβαλα μουνοδάκτυλα με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Η Τόπουε ήταν ήδη υγρή. Ειλικρινά δεν το περίμενα, επειδή πίστευα ότι φτιαχνόταν μόνο με τρυφερό σεξ. Ο Δημήτρης ανασηκώθηκε, γδύθηκε εν ριπή οφθαλμού και με διαδέχθηκε στο γλείψιμο του στήθους. Επικεντρώθηκα στο να ερεθίζω το μουνί της με τα δάκτυλά μου. Δεν είχα σκοπό να της κάνω γλειφομούνι, αφού αφενός βαριόμουν, αφετέρου δεν φαινόταν να το είχε ανάγκη.
Η Τόπουε ακολούθησε την γνώριμη πια ρουτίνα διέγερσής της. Τα βογκητά έγιναν αναστεναγμοί, οι αναστεναγμοί έγιναν επιφωνήματα και τα επιφωνήματα κραυγές και φωνές στην γλώσσα της. Η κλιμάκωσή της ήταν εντυπωσιακή, αν λάβει κανείς υπόψη ότι απλώς την φιλούσαμε, την χαϊδεύαμε και την βάζαμε χέρι. Ο Δημήτρης είχε και αυτός ερεθιστεί και χάιδευε βίαια την Τόπουε, λέγοντας προστυχόλογα.
Σεξ, Πίπα και Στήσιμο
Όταν ο Δημήτρης κατάλαβε ότι η Τόπουε είχε φτάσει σε ικανοποιητικό σημείο ερεθισμού, ανασήκωσε τα πόδια της και μπήκε μέσα της. Εκείνη καλοδέχτηκε την διείσδυσή του. Σήκωσε ακόμα πιο ψηλά τα μπούτια της και άνοιξε με τα δάκτυλα τα μουνόχειλά της και έκλεισε τα μάτια της. Την άφησα να ευχαριστηθεί τον πούτσο του Δημήτρη και μετά της έδωσε την πούτσα μου για πίπα. Ανταποκρίθηκε πλήρως στην έμμεση μου επιθυμία, προσφέροντάς μου ένα τίμιο τσιμπούκι, το οποίο με έφτιαξε.
Αφού γάμησε για κανένα πεντάλεπτο, ο Δημήτρης βγήκε από την Τόπουε. Μου έκανε εντύπωση η κίνησή του, καθώς ένιωθα ότι η Τόπουε σε μερικά λεπτά θα ερχόταν σε οργασμό. Ο Δημήτρης σηκώθηκε από το κρεβάτι και μου έκανε νόημα να πάρω την πούτσα μου από το στόμα της Τόπουε. Ακολούθησα την προτροπή του και σηκώθηκα από το κρεβάτι.
- “Μωρό μου, έλα να σε πάρουμε από μουνί και κώλο. Σήκω να ξαπλώσω, κάτσε πάνω μου να στον βάλω στη μουνάρα σου και ο Κώστας θα σου γαμήσει τον κώλο.”
Η Τόπουε μας έριξε πάλι το ένοχα πονηρό της βλέμμα. Είχαμε κάνει τόσα μαζί και ακόμα δεν ένιωθε άνετα. Δεν με πείραζε, ίσα-ίσα που μου άρεσε.
Η Τόπουε σηκώθηκε και ο Δημήτρης έλαβε θέση ανάσκελα στο κρεβάτι. Στη συνέχεια, η Τόπουε κάθισε πάνω στην πούτσα του, με μέτωπο προς το πρόσωπό του. Ο Δημήτρης της έκανε νεύμα να ξαπλώσει πάνω του και άρχισε να την γαμάει με παλινδρομήσεις της λεκάνης του πάνω-κάτω. Το σκηνικό για το σχήμα είχε στηθεί. Έμενε μόνο να βγει επί σκηνής ο τρίτος πρωταγωνιστής, δηλαδή εγώ.
Προετοιμασία για Διπλή Εισχώρηση
Άφησα για λίγο το ζευγάρι να συντονιστεί και μετά πλησίασα την Τόπουε από πίσω. Ο Δημήτρης της άνοιξε τα κωλομέρια ώστε να αποκτήσω πρόσβαση στην κωλότρυπά της. Σάλιωσα τον δείκτη και τον μέσο μου και της έχωσα τα δυο δάκτυλα στον κώλο. Η Τόπουε μούγκρισε ηδονικά. Έσπρωξα τα δυο δάκτυλα όσο πιο βαθιά γινόταν και μετά ξεκίνησα να τα μπαινοβγάζω στο ρυθμό του γαμησιού. Σύντομα η Τόπουε ξαναβρήκε την καύλα της. Μάλιστα, έστησε την λεκάνη της πιο τουρλωτά για να μπαίνουν πιο εύκολα τα δάκτυλα στον κώλο της.
Όλα πήγαιναν τέλεια, αλλά υπήρχε ένα τελευταίο προβληματάκι. Ο κώλος της Τόπουε ήταν πολύ στεγνός. Για τα δάκτυλα, δεν υπήρχε θέμα, αλλά η πούτσα μου δεν θα μπορούσε να μπαινοβγαίνει άνετα. Με την Μαρία, δεν είχα τέτοιες ευαισθησίες. Αντίθετα, μου άρεσε να της γαμούν την Κωλάθρα ασάλιωτα και να την ακούω να ζορίζεται. Όμως, δεν ήθελα η Τόπουε να πονέσει πολύ. Έτσι, παρότι έβλεπα ότι η κωλότρυπα της ήταν μάλλον ρονταρισμένη, σκεφτόμουν πώς να της την λιπάνω, πριν μπω μέσα. Καθώς δεν είχα και πολύ σάλιο, έπρεπε να βρω ένα άλλο κατάλληλο λιπαντικό. Ο Δημήτρης έδωσε την κατάλληλη στιγμή απάντηση στον προβληματισμό μου.
- “Στο συρτάρι έχει βαζελίνη, βάλε για να μπεις πιο εύκολα.”
Ο Δημήτρης σταμάτησε να γαμάει για να με διευκολύνει. Σηκώθηκα, πήρα τη βαζελίνη από το συρτάρι και έβαλα μια αρκετά μεγάλη ποσότητα μέσα στον κώλο της Τόπουε. Χρειάστηκαν τρεις γερές δαχτυλιές βαζελίνη για να νιώσω τα δάκτυλό μου να μπαινοβγαίνει άνετα. Έβαλα και μια τέταρτη για σιγουριά. Ίσως το παράκανα, αλλά ήθελα να είμαι σίγουρος ότι η Τόπουε είχε λιπανθεί σωστά.
Μια Υπέροχη Αίσθηση
Όταν ο κώλος της Τόπουε λιπάνθηκε καλά, έβαλα λίγη βαζελίνη εξωτερικά της κωλότρυπας και πήρα θέση να της τον φερμάρω. Η στάση ήταν εντελώς άβολη. Έπρεπε να είμαι είμαι σχεδόν σε ημικάθισμα, με το ύψος της λεκάνης μου να βρίσκεται στο ύψος της κωλότρυπας της Τόπουε. Το κάτω μέρος του σώματος έπρεπε είναι κάθετο στην λεκάνη της Τόπουε. Παράλληλα, το πάνω μέρος έπρεπε να είναι πλαγιαστό προς τα εμπρός, ώστε να στηρίζομαι με τα χέρια στο κεφαλάρι του κρεβατιού. Ήμουν, όμως, νέος και γυμνασμένος. Πήρα, λοιπόν, την δύσκολη αυτή στάση, κέντραρα την πούτσα μου και την έσπρωξα στον κώλο της Τόπουε. Μπήκε σχετικά άνετα, χάρις στην λίπανση και στον δουλεμένο κώλο της Τόπουε.
- “Ουουουουουιιιιι!”
Η κραυγή της Τόπουε δεν ήταν πόνου, αλλά ηδονής. Ξεκίνησα να γαμάω και ο Δημήτρης με ακολούθησε ύστερα από λίγο.
Η αίσθηση ήταν μοναδική. Ο κώλος της Τόπουε δεν ήταν ιδιαίτερα στενός, όμως ένιωθα την πούτσα του Δημήτρη να μπαινοβγαίνει με την δική μου. Το τοίχωμα μουνιού-κώλου είναι αρκετά λεπτό, ώστε να επιτρέπει έμμεση επαφή μεταξύ των καυλιών που γαμάνε. Καθώς μπαίνουν σχεδόν ταυτόχρονα, τόσο ο κώλος, όσο και το μουνί φαίνονται πολύ πιο στενά από ότι είναι στην πραγματικότητα. Δεν είχα δοκιμάσει μέχρι τότε, ούτε ξαναδοκίμασα έκτοτε τη διπλή εισχώρηση. Θυμάμαι, ωστόσο, ακόμα πόσο καυλωτική ήταν. Και όχι μόνο για τους άντρες. Η Τόπουε στρίγκλιζε σαν να την έπνιγαν και κάθε τόσο φώναζε στα Ελληνικά:
- “Ναι, Ναι, κι άλλοοοοοοοο”,
συνεχίζοντας με ακατάληπτους λαρυγγισμούς στη γλώσσα της. Τα επιφωνήματα του Δημήτρη συναγωνίζονταν σε ένταση εκείνα της Τόπουε. Ακόμα και εγώ που είμαι γενικά σιωπηλός στο σεξ, ένιωσα δυο-τρεις φορές την ανάγκη να φωνάξω:
- “Ναι, ναι, φοβερόόόό!”
Πετούσαμε και οι τρεις στα ουράνια που μας ανέβαζε η εμπειρία που πρώτη φορά δοκιμάζαμε...
Χύσιμο από Όλους!
Η Τόπουε ευχαριστιόταν πολύ το σχήμα, παρότι ήταν επιλογή του Δημήτρη. Σπάνιο προσόν για μια γυναίκα να δοκιμάζει με ανοικτό πνεύμα νέες εμπειρίες και να μην ντρέπεται να δείξει ότι της αρέσουν. Προσωπικά, δεν περίμενα να μου άρεσε τόσο πολύ το σχήμα, κυρίως λόγω της άβολης στάσης που έπρεπε να κρατώ. Η ηδονή, όμως, με αποζημίωνε πλήρως για την προσπάθεια που κατέβαλλα. Όσο για τον Δημήτρη, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Ήταν ο άρχοντας της υπόθεσης. Ευχαριστιόταν μια φαντασίωσή του ξαπλωμένος, χωρίς ιδιαίτερο κόπο…
Κατάλαβα ότι θα τελείωνα πρώτος από όλους. Δεν προσπάθησα να παρατείνω τον οργασμό μου, καθώς, παρά την φυσική μου κατάσταση, η στάση είχε αρχίσει να με κουράζει. Αλλά, δεν ήθελα να τελειώσω πάλι στο στόμα της Τόπουε. Μπορεί το χύσιμο στο στόμα και η κατάποση να είναι καύλα, αλλά το χύσιμο στον κώλο είναι ακόμα καλύτερο. Πήρα μια ανάσα και ξεκίνησα να πηδάω πιο γρήγορα, χύνοντας μετά από λίγο μέσα στον κώλο της Τόπουε. Έριξα μια-δυο ακόμα σπρωξιές και ανασηκώθηκα.
Ο Δημήτρης είπε στην Τόπουε να σηκωθεί και να ξαπλώσει ανάσκελα. Κατόπιν της έχωσε τον πούτσο στο μουνί και άρχισε να την γαμάει με την γνωστή του αριστοτεχνία. Η Τόπουε έπαθε κυριολεκτικά αμόκ. Χτυπιόταν στον κρεββάτι και φώναζε σαν υστερική. Ευτυχώς που το ξενοδοχείο ήταν πολυτελές και είχε τέλεια ηχομόνωση. Ο Δημήτρης τα έδινε όλα και η Τόπουε τα δεχόταν με χαρά και ευγνωμοσύνη.
- “Χάι-Χάι-Χάι !”
- “Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι !”
- “Χάι-χάι-χάιιιιιιι !”
- “Ιιιιιιιιιιαααααααααααα!”
Η Τόπουε και ο Δημήτρης έχυσαν σχεδόν ταυτόχρονα. Υπέροχο γαμήσι, χάρμα οφθαλμών.
Επιστροφή στην Αθήνα
Ο Δημήτρης έπεσε δίπλα στην Τόπουε ανασαίνοντας βαριά. Η Τόπουε παρέμεινε ακίνητη στο κρεβάτι με τα πόδια ανοικτά. Από το μουνί της έτρεχε το σπέρμα του Δημήτρη. Εγώ είχα ήδη χαλαρώσει. Δεν τους ενόχλησα με κουβέντες. Μπήκα στο μπάνιο, έκανα ένα γρήγορο ντουζ και ντύθηκα. Όταν βγήκα κοίταξα το ρολόι. Κόντευε μία το μεσημέρι. Είχα αργήσει, έπρεπε να βιαστώ. Μπήκα μπήκα πάλι στην κρεβατοκάμαρα για να χαιρετίσω. Ο Δημήτρης και η Τόπουε ήταν ακόμα ξαπλωμένοι. Μόλις με είδαν, μου χαμογέλασαν και μου ευχήθηκαν καλή επιστροφή. Τους αντευχήθηκα να περάσουν μια τέλεια ημέρα και έφυγα.
Πήρα τη βαλίτσα από το δωμάτιό μου και κατέβηκα στη ρεσεψιόν να πληρώσω. Με πληροφόρησαν ότι ο λογαριασμός μου είχε ήδη τακτοποιηθεί. Ο Δημήτρης με είχε προλάβει. Στεναχωρήθηκα γιατί το δωμάτιο πρέπει να ήταν πολύ ακριβό, αλλά μετά σκέφτηκα ότι θα του το ανταποδώσω κάποια άλλη στιγμή. Άφησα ένα γενναίο πουρμπουάρ για το προσωπικό του ξενοδοχείου, μπήκα στο αυτοκίνητό μου και ξεκίνησα για Αθήνα.
Το ταξίδι της επιστροφής ήταν εξίσου δύσκολο με εκείνο της μετάβασης, λόγω των χιονιών και της κίνησης. Μου φάνηκε, όμως, πολύ πιο σύντομο. Έφτασα σπίτι το απογευματάκι. Η Μαρία, η Τασία και τα παιδιά με περίμεναν και ενθουσιάστηκαν που με είδαν. Περάσαμε την υπόλοιπη μέρα ήσυχα σπίτι μας. Αισθανόμουν μια γλυκιά ευφορία και ένα βαθύ αίσθημα ικανοποίησης. Οι γυναίκες ήταν πολύ τρυφερές και περιποιητικές, παρόλο που η μία ήξερε και η άλλη υποψιαζόταν τον τρόπο είχα περάσει το Σαββατοκύριακό μου. Κοιμήθηκα μάλλον νωρίς, νιώθοντας ο πιο τυχερός άνδρας της γης.
Η Εξέλιξη της Τόπουε
Σίγουρα κάποιοι αναγνώστες θα αναρωτιούνται τι απέγινε η Τόπουε. Έχω να χαρά να ενημερώσω, όσους την συμπάθησαν, ότι η Τόπουε είναι πολύ ευτυχισμένη και η ζωή της παραμένει μέχρι και σήμερα ποιοτική και καρποφόρα.
Η σχέση της με τον Δημήτρη κράτησε πάνω από επτά έτη, χρόνος που για τον Δημήτρη ισοδυναμεί με αιώνα. Η σχέση τους θα διαρκούσε ίσως ακόμα περισσότερο, αλλά η Τόπουε, τον Σεπτέμβριο του 2014, μετακόμισε στο Λονδίνο. Ήταν το όνειρό της από μικρή να δουλέψει εκεί. Ο Δημήτρης την βοήθησε να το πραγματοποιήσει, εντάσσοντάς την, με τα δικηγορίστικα τερτίπια του, σε ένα πρόγραμμα για κακοποιημένες Αφρικανές γυναίκες. Διατηρεί ακόμα επαφή μαζί της και διαχειρίζεται τα οικονομικά και τα περιουσιακά της στην Ελλάδα. Από όταν μετακόμισε, η Τόπουε δεν έχει γυρίσει στην Αθήνα, προτιμά να ταξιδεύει αλλού. Έχει επισκεφτεί πολλές Ευρωπαϊκές και Ασιατικές χώρες, δεν έχει ωστόσο επιστρέψει ποτέ στην Νιγηρία, ούτε και σκοπεύει να το κάνει. Στόχος της είναι, όταν έρθει η ώρα να αποσυρθεί, να γυρίσει πίσω και να περάσει τα γηρατειά της στην Αθήνα.
Οι συναντήσεις μου με την Τόπουε για φαγητό ή καφέ συνεχίστηκαν. Μέχρι που έκλεισα την επιχείρησή μου, βρισκόμασταν περίπου κάθε τρεις-τέσσερεις βδομάδες. Αλλά και όταν ξεκίνησα να εργάζομαι ως υπάλληλος, τα ραντεβού μας αραίωσαν μεν, αλλά δεν σταμάτησαν. Σε κανένα από αυτά δεν συζητήσαμε για την εμπειρία που είχαμε στην Αγόριανη. Βέβαια, η Τόπουε από την εμπειρία και έπειτα ήταν πολύ πιο άνετη, διαχυτική και εγκάρδια μαζί μου. Τελευταία φορά την είδα το βράδυ πριν φύγει για Αγγλία, σε ένα συγκινητικό δείπνο-έκπληξη που της κάναμε με τον Δημήτρη, στο γνωστό ρεστωράν κος Πιλ-Πουλ, στο Θησείο.
Εύχομαι στην γλυκιά και αξιοπρεπή Τόπουε κάθε ευτυχία και χαρά. Πραγματικά το αξίζει...